Vertaling van "pretoriaanse recht heeft de minister geen negatief " (Nederlands → Frans) :

Volgens het reeds langs gevestigde pretoriaanse recht heeft de minister geen negatief injunctierecht. De procureurs-generaal hebben dat daarentegen wel ten opzichte van hun eigen ondergeschikten, wat in strijd is met de stelling volgens welke de hoedanigheid van magistraat, die de leden van het parket toch hebben, verantwoordt dat zij de injuncties van de minister onder wiens gezag zij staan, niet volgen.
Le droit d'injonction négative n'existe donc pas dans le chef du ministre, selon le droit prétorien installé depuis longtemps, mais il existerait par contre dans le chef des procureurs généraux à l'égard de leurs propres subordonnés, ce qui est en contradiction avec la thèse selon laquelle « le caractère magistral » des membres du parquet justifie le pouvoir de ne pas suivre les injonctions d'un ministre sous l'autorité duquel ils sont placés.

Uit het aangehaalde voorbeeld blijkt dat de minister geen negatief injunctierecht heeft.
Il ressort de l'exemple précis que le ministre de la Justice n'a pas de droit d'injonction négative.

Indien er echter binnen de maand die volgt op de ontvangst van het verslag, vastgesteld wordt dat de gemeente geen enkele actie ondernomen heeft om te voldoen aan de geformuleerde opmerkingen, heeft de Minister van Binnenlandse Zaken het recht de tussenkomst te vragen van de minister die het toezicht op de desbetreffende gemeente uitoefent, teneinde de nodige maatregelen te nemen opdat de nodige acties ondernomen zouden worden en opdat er komaf gemaakt zou kunnen worden met het niet-reageren van deze gemeenten.
Néanmoins, s'il est constaté dans le mois qui suit la réception du rapport, que la commune n'a mis en place aucune des actions nécessaires en vue de répondre aux observations émises, le Ministre de l'Intérieur se réserve le droit de solliciter l'intervention du ministre exerçant la tutelle sur la commune en cause afin de prendre les mesures adéquates afin que les actions nécessaires soient exécutées et de pallier l'inaction de ces communes.

« Schendt artikel 42quater van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre er door de minister of zijn gemachtigde, binnen vijf jaar na de erkenning van zijn recht op verblijf, een einde kan worden gesteld aan dat verblijfsrecht voor een niet-Europese vreemdeling die uit de echt is gescheiden van een Belg en die, binnen het huwelijk, het slachtoffer is geweest van geweld zoals bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, indien die vreemdeling niet aantoont dat hij werkt of over voldoende bestaansmiddelen beschikt om te voorkomen dat hij ten laste valt van het sociale verzekeringsstelsel van het Rijk en beschikt over een ziektekostenverzekering die alle risico's in België dekt (artikel 42quater, § 4, 4°, van de wet), terwijl het, in dezelfde omstandigheden van echtelijk geweld, de minister of zijn gemachtigde niet is toegestaan een einde te stellen aan het verblijf van een niet-Europese vreemdeling die uit de echt is gescheiden van een andere niet-Europese vreemdeling die tot een verblijf van onbeperkte duur werd toegelaten, zelfs indien die geen werk heeft of niet over voldoende inkomsten noch over een ziektekostenverzekering beschikt (artikel 11, § 2, van de wet) ?
« L'article 42quater de la loi du 15 décembre 1980 sur [l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers] viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que le ministre ou son délégué peut, dans les cinq années qui suivent la reconnaissance du droit de séjour, mettre fin à ce droit de séjour pour un étranger non européen, divorcé d'un Belge et victime, dans le cadre du mariage, de faits de violences visés aux articles 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal, si cet étranger n'apporte pas la preuve qu'il travaille ou qu'il dispose de ressources suffisantes afin de ne pas devenir une charge pour le système d'assurance sociale du Royaume et d'une assurance maladie couvrant l'ensemble des risques en Belgique (article 42quater, § 4, 4°, de la loi), alors que, dans les mêmes circonstances de violences conjugales, il n'est pas permis au ministre ou à son délégué de mettre fin au séjour de l'étranger non européen divorcé d'un autre étranger non européen admis au séjour illimité, même si celui-ci n'a pas de travail ou ne dispose pas de revenus suffisants et d'une assurance maladie (article 11, § 2, de la loi) ?

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland en Frankrijk, wordt naar Belgisch recht echter algemeen aangenomen dat een minister van Justitie geen negatief injunctierecht heeft.
Contrairement à ce qui se passe par exemple aux Pays-Bas et en France, il est toutefois communément admis en droit belge que le ministre de la Justice ne dispose pas d'un droit d'injonction négative.

10. is van mening dat bepaalde aspecten van de overeenkomst van 21 februari 2014 die is gesloten na onderhandelingen die namens de EU zijn gevoerd door drie ministers van buitenlandse zaken, nog steeds kunnen helpen om uit de bestaande impasse te raken; is evenwel van mening dat geen partij kan onderhandelen over en/of akkoord kan gaan met oplossingen die de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Oekraïne ondermijnen en bevestigt dat het Oekraïense volk het fundamentele recht heeft vrij de toekomst van zijn land te bepalen;
10. estime que certains aspects de l'accord du 21 février 2014, tels que négociés par les trois ministres des affaires étrangères au nom de l'Union européenne, pourraient s'avérer utiles pour trouver une sortie à l'impasse actuelle; estime, cependant, qu'aucune partie ne peut négocier et/ou accepter de solution portant atteinte à la souveraineté et à l'intégrité territoriale de l'Ukraine, et réaffirme le droit fondamental du peuple ukrainien à décider librement de l'avenir du pays;

149. is ingenomen met de door het Parlement aangenomen resoluties die oproepen tot het sluiten van het detentiecentrum van Guantánamo Bay en met de bijdragen van het Parlement voor het onder de aandacht brengen van dat centrum en de problemen rond mensenrechten die eraan zijn verbonden; roept de Raad en de Commissie op er bij de regering van de VS op aan te dringen naar een passende methode te zoeken om gedetineerden aan te klagen of vrij te laten in overeenstemming met het internationaal recht; verheugt zich over het feit dat in mei 2006 Albanië het eerste land was dat vijf Chinese Oeigoeren uit Guantánamo Bay heeft opgenomen, maar betreurt dat 13 Chinese Oeigoeren die door de Verenigde Staten waren vrijgegeven voor vrijlating nog steeds in Guantánamo Bay verblijven omdat de regering van de Verenigde Staten terecht tot de conclusie was gekomen dat zij niet kunnen worden overgedragen aan China uit angst voor marteling; verzoekt de Raad, de Commissie en de lidstaten om samen met de regering van de Verenigde Staten de vestiging van al diegenen van wie de regering van de Verenigde Staten heeft geconcludeerd dat zij geen bedreiging vormen van de VS noch van hun bondgenoten maar die niet kunnen worden overgedragen aan hun landen van herkomst uit angst voor marteling, te faciliteren; is bezorgd dat alleen al het bestaan van het detentiecentrum van Guantánamo Bay een negatief signaal blijft uitzenden over de wijze waarop de strijd tegen het terrorisme wordt aangepakt;
149. se félicite du fait que le Parlement ait adopté des résolutions appelant à la fermeture du centre de détention de Guantánamo, qu'il ait contribué à accroître la visibilité de ce centre et de ses préoccupations au sujet des problèmes de droits de l'homme qui s'y posent; invite le Conseil et la Commission à demander instamment au gouvernement des États-Unis de trouver un mécanisme facilitant la mise en examen ou la libération des détenus, conformément au droit international; se félicite de ce que, en mai 2006, l'Albanie soit devenue le premier pays à admettre cinq Ouïgours chinois venant de Guantánamo, mais regrette que 13 Ouïgours chinois relâchés par le gouvernement des États-Unis demeurent à Guantánamo, le gouvernement des États-Unis ayant à juste titre estimé qu'ils ne peuvent retourner en Chine de crainte de faire l'objet de tortures; demande au Conseil, à la Commission et aux États membres d'œuvrer avec le gouvernement des États-Unis pour faciliter la réinstallation de toutes les autres personnes dont ce dernier estime qu'elles ne constituent pas une menace pour les etats-Unis ni pour leurs alliés mais qui ne peuvent retourner dans leur pays d'origine en raison de risques de torture; est préoccupé par le fait que l'existence même du centre de détention de Guantánamo continue de représenter un mauvais exemple de la manière dont la lutte contre le terrorisme est menée;