Traduction de «onroerende voorheffing geen federale procedureregel » (Néerlandais → Français) :

2. Schendt artikel 2bis van de ordonnantie van 23 juli 1992 betreffende de onroerende voorheffing, zoals gewijzigd bij artikel 3 van de ordonnantie van 13 april 1995, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet in zoverre het belastingplichtigen die zich in wezenlijk verschillende situaties bevinden, op dezelfde wijze behandelt, namelijk, enerzijds, de publiekrechtelijke rechtspersonen wier investeringen in onroerend goed worden bepaald door hun bij besluit vastgesteld maatschappelijk doel en passen in een perspectief van stadsvernieuwing en rehabilitatie van het wonen, en, anderzijds, de personen die geen dergelijke openbare opdracht hebben ?
2. L'article 2bis de l'ordonnance du 23 juillet 1992 relative au précompte immobilier, tel que modifié par l'article 3 de l'ordonnance du 13 avril 1995 viole-t-il les articles 10, 11 et 172 de la Constitution en ce qu'il traite de la même manière des contribuables qui sont dans des situations essentiellement différentes, à savoir d'une part, les personnes morales de droit public dont les investissements immobiliers sont définis par leur objet social fixé par arrêté et s'inscrivent dans une perspective de rénovation urbaine et de réhabilitation de l'habitat, et d'autre part, les personnes qui ne sont pas investies de pareille mission publique ?

De Hoge Raad van Financiën heeft er in een rapport betreffende de spreiding van de fiscale bevoegdheden over de onderscheiden overheden voor gepleit dat de bepaling van de heffingsgrondslag inzake de onroerende voorheffing een federale bevoegdheid blijft.
Dans un rapport consacré au partage des compétences fiscales entre les différents niveaux de pouvoir, le Conseil supérieur des finances a plaidé pour que la détermination de la base imposable du précompte immobilier reste une compétence fédérale.

De Hoge Raad van Financiën heeft er in zijn rapport betreffende de spreiding van de fiscale bevoegdheden over de onderscheiden overheden voor gepleit dat de bepaling van de heffingsgrondslag inzake onroerende voorheffing een federale bevoegdheid blijft.
Dans son rapport consacré au partage des compétences de politique fiscale entre différents niveaux de pouvoir, le Conseil supérieur des finances plaide pour que la détermination de la base imposable du précompte immobilier reste une compétence fédérale.

Die interpretatie heeft tot gevolg dat een belastingplichtige die zonder winstoogmerk een onroerend goed gebruikt om aan hulpbehoevenden fysieke of geestelijke zorg te verstrekken recht heeft op vrijstelling van de onroerende voorheffing, terwijl hij geen vrijstelling zou genieten als hij zonder winstoogmerk een onroerend goed gebruikt om aan hulpbehoevenden andere maatschappelijke en/of sociale zorg te verstrekken dan fysieke of geestelijke zorg ».
Cette interprétation a pour conséquence qu'un contribuable qui utilise un bien immobilier sans but lucratif afin de fournir des soins physiques ou psychiques à des personnes ayant besoin d'assistance a droit à une exonération du précompte immobilier, alors qu'il ne bénéficierait pas d'une exonération s'il utilisait un bien immobilier sans but lucratif afin de fournir à des personnes ayant besoin d'assistance une aide sociale autre que des soins physiques ou psychiques ».

Art. 2. Met toepassing van artikel 5, § 3, eerste lid, van de bijzondere wet van 16 januari 1989 betreffende de financiering van de Gemeenschappen en de Gewesten, wordt de Regering ermee belast om de federale regering uiterlijk op 31 december 2016 in kennis te stellen van de beslissing van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest tot het zelf verzekeren van de dienst van de onroerende voorheffing, vermeld in artikel 3, eerste lid, 5°, van dezelfde bijzondere wet.
Art. 2. En application de l'article 5, § 3, alinéa 1, de la loi spéciale du 16 janvier 1989 relative au financement des Communautés et des Régions, le Gouvernement est chargé de notifier au plus tard le 31 décembre 2016 au Gouvernement fédéral la décision de la Région de Bruxelles-Capitale d'assurer le service du précompte immobilier mentionné à l'article 3, alinéa 1, 5°, de la même loi spéciale.

De schuldenaar van de onroerende voorheffing die weet dat hij geen kwijtschelding zal kunnen verkrijgen wegens het feit dat hij zijn eigendomsrecht op een niet-ingericht, leegstaand en improductief bebouwd onroerend goed vóór de 181ste dag van het aanslagjaar via een verkoop zal verliezen, blijft vrij om met de koper van dat goed overeen te komen dat die hem op het ogenblik van de verkoop een geldsom zal storten die overeenstemt met het gedeelte van de onroerende voorheffing met betrekking tot het tijdperk van het aanslagjaar tijdens hetwelk de koper het genot van het verkochte goed zal hebben.
Le redevable du précompte immobilier qui sait qu'il ne pourra obtenir une remise en raison du fait que c'est avant le 181ème jour de l'exercice d'imposition que, par une vente, il perdra son droit de propriété sur un bien immobilier bâti non meublé inoccupé et improductif reste libre de convenir avec l'acquéreur de ce bien que celui-ci lui versera, au moment de la vente, une somme d'argent correspondant à la quote-part du précompte immobilier relative à la période de l'exercice d'imposition durant laquelle l'acquéreur aura la jouissance du bien vendu.

Het invoeren van de mogelijkheid om een kwijtschelding van de onroerende voorheffing toe te kennen bij leegstand of improductiviteit van het betrokken onroerend goed, beantwoordt aan de bekommernis om « geen belasting te heffen ten aanzien van de bezitter van een onroerend goed, die zich pas in een toestand bevindt waarbij hij tijdelijk in de onmogelijkheid verkeert om inkomsten uit zijn onroerend goed te innen, en zulks om redenen die onafhankelijk zijn van zijn wil » (Parl. St., Waals Parlement, 2009-2010, nr. 118/1, p. 3).
L'instauration de la possibilité d'accorder une remise du précompte immobilier en cas d'inoccupation ou d'improductivité de l'immeuble concerné répond au souci de « ne pas taxer le possesseur d'un bien immobilier qui vient d'être mis temporairement dans l'impossibilité de percevoir des revenus de son immeuble, pour des causes indépendantes de sa volonté » (Doc. parl., Parlement wallon, 2009-2010, n° 118/1, p. 3).

Er behoort evenwel opgemerkt te worden dat tot staving van een beroep tot nietigverklaring van de ordonnantie van 22 december 1994 betreffende de onroerende voorheffing (Belgisch Staatsblad van 7 februari 1995), ingesteld bij het Arbitragehof, en tot staving van een beroep tot nietigverklaring van de ordonnantie van 13 april 1995 tot wijziging van de ordonnantie van 23 juli 1992 betreffende de onroerende voorheffing (Belgisch Staatsblad van 13 juni 1995), bij hetzelfde rechtscollege, de federale regering stelt dat er geen sprake kan zijn van « vrijstellingen » die tot de bevoegdheid van de Gewesten behoren, dan voor onroerende goederen die niet improductief zijn; de gevallen van improductiviteit kunnen immers enkel vastgesteld worden in verhouding tot het begrip « belastingobject », dat uitsluitend tot de bevoegdheid van de federale wetgever zou blijven behoren.
Il convient néanmoins d'observer qu'à l'appui d'un recours en annulation de l'ordonnance du 22 décembre 1994 relative au précompte immobilier (Moniteur belge du 7 février 1995) introduit devant la Cour d'arbitrage, ainsi qu'à l'appui d'un recours en annulation dirigé contre l'ordonnance du 13 avril 1995 modifiant l'ordonnance du 23 juillet 1992 relative au précompte immobilier (Moniteur belge du 13 juin 1995), devant la même juridiction, le Gouvernement fédéral considère qu'il ne peut être question d'« exonérations » relevant de la compétence régionale que pour les biens immobiliers qui ne sont pas improductifs; les cas d'improductivité ne pouvant se déterminer qu'en rapport avec le concept de « matière imposable », qui demeurerait du ressort exclusif du législateur fédéral.