Een extern beleid zoals het beleid dat de Unie wil ontwikkelen, kan niet worden uitgewerkt zonder rekening te houden met de culturele dimensie. Die moet eerder beschouwd worden als een meerwaarde, als een waarde die niet altijd tastbaar is, maar die wel bijzonder belangrijk is in een wereld die steeds gevoeliger is voor de soft power van landen en internationale organisaties.
Une politique étrangère comme celle que l’Union propose de développer ne peut pas mettre de côté la dimension culturelle, mais doit plutôt la considérer comme un atout; comme une valeur qui, même si elle n’est pas toujours tangible, reste particulièrement importante dans un monde de plus en plus exposé à la «puissance douce» des États et organisations internationales.