Traduction de «men op termijn aanpassingsproblemen krijgt » (Néerlandais → Français) :

De vraag is de volgende : wijzigt men een termijn algemeen en voor alle zaken zodat men meer tijd krijgt ?
La question est la suivante: modifie-t-on un délai de manière générale et pour toutes les affaires afin de se donner plus de temps ?

Een aantal van de problemen waarmee men nu te maken krijgt, vloeien voort uit de onzekerhied met betrekking tot het einddoel van het aan de gang zijnde proces, niet alleen op korte termijn.
Certains problèmes auxquels on est confronté aujourd'hui tiennent à l'incertitude dans laquelle on se trouve quant à l'objectif final du processus en cours, et pas seulement à court terme.

Ik betreur evenwel dat er slecht wordt gecommuniceerd naar de burger, die zeker niet zal begrijpen hoe het mogelijk is dat men tien jaar wacht alvorens getuigen op te roepen. Hoe kan het ook anders als hij geen verdere uitleg krijgt over die lange termijn?
Je regrette par contre la mauvaise communication envers le citoyen qui ne comprendra certainement pas comment on peut attendre dix ans pour lancer un appel à témoins, car l'explication de ce délai ne lui a pas été fournie.

Om de basisgezondheidszorg door Duitstalige tandartsen op lange termijn te waarborgen, ligt het mijns inziens voor de hand dat men vooraf een gedetailleerd overzicht van de huidige situatie krijgt.
Pour garantir à long terme la prestation de soins de santé de base par les dentistes exerçant en langue allemande, il me semble que nous devons disposer au préalable d'un aperçu détaillé de la situation actuelle.

Op basis van de programmawet houdende sociale bepalingen van 22 februari 1998 (Belgisch Staatsblad van 3 maart 1998) in de artikelen 81 tot 84, en vooral op basis van de memorie van toelichting bij de wet (Stuk Kamer, nr. 1-1184/2, 96/97, blz. 16), krijgt men de indruk dat de begeleidingsteams eigenlijk de huidige multidisciplinaire begeleidingsequipes voor palliatieve zorg zijn, die hulp verlenen aan patiënten die thuis willen sterven, aan hun familie en aan verstrekkers van eerstelijnszorg. Anderzijds krijgt men ook de indruk dat deze begeleidingsteams op termijn de algemene taken van het samenwerkingsverband op zich zouden nemen [coördinatie, informatie, logistieke begeleiding van de patiënt, zijn omgeving, en de verstrekkers van professionele eerstelijnszorg (huisartsen en verpleegkundigen)].
Toutefois, la loi-programme portant des dispositions sociales du 22 février 1998 (Moniteur belge du 3 mars 1998) en ses articles 81 à 84, et spécialement si l'on se réfère à l'exposé des motifs de la loi (do c. Chambre, nº 1184/2, 96/97, p. 16), semble indiquer, d'une part, que les équipes de soutien sont les actuelles équipes d'accompagnement multidisciplinaires de soins palliatifs qui prêtent assistance aux patients souhaitant mourir à domicile, à leur famille et aux dispensateurs de soins de première ligne, et que, d'autre part, ces équipes de soutien assureraient à terme les missions générales de l'association [coordination, information, accompagnement logistique du patient, de son environnement et des prestataires de soins professionnels de première ligne (généralistes et infirmiers)].

Uitgezonderd degenen die duidelijk aangeven zich ertoe geroepen te voelen, volstaat het gezond verstand om duidelijk te maken dat als men, zoals in sommige landen van de Europese Unie, 60 uur werkt – of erger nog: 63 uur met de toestemming die is verleend in 1993 – men op termijn aanpassingsproblemen krijgt ten aanzien van de persoonlijke, sociale en gezinsomgeving.
Le bon sens suffit à faire comprendre qu’à l’exception de missions clairement revendiquées par celui qui les mène, le fait de travailler, comme c’est le cas dans certains pays de l’Union européenne, 60 heures par semaine - ou pire encore, 63 heures avec l’autorisation accordée en 1993 - pose, à terme, des problèmes d’adaptation à son environnement personnel, familial et social.

De erkenning wordt toegekend bij besluit van de Commissie na een procedure waarin de Commissie hulp krijgt van het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (het agentschap), dat is ingesteld bij Verordening (EG) nr. 1406/2002 en van het Comité voor maritieme veiligheid en voorkoming van verontreiniging door schepen (COSS), dat is ingesteld bij Verordening (EG) nr. 2099/2002; bij het toepassen van de bepalingen van Richtlijn 2008/106/EG over de erkenning van derde landen voor STCW-doeleinden heeft men ervaren dat de betrokken procedure moet worden gewijzigd, met name inzake de termijn van drie maanden waarover de Commissie overeenkomstig artikel 19, lid 3, van de genoemde richtlijn beschikt om een besluit te vormen over de erkenning.
La reconnaissance se fait par une décision de la Commission adoptée à l'issue d'une procédure au cours de laquelle la Commission est assistée par l'Agence européenne pour la sécurité maritime (ci-après l'"Agence") instituée par le règlement (CE) n° 1406/2002 et par le comité pour la sécurité maritime et la prévention de la pollution par les navires (COSS) institué par le règlement (CE) n° 2099/2002. L'expérience acquise lors de l'application des dispositions de la directive 2008/106/CE sur la reconnaissance des pays tiers aux fins de la mise en œuvre de la convention STCW montre que la procédure adéquate devrait être modifiée, notamment en ce qui concerne le délai de trois mois dont dispose actuellement la Commission pour statuer sur une reconnaissance conformément à l'article 19, paragraphe 3, de ladite directive.

Waarom probeert men de golden rule niet uit? Als met de hervorming van het Pact de golden rule niet wordt opgenomen, krijgt de ECB gelijk. Die zegt namelijk dat men dan beter helemaal niets kan doen en het Pact gewoon moet laten voor wat het is: een onverstandig Pact dat door de sterkste landen gemakkelijk omzeild kan worden, een Pact à la carte maar ook een nutteloos en zelfs schadelijk Pact, aangezien men geen heil hoeft te verwachten van de kleine interpretatieve correcties waarop van verschillende kanten wordt aangedrongen en die de soepelheid van het deficit op middellange termijn en de duurzaamheid van de schuld betreffen.
Si celle-ci n’est pas incluse dans les réformes du pacte, la BCE aura raison de dire qu’il vaut mieux renoncer et laisser ce dernier en l’état: stupide et ouvert à toute infraction délibérée de la part des forts, mais également inutile, voire dommageable, dans la mesure où les timides corrections interprétatives prônées par différentes parties concernant la flexibilité des déficits à moyen terme ainsi que la durabilité des dettes sont d’une utilité pour le moins limitée.