Vertaling van "stad gemeente die hen heeft aangeworven " (Nederlands → Frans) :

Die 29 bemiddelaars werken niet alleen voor de stad/gemeente die hen heeft aangeworven, maar bieden ook hun diensten aan aan in totaal meer dan 300 lokale besturen.
Ces 29 médiateurs travaillent au service de leur ville/commune, mais aussi au service de plus de 300 autres au total.

Het overgangsplan bedoeld in § 1, derde lid, bepaalt dat de statutaire personeelsleden van de CDV verlof voorafgaand aan de pensionering kunnen aanvragen, ten laste van de instelling die hen heeft aangeworven en overeenkomstig de voorwaarden vastgesteld door de Koning.
Le plan de transition visé au § 1 , alinéa 3, prévoit que les membres du personnel statutaire de l’OCA peuvent demander un congé préalable à la mise à la retraite à charge de l’établissement qui a procédé à leur engagement et conformément aux conditions fixées par le Roi.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 17 augustus 2016 in zake Roger Heinen en Astrid Heuschen tegen de stad Eupen, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 24 augustus 2016, heeft de Vrederechter van het kanton Eupen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schenden de artikelen 35, 36 en 37 van het Veldwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6 van dezelfde tekst en/of met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, wanneer ze zo worden geïnterpreteerd dat ze niet van toepassing zijn op de overheid (Staat, stad, gemeente,...) in hun hoedanigheid van eigenaar of buur ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 17 août 2016 en cause de Roger Heinen et Astrid Heuschen contre la ville d'Eupen, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 24 août 2016, le Juge de paix du canton d'Eupen a posé la question préjudicielle suivante : « Les articles 35, 36 et 37 du Code rural violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec l'article 6 de la Constitution et/ou avec l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 de ladite Convention, s'ils sont interprétés en ce sens qu'ils ne s'appliquent pas aux pouvoirs publics (Etat, ville, commune,...) en leur qualité de propriétaire ou de voisin ?

». b. Bij drie vonnissen van 12 februari 2015 in zake de stad Charleroi tegen respectievelijk Guy Doumont, Alain Dognaux en Gérald Severy, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 30 mei 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Henegouwen, afdeling Charleroi, de volgende prejudiciële vragen gesteld : 1. « Schendt artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat het niet van toepassing is op de vordering tot terugbetaling van wedden die een gemeente ten onrechte heeft betaald, vordering waarvan de verjaring bijgevolg zou zijn vastgelegd bij de in artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek beoogde gemeenrechtelijke regeling, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, terwijl datzelfde artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek zo zou worden geïnterpreteerd dat het van toepassing is op de vordering tot betaling van dezelfde wedden, bij ontstentenis van betaling door de gemeente ?
». b. Par trois jugements du 12 février 2015 en cause de la ville de Charleroi contre respectivement Guy Doumont, Alain Dognaux et Gérald Severy, dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 30 mai 2016, le Tribunal de première instance du Hainaut, division Charleroi, a posé les questions préjudicielles suivantes : 1. « L'article 2277 du Code civil, interprété comme ne s'appliquant pas à l'action en répétition de traitements indûment payés par une commune, action dont la prescription serait dès lors régie par le régime de droit commun visé à l'article 2262bis du Code civil, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution alors que ce même article 2277 du Code civil serait interprété comme s'appliquant à l'action en paiement des mêmes traitements, en cas de défaut de payement par la commune ?

In een tiental stations heeft een stad /gemeente geïnvesteerd in camera's.
Dans une dizaine de gares, une ville/ commune a investi dans des caméras.

3. Gelet op artikel 47 van de wet op het politieambt dat voorziet dat de gemeente of, desgevallend, de meergemeentenzone aansprakelijk is voor de schade veroorzaakt door de politieambtenaren van de lokale politie in de functies waarin de Staat, de gemeente of de meergemeentenzone hen heeft aangewend, net zoals de aanstellers aansprakelijk zijn voor de schade aangericht door toedoen van hun aangestelden, is het vanzelfsprekend dat de derde de gemeente of de meergemeentenzone rechtstreeks kan dagvaarden, hetgeen trouwens veelal gebeurt met het oog op een eventuele veroordeling in solidum.
3. Vu que l'article 47 de la loi sur la fonction de police prévoit que la commune, ou le cas échéant, la zone pluricommunale est responsable du dommage causé par les fonctionnaires de police de la police locale dans les fonctions auxquelles l'État, la commune ou la zone pluricommunale les a employés, comme les commettants sont responsables du dommage causé par le fait de leurs préposés, il est clair que le tiers peut citer directement la commune ou la zone pluricommunale, ce qui d'ailleurs se passe souvent en vue d'une condamnation in solidum.

In de wet van 5 augustus 1992 (wet op het politieambt) werd in artikel 47 het volgende voorzien (derde lid) : « (..) de gemeente (..) is aansprakelijk voor de schade veroorzaakt door de politieambtenaren van de lokale politie in de functies waarin (..) de gemeente (..) hen heeft aangewend net als de aanstellers aansprakelijk zijn voor de schade aangericht door toedoen van hun aangestelden».
L'article 47, § 3, de la loi du 5 août 1992 sur la fonction de police, prévoit que « (..) la commune (..) est responsable du dommage causé par les fonctionnaires de police de la police locale dans les fonctions auxquelles (..) la commune (..) les a employés, comme les commettants sont responsables du dommage causé par le fait de leurs préposés».

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij twee vonnissen van 24 februari 2016 in zake respectievelijk M.A. en K. N'G. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de stad Namen en L.V.D. en K.D. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Sambreville, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 7 maart 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige redenen vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het hu ...
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par deux jugements de 24 février 2016 en cause respectivement de M.A. et K. N'G. contre l'officier de l'état civil de la ville de Namur et de L.V.D. et K.D. contre l'officier de l'état civil de la commune de Sambreville, dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 7 mars 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé les questions préjudicielles suivantes : « Les articles 63, 165 et 167 du Code civil, pris isolément ou ensemble, en ce qu'ils font dépendre, selon l'interprétation qui leur est donnée, de la date de mariage choisie par les candidats au mariage et/ou de l'existence d'une surséance, de deux mois, éventuellement prolongée de trois mois, l'effectivité du recours contre la décision de refus célébrer le mariage émanant de l'Officier de l'état civil, ne violent-ils pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 12 de cette dernière, constituant de ce fait une entrave au droit du mariage, puisque privant lesdits candidats du droit effectif au mariage et les contraignant à la réintroduction quasi systématique d'une déclaration de mariage, sauf à considérer que, conscients ou devant l'être des délais, soit (1) ils peuvent saisir en amont le Procureur du Roi d'une demande de prolongation, l'expiration du délai de 6 mois et 14 jours avant même la décision de surséance ou avant l'expiration du délai de recours d'un mois constituant des raisons graves, soit (2) qu'en cas de surséance de la célébration du mariage décidée par l'Officier de l'état civil, et depuis cette date, le délai de célébration de mariage est, à tout le moins, suspendu, jusqu'a que ce dernier accepte de célébrer le mariage, explicitement ou implicitement par absence de refus dans le délai de deux mois, ou jusqu'a ce que le juge soit saisi da ...

In de wet van 5 augustus 1992 (wet op het politieambt) werd in artikel 47 het volgende bepaald (derde lid) : « .de gemeente .is aansprakelijk voor de schade veroorzaakt door de politieambtenaren van de lokale politie in de functies waarin .de gemeente .hen heeft aangewend net als de aanstellers aansprakelijk zijn voor de schade aangericht door toedoen van hun aangestelden ».
L'article 47, § 3, de la loi du 5 août 1992 sur la fonction de police, prévoit que « .la commune .est responsable du dommage causé par les fonctionnaires de police de la police locale dans les fonctions auxquelles .la commune .les a employés, comme les commettants sont responsables du dommage causé par le fait de leurs préposés ».

Dit is hun geweigerd door de schepen van hun gemeente, die de Belgische wet heeft toegepast. Aangezien de kinderen niet in het land van oorsprong van de ouders zijn geboren en niet over de Colombiaanse nationaliteit beschikken, moet de gemeente op hen het personeel statuut toepassen dat door de Belgische wet is bepaald en moeten zij in het register ingeschreven worden onder de naam van de vader.
Ceci a été refusé par l'échevin responsable de cette commune qui a appliqué la loi belge puisque ces enfants n'étaient pas nés dans le pays d'origine de leurs parents, ils ne sont pas colombiens et la commune doit leur appliquer le statut personnel prévu par le droit belge c'est-à-dire l'inscription au registre sous le nom de leur père.