Vertaling van "naam durven noemen " (Nederlands → Frans) :

Men moet immers, of het nu in een democratie, in de politiek of in het recht is, het kind bij de naam durven noemen.
En effet, que ce soit en démocratie, en politique ou en droit, il importe d'oser nommer les choses.

Mijnheer de Voorzitter, ik wil graag eindigen met te zeggen dat de beteugeling van de opkomst van het racisme begint - om vrij de woorden van Albert Camus te gebruiken - met de dingen bij hun naam te durven noemen, degenen die het veroorzaken aan te wijzen, de waarheid onder ogen te durven zien.
Je conclus, Monsieur le Président, en rappelant qu’endiguer la montée du racisme, c’est commencer, pour paraphraser Albert Camus, par oser nommer les choses, c’est désigner ceux qui les provoquent, c’est oser la vérité.

Wat je wel kunt bestrijden, is een organisatie, en ik vind het dan ook verontrustend dat de leiders van de Europese instellingen de organisatie die wij bestrijden niet bij naam durven te noemen.
Ce contre quoi nous luttons, c’est une organisation bien précise, et je m’inquiète dès lors de voir que les dirigeants des institutions européennes n’osent pas prononcer le nom de l’organisation que nous combattons.

Daarom betreur ik een aantal amendementen die hierop betrekking hebben, ik betreur het dat we de organisatie waarmee wij Europeanen geconfronteerd worden niet bij name durven te noemen, namelijk een radicale islamitische organisatie, een organisatie die zegt de islam te beschermen, ofwel Al-Qaeda, zoals haar naam luidt.
Pour cette raison - et je suis déçu par certains amendements à cet effet -, je regrette que nous n’ayons pas eu le courage d’appeler l’organisation à laquelle sont confrontés les Européens - une organisation islamiste radicale, ou qui se pose en défenseur de l’Islam, c’est-à-dire Al-Qaïda - par son nom.

We moeten uitspreken wat onuitgesproken blijft, de verzachtende woorden en de nietszeggende retoriek achter ons durven laten en de zaken bij hun naam noemen; een crisis is een crisis.
Il est d’oser dépasser les non-dits, les propos lénifiants, la langue de bois communautaire et oser appeler un chat un chat et une crise une crise.