Traduction de «rechters buitenlands » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

buitenlands vonnis | door een buitenlandse rechter gewezen vonnis | in het buitenland gewezen vonnis | vreemd vonnis
décision étrangère

rechter helpen | rechter assisteren | rechter bijstaan
assister un juge

gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid [ Europees buitenlands beleid | GBVB | gemeenschappelijk buitenlands beleid ]
politique étrangère et de sécurité commune [ PESC | politique de sécurité commune | politique étrangère commune | politique étrangère européenne ]

raad geven over buitenlands beleid | advies geven over buitenlands beleid | adviseren over buitenlands beleid
donner des conseils sur les politiques en matière d'affaires étrangères

buitenlandse onderneming [ onderneming met buitenlands kapitaal ]
entreprise étrangère [ entreprise à capital étranger ]

rechter [ kinderrechter | onderzoeksrechter | rechter-commissaris | zittende magistratuur ]
juge [ juge d'instruction | juge pour enfants | magistrature assise ]

raadsheer in de Hoge Raad | raadsheer in het Hof van Cassatie | rechter in het Grondwettelijk Hof | rechter in het hooggerechtshof
juge de la Cour suprême

rechter die het eerst uitspraak heeft gedaan | rechter van de het eerst gedane uitspraak
juridiction qui a statué en premier lieu

onderzoeksrechter | rechter van instructie | rechter-commissaris | RC [Abbr.]
juge d'instruction

verklaring adres buitenland
déclaration d'adresse à l'étranger

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Wanneer de rechter buitenlands recht moet toepassen, moet hij een aantal regels in acht nemen, bijvoorbeeld inzake de manier waarop dit buitenlands recht wordt toegepast.
Lorsque le juge doit appliquer un droit étranger, il doit respecter un certain nombre de règles, par exemple dans la manière d'appliquer ce droit étranger.

1. a) Kan een politierechter een buitenlander die in het buitenland woont, veroordelen tot herstelexamens of -onderzoeken zoals bedoeld in artikel 38, § 3, van de wegverkeerswet? b) Zo neen, wat indien de rechter daartoe verplicht is volgens artikel 38, § 2?
1. a) Un juge de police peut-il condamner un étranger résidant à l'étranger à des examens de réintégration tels que prévus à l'article 38, § 3, de la loi relative à la police de la circulation routière? b) Dans la négative, que se passe-t-il si le juge y est contraint par l'article 38, § 2?

Het lijkt moeilijk een redelijke en objectieve verantwoording te vinden voor het onderscheid tussen onregelmatig in het buitenland verkregen bewijsmateriaal, waarvan de rechter geen gebruik mag maken, en onrechtmatig in België verkregen bewijsmateriaal, waarvan de rechter wel gebruik mag maken (Nog afgezien van de praktische problemen. In vele dossiers worden bewijzen aangetroffen waarvan sommige in België werden verzameld en andere in het buitenland.
Il paraît difficile de trouver une justification raisonnable et objective pour la distinction opérée entre des éléments de preuve recueillis irrégulièrement à l'étranger, que le juge ne peut pas utiliser, et des éléments de preuve recueillis irrégulièrement en Belgique, que le juge peut en revanche utiliser (sans parler des problèmes pratiques. Beaucoup de dossiers contiennent à la fois des preuves recueillies en Belgique et d'autres recueillies à l'étranger.

1. Naar luidt van artikel 624 van het Gerechtelijk Wetboek kunnen, met uitzondering van de gevallen waarin de wet uitdrukkelijk bepaalt welke rechter bevoegd is om kennis te nemen van de vordering, deze naar keuze van de eiser worden gebracht : « voor de rechter van de woonplaats van de verweerder of van één der verweerders; voor de rechter van de plaats waar de verbintenissen, waarover het geschil loopt, of een ervan zijn ontstaan of waar zij worden, zijn of moeten worden uitgevoerd; voor de rechter van de woonplaats gekozen voor de uitvoering van de akte; of voor de rechter van de plaats waar de gerechtsdeurwaarder heeft gesproken tot de verweerder in persoon, indien noch de verweerder noch, in voorkomend geval, een van de verweerders een woonplaats heeft in België of in het buitenland».
1. Aux termes de l'article 624 du Code judiciaire, hormis les cas où la loi détermine expressément le juge compétent pour connaître de la demande, celle-ci peut, au choix du demandeur, être portée: « devant le juge du domicile du défendeur ou d'un des défendeurs; devant le juge du lieu dans lequel les obligations en litige ou l'une d'elles sont nées ou dans lequel elles sont, ont été ou doivent être exécutées; devant le juge du domicile élu pour l'exécution de l'acte; devant le juge du lieu où l'huissier de justice a parlé à la personne du défendeur si celui-ci ni, le cas échéant, aucun des défendeurs n'a de domicile en Belgique ou à l'étranger».

Is de nationale rechter bij wie verzet is gedaan tegen de tenuitvoerlegging van een kredietovereenkomst betreffende de uitgifte van een kredietkaart van het type American Express Gold, wanneer de toestemming tot de tenuitvoerlegging in afwezigheid van de consument is verleend, volgens richtlijn 93/13/EEG (1) gehouden om, zodra hij over de daartoe noodzakelijke juridische en feitelijke gegevens beschikt, ambtshalve het oneerlijke karakter te onderzoeken van de in de betrokken overeenkomst opgenomen vergoedingen — a) vergoeding voor de verstrekking van de kaart; b) jaarlijkse vergoeding voor het beheer van de kaart; c) jaarlijkse vergoeding voor het beheer van de bijkomende kaart; d) vergoeding voor de verlenging van de kaart; e) vergoeding voor de vervanging van de kaart; f) vergoeding voor de wijziging van de pincode; g) vergoeding voor geldopname aan automaten of aan een loket (van de eigen bank of van andere banken in Roemenië of het buitenland); h) vergoeding voor de betaling van door handelaren geleverde goederen en/of verleende diensten in Roemenië of in het buitenland; i) vergoeding voor het afdrukken en verzenden van rekeningafschriften; j) vergoeding voor de raadpleging van het saldo via geldautomaten; k) vergoeding voor betalingsachterstand; l) vergoeding voor de overschrijding van de kredietlimiet; m) vergoeding voor onterechte weigering van betaling — waarvan de hoogte niet in de overeenkomst is gespecificeerd?
Sur le fondement de la directive 93/13 (1), une juridiction nationale saisie d’une opposition à l’exécution forcée, décidée en l’absence du consommateur, d’un contrat de crédit associé à l’émission d’une carte de type American Express Gold, est-elle tenue, dès lors qu’elle dispose des éléments de fait et de droit nécessaires à cette fin, d’apprécier, même d’office, le caractère abusif des commissions prévues par le contrat en cause [a) commission d’émission de la carte; b) commission de gestion annuelle de la carte; c) commission de gestion annuelle de carte supplémentaire; d) commission de renouvellement de la carte; e) commission de remplacement de la carte; f) commission de réédition du PIN; g) commission de retrait d’espèces dans un distributeur ou à un guichet (propre ou d’autres banques en Roumanie ou à l’étranger); h) commission pour la paiement de biens et/ou services fournis par des commerçants à l’étranger ou en Roumanie; i) commission pour l’impression et l’envoi de relevés de compte; j) commission de consultation du solde sur un distributeur; k) commission pour retard de paiement; l) commission de dépassement du plafond de crédit; m) commission de refus de paiement injustifié], dont le montant n’est pas précisé par ledit contrat?

« Zijn de bepalingen van de faillissementswet van 8 augustus 1997, en in het bijzonder artikel 72bis van die wet, zoals ingevoegd bij de wet van 20 juli 2005, in strijd met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij het onderzoek van de aanvraag tot bevrijding van de borg noodzakelijkerwijs verbinden met de plaats waar de insolventieprocedure is geopend, met name ten aanzien van de bevoegdheid en de toepasselijke wet, met als gevolg dat de Belgische rechter binnen zijn rechtsmacht uitspraak kan doen over een aanvraag tot bevrijding van een zekerheid die op het Belgische grondgebied is gedomicilieerd en die de verbintenissen waarborgt van een hoofdschuldenaar wiens insolventieprocedure in het buitenland is geopend, waardoor aldus een discriminatie wordt ingevoerd ten opzichte van een zekerheid die op het Belgische grondgebied of in het buitenland is gedomicilieerd en die van haar kant de verbintenissen waarborgt van een hoofdschuldenaar wiens insolventieprocedure op het Belgische grondgebied is geopend ?
« Les dispositions de la loi du 8 août 1997 sur les faillites, et spécialement l'article 72bis de ladite loi, tel qu'inséré par la loi du 20 juillet 2005, sont-elles contraires aux articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'elles lient nécessairement l'examen de la demande de décharge de caution au lieu d'ouverture de la procédure d'insolvabilité, notamment quant à la compétence et à la loi applicable, avec la conséquence que le juge belge se trouve dans sa juridiction pour statuer sur une demande de décharge d'une sûreté domiciliée sur le territoire belge et qui garantit les engagements d'un débiteur principal dont la procédure d'insolvabilité s'est ouverte à l'étranger, créant ainsi une discrimination par rapport à une sûreté, domiciliée sur le territoire belge ou à l'étranger, et qui garantit elle les engagements d'un débiteur principal dont la procédure d'insolvabilité s'est ouverte sur le territoire belge ?

Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing blijkt dat de wetgever de verwijzende rechter aldus de bevoegdheid zou ontnemen om uitspraak te doen over de aanvraag tot bevrijding van een zekerheid die op het Belgische grondgebied is gedomicilieerd en die de verbintenissen waarborgt van een hoofdschuldenaar wiens insolventieprocedure in het buitenland is geopend, terwijl dat niet het geval zou zijn ten aanzien van een zekerheid die op het Belgische grondgebied of in het buitenland is gedomicilieerd en die de verbintenissen zou waarborgen van een hoofdschuldenaar wiens insolventieprocedure in België is geopend.
Il ressort de la motivation de la décision de renvoi que le législateur priverait de la sorte le juge a quo de la compétence de statuer sur la demande de décharge d'une sûreté domiciliée sur le territoire belge et qui garantit les engagements d'un débiteur principal dont la procédure d'insolvabilité s'est ouverte à l'étranger alors que tel ne serait pas le cas à l'égard d'une sûreté domiciliée sur le territoire belge ou à l'étranger et qui garantirait les engagements d'un débiteur principal dont la procédure d'insolvabilité s'est ouverte en Belgique.

« Zijn de bepalingen van de faillissementswet van 8 augustus 1997, en in het bijzonder artikel 72bis van die wet, zoals ingevoegd bij de wet van 20 juli 2005, in strijd met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij het onderzoek van de aanvraag tot bevrijding van de borg noodzakelijkerwijs verbinden met de plaats waar de insolventieprocedure is geopend, met name ten aanzien van de bevoegdheid en de toepasselijke wet, met als gevolg dat de Belgische rechter binnen zijn rechtsmacht uitspraak kan doen over een aanvraag tot bevrijding van een zekerheid die op het Belgisch grondgebied is gedomicilieerd en die de verbintenissen waarborgt van een hoofdschuldenaar wiens insolventieprocedure in het buitenland is geopend, waardoor aldus een discriminatie wordt ingevoerd ten opzichte van een zekerheid die op het Belgisch grondgebied of in het buitenland is gedomicilieerd en die van haar kant de verbintenissen waarborgt van een hoofdschuldenaar wiens insolventieprocedure op het Belgisch grondgebied is geopend ?
« Les dispositions de la loi du 8 août 1997 sur les faillites, et spécialement l'article 72bis de ladite loi, tel qu'inséré par la loi du 20 juillet 2005, sont-elles contraires aux articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'elles lient nécessairement l'examen de la demande de décharge de caution au lieu d'ouverture de la procédure d'insolvabilité, notamment quant à la compétence et à la loi applicable, avec la conséquence que le juge belge se trouve dans sa juridiction pour statuer sur une demande de décharge d'une sûreté domiciliée sur le territoire belge et qui garantit les engagements d'un débiteur principal dont la procédure d'insolvabilité s'est ouverte à l'étranger, créant ainsi une discrimination par rapport à une sûreté, domiciliée sur le territoire belge ou à l'étranger, et qui garantit elle les engagements d'un débiteur principal dont la procédure d'insolvabilité s'est ouverte sur le territoire belge ?