Vertaling van "men nu zeer simplistische oplossingen " (Nederlands → Frans) :

Volgens hem zijn er een aantal dysfuncties aanwezig en bestaat het gevaar dat men nu zeer simplistische oplossingen gaat voorstellen die enkel een marginale invloed zullen hebben op het vervolgingsbeleid.
D'après lui, il y a un certain nombre de dysfonctionnements et l'on risque de proposer aujourd'hui des solutions très simplistes qui n'auront qu'une influence marginale sur la politique de poursuite.

Maar iedereen die op het internet op vreemde zaken stootte, kon er terecht. Sedert vermelde datum werden mensen die naar e-cops.be surften geconfronteerd met een doorwijspagina: - voor beelden van seksueel misbruik van kinderen, verwijst de federale politie nu naar de site van Child Focus; - wanneer mensen het slachtoffer zijn van phishing of andere cyberbeveiligingsincidenten wordt men nu doorverwezen naar CERT.be. CERT.be is een zeer kwaliteitsvolle site en uit de cijfers blijkt ook dat het platform ieder jaar meer wordt geconsulteerd.
Depuis la date précitée, les internautes voulant accéder au site e-cops.be découvrent une page de redirection : - la police fédérale redirige désormais ceux qui veulent signaler des images d'abus sexuels d'enfants vers le site de Child Focus; - les victimes de hameçonnage (phishing) ou d'autres incidents liés à la cybersécurité sont à présent redirigées vers CERT.be, une plateforme de grande qualité de plus en plus souvent consultée, ainsi qu'il ressort des statistiques.

Nu wil men een totaal nieuw concept uitwerken van georganiseerde criminaliteit, maar er bestaat reeds een zekere bepaling in de rechtspraak en de doctrine die zeer dicht aanleunt bij hetgeen men nu wil inbouwen.
On veut à présent élaborer un concept tout nouveau de criminalité organisée, mais il existe déjà dans la jurisprudence et la doctrine une certaine définition qui est très proche de ce que l'on souhaite instaurer aujourd'hui.

Vraag is dan waarom men tot nu heeft gewacht om een studie over de conformiteit van het Belgisch recht te laten uitvoeren indien men wist dat men dit ­ zeer goed ­ verdrag ter ratificatie ging voorleggen.
La question est dès lors de savoir pourquoi on a attendu jusqu'à présent pour faire réaliser une étude sur la conformité du droit belge, alors qu'on savait que ladite convention ­ très bonne ­ serait soumise à la ratification.

De Raad van State heeft met betrekking tot de bestreden bepaling opgemerkt : « [...] Nu bij artikel 81 van de Basiswet aan de gedetineerde een recht wordt toegekend om deel te nemen aan de in de gevangenis beschikbare arbeid, en bijgevolg kan worden getwijfeld aan het voorhanden zijn van het wilselement in hoofde van de werkgever, is die ontworpen bepaling niet voor kritiek vatbaar. Daarenboven lijkt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (hierna : EHRM) aan de staten een zeer ruime beoordelingsvrijheid toe te kennen bij de beoordeling of en eventueel in welke mate gedetineerden aan sociaalrechtelijke regelingen dienen te worden onderworpen. Uit het Europees Verdrag over de rechten van de mens (hierna : EVRM) kan geen plicht worden afgeleid om voor gedetineerden in een arbeidsovereenkomst te voorzien wanneer zij gevangenisarbeid verrichten. Er bestaat derhalve geen enkel bezwaar tegen het wegwerken van de bestaande onduidelijkheid omtrent de juridische kwalificatie van de gevangenisarbeid in de zin van het ontworpen artikel 84, § 4. Door die bepaling wordt evenwel nog geen duidelijkheid verschaft over de vraag wat dan wel het rechtskarakter is van de rechtsverhouding tussen de penitentiaire overheid en de gedetineerde wanneer deze laatste arbeid verricht in de gevangenis, noch over de vraag welke andere arbeidswetgeving dan de wet van 3 juli 1978 van toepassing is op de gevangenisarbeid » (ibid., p. 14).
Le Conseil d'Etat a observé en ce qui concerne l'article 2 attaqué : « [...] Dès lors que l'article 81 de la loi de principes accorde au détenu un droit à participer au travail disponible en prison, et qu'il est par conséquent permis de douter de l'existence d'un élément intentionnel chez l'employeur, la disposition en projet n'est pas critiquable. Il apparaît en outre que la Cour européenne des droits de l'homme (ci-après : Cour eur. D.H.) laisse une très grande liberté d'appréciation aux Etats pour déterminer si et, le cas échéant, dans quelle mesure, les détenus doivent être soumis à des règles de droit social. Aucune obligation de prévoir un contrat de travail pour les détenus effectuant du travail pénitentiaire ne peut être déduite de la Convention européenne des droits de l'homme (ci-après : C.E.D.H.). Rien ne s'oppose par conséquent à éliminer l'imprécision actuelle au sujet de la qualification juridique du travail pénitentiaire, comme le fait l'article 84, § 4, en projet. Cette disposition n'apporte cependant pas encore de réponse à la question de savoir quelle est alors la nature juridique du rapport de droit entre l'autorité pénitentiaire et le détenu lorsque celui-ci effectue un travail en prison, ni à celle de savoir quelle législation sur le travail autre que la loi du 3 juillet 1978 s'applique au travail pénitentiaire » (ibid., p. 14).

In de parlementaire voorbereiding wordt in die zin gepreciseerd : « Het is [...] geenszins de bedoeling dat er totaal geen grenzen meer zouden zijn qua cumulatie van pensioenen met beroepsinkomsten. Het beginsel dat een rustpensioen niet kan worden gecumuleerd met een inkomen uit arbeid, dient de regel te blijven. Dit principe dreigt evenwel de uitzondering te worden indien er enkel een leeftijdsgrens qua toegelaten arbeid zou worden gehanteerd. In dat geval zouden immers alle gepensioneerden bijvoorbeeld vanaf de leeftijd van 65 jaar onbeperkt kunnen bijverdienen. Bijgevolg moet er, naast een leeftijdsvoorwaarde, nog een bijkomende toepassingsvereiste in de wetgeving worden vastgelegd. Dat de keuze voor een bijkomende toepassingsvoorwaarde viel op een bepaalde duur van de voorafgaande loopbaan, en meer bepaald deze van 42 loopbaanjaren, hoeft niet te verwonderen. Loopbaanvoorwaarden komen immers nu al frequent voor in de pensioenreglementering. [...] Daarnaast kan van een loopbaanvoorwaarde een activerende werking uitgaan. Het feit dat men onbeperkt kan bijverdienen, kan immers mensen ertoe aanzetten om langer aan het werk te blijven. De loopbaanvoorwaarde van 42 jaar vinden we terug voor een vervroegde pensionering vanaf de leeftijd van 60 jaar : met een zeer lange loopbaan kan men uitzonderlijk nog steeds op 60-jarige leeftijd op pensioen. Het is deze voorwaarde van een zeer lange loopbaan die we ook voor het onbeperkt bijverdienen hanteren.
Les travaux préparatoires précisent, en ce sens : « [...] le but n'est nullement de supprimer totalement les limites de cumul entre pensions et revenus professionnels. Le principe selon lequel une pension de retraite ne peut être combinée avec un revenu de travail doit demeurer la règle. Ce principe risque toutefois de devenir l'exception si, en matière de travail autorisé, il y avait uniquement une limite d'âge. Dans ce cas en effet, tous les pensionnés pourraient par exemple percevoir des revenus d'appoint illimités à partir de 65 ans. Il y a lieu, dès lors, de prévoir un critère d'application supplémentaire dans la législation outre la condition d'âge. Il n'est pas étonnant que le choix d'une condition d'application supplémentaire se soit porté sur une certaine durée de la carrière précédente, et plus particulièrement sur celle de 42 ans. Des conditions de carrière sont en effet déjà fréquemment utilisées dans la réglementation des pensions. [...] En outre, une condition de carrière peut avoir un effet d'activation. Le fait de pouvoir percevoir des revenus d'appoint illimités peut en effet inciter les gens à rester actifs plus longtemps. On retrouve la condition de carrière de 42 ans dans la pension anticipée à partir de l'âge de 60 ans : une très longue carrière permet encore exceptionnellement de prendre sa pension de retraite à l'âge de 60 ans. C'est cette condition de carrière très longue qui est également d'application en ce qui concerne le complément de revenu illimité.

5. a) Hoe wordt de effectiviteit van het beleid dat nu gevoerd wordt ten aanzien van Midden- en Oost-Europese migranten vanuit de federale regering opgevolgd? b) Welke indicatoren worden hiervoor gebruikt, en hoe gaat men om met het feit dat er zeer weinig van deze migranten officieel geregistreerd zijn?
5. a) Comment le gouvernement fédéral contrôle-t-il l'efficacité de la politique actuelle à l'égard des immigrés provenant d'Europe centrale et de l'Est? b) Quels indicateurs sont utilisés à cet effet et qu'inspire aux responsables le très faible nombre de ces immigrés officiellement enregistrés?

Ten overvloede kan worden gesteld dat die bepaling zijn situatie zeer bijkomstig betreft aangezien de dorpen Vlessart, Louftémont en Behême, die vroeger deel uitmaakten van de gemeente Anlier en dus van het kanton Etalle, nu deel uitmaken van de fusiegemeente Léglise en dus onder het kanton Neufchâteau zullen vallen, zodat men kan stellen dat het kanton Etalle zal worden gesplitst aangezien die delen zullen worden samengesmolten met het kanton Neufchâteau terwijl de rest van het kanton zal worden samengesmolten met het kanton Virton.
Surabondamment, on peut considérer que cette disposition concerne très marginalement sa situation parce que les villages de Vlessart, Louftémont et Behême, qui faisaient anciennement partie de la commune d'Anlier et donc du canton d'Etalle, font maintenant partie de la commune fusionnée de Léglise et relèveront donc du canton de Neufchâteau, de sorte qu'on peut dire que le canton d'Etalle sera scindé puisque ces parties seront fusionnées avec le canton de Neufchâteau tandis que le reste du canton sera fusionné avec le canton de Virton.