Traduction de «strafrecht namelijk » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

krijgsrecht [ Militair strafrecht ]
droit pénal militaire [ code pénal militaire | justice pénale militaire ]

internationaal strafrecht
droit pénal international

strafrecht [ crimineel recht ]
droit pénal [ droit criminel ]

namelijk | te weten
à savoir

op ethische gronden mogen (namelijk mogen weigeren)
bénéficier de la clause de conscience

strafrecht | studie van het strafrecht
poenologie | science de la peine

strafwet | strafrecht | strafwetgeving
droit pénal

strafrechter
juridiction répressive

strafrecht
droit pénal

onder het strafrecht vallen
réprimer pénalement

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

— Het wetsvoorstel dat voorligt heeft betrekking op een vrij fundamenteel deel van het strafrecht, namelijk de staat van wettelijke regeling, die gevolgen heeft op diverse vlakken namelijk de straftoemeting, de terbeschikkingstelling en de voorwaardelijke invrijheidstelling.
— La proposition de loi à l'examen porte sur une partie tout à fait fondamentale du droit pénal, à savoir l'état de récidive légale, qui a des répercussions sur plusieurs aspects, notamment la fixation de la peine, la mise à la disposition et la libération conditionnelle.

Anderzijds schendt een straf die uitgesproken wordt in de vorm van een eenvoudige schuldigverklaring, een van de grondbeginselen van het strafrecht, namelijk dat de rechter zich tegelijkertijd uitspreekt over de schuld en over de straf (A. Jacobs, « La prescription en matière pénale », in Formation permanente CUP, « La prescription », Vol. XXIII, april 1998, geciteerd door de Raad van State, Stuk Kamer, nr. 1961/4, 98-99, blz. 5), behoudens andersluidende wettelijke bepaling (bijvoorbeeld artikel 65, tweede lid, van het Strafwetboek, waar de rechter toch verwijst naar vroeger uitgesproken straffen).
Par ailleurs, la sanction sous forme de simple déclaration de culpabilité heurte un des principes fondamentaux du droit pénal, à savoir que le juge du fond se prononce à la fois et de manière indissociable sur la culpabilité et sur la peine (A. Jacobs, la prescription en matière pénale, dans Formation permanente, CUP, la prescription, vol. XXIII, avril 1998, cité par le Conseil d'État, doc. Chambre, nº 1961-4, 98/99, p. 5), sauf disposition légale contraire (exemple, article 65, alinéa 2, du Code pénal, où le juge renvoie néanmoins à des peines antérieurement prononcées).

Moet het materieel strafrecht, namelijk artikel 475 van het Strafwetboek, worden gewijzigd ?
Faut-il modifier le droit pénal matériel, c'est-à-dire l'article 475 du Code pénal ?

De rechtstreekse bevraging maakt het namelijk mogelijk de informatie-uitwisseling te bevorderen tussen een externe dienst die deelneemt aan de strafrechts- en veiligheidsketen en de geïntegreerde politie : de partner van de strafrechts- en veiligheidsketen zal weten dat er in de A.N.G. informatie over zijn ' target ' bestaat, maar zal niet op geautomatiseerde wijze over alle in de A.N.G. beschikbare informatie beschikken zodat hij gedwongen zal worden om contact op te nemen met de politiediensten.
En effet, l'interrogation directe permet de favoriser l'échange d'information entre un service externe qui participe à la chaîne pénale et de sécurité et la police intégrée: le partenaire de la chaîne pénale et de sécurité saura qu'il existe de l'information en B.N.G. sur son ' target ' mais ne disposera pas de manière automatisée de toutes les informations qui sont disponibles en B.N.G. de sorte qu'il sera forcé de prendre contact avec les services de police.

Ten gevolge de hervormingen van het strafrecht doorgevoerd door uw potpourri II-wetsontwerpen werd de duur van sommige straffen aangepast en werd een nieuwe langere straf ingevoerd, namelijk de opsluiting van 30 tot 40 jaar die kan uitgesproken worden door de correctionele rechtbank.
La traduction n'est pas encore disponible, vous pouvez consulter le texte original: Ten gevolge de hervormingen van het strafrecht doorgevoerd door uw potpourri II-wetsontwerpen werd de duur van sommige straffen aangepast en werd een nieuwe langere straf ingevoerd, namelijk de opsluiting van 30 tot 40 jaar die kan uitgesproken worden door de correctionele rechtbank.

Het Hof onderzoekt de prejudiciële vragen bijgevolg uitsluitend rekening houdend met de relevante feitelijke procedurele omstandigheden van de zaak, namelijk het feit dat in de strafzaak het openbaar ministerie de beklaagde voor de strafrechter heeft gedagvaard en de burgerlijke partij haar vordering slechts heeft doen aansluiten bij de door het openbaar ministerie ingestelde strafvordering.
La Cour examine donc uniquement les questions préjudicielles en tenant compte des circonstances procédurales concrètes pertinentes de l'affaire, à savoir le fait que, dans une affaire pénale, le ministère public a cité le prévenu devant le juge pénal et que la partie civile a simplement greffé son action sur l'action publique intentée par le ministère public.

3. « Schendt artikel 135, § 1, Sv, in zijn samenhang gelezen en begrepen met artikel 135, § 2, Sv, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, 6 EVRM en 14 IVBPR, in zoverre het artikel 135, § 1, Sv, een burgerlijke partij het recht geeft om tegen alle beschikkingen van de raadkamer een hoger beroep in te stellen, ook wanneer het een verwijzingsbeschikking betreft en dit uitsluitend gesteund op de overweging van een mogelijke grotere genoegdoening bij de verwijzing van een inverdenkinggestelde naar een Hof van Assisen dan naar een correctionele rechter en dit in tegenstelling tot de inverdenkinggestelde dit zelfde recht niet kan laten gelden, behoudens in de gevallen voorzien door artikel 135, § 2, Sv, hoewel deze een zelfde belang als de burgerlijke partij kan nastreven namelijk een grotere kans op de vrijspraak voor een jurygerecht en/of een gelijke beoordeling als voor de strafrechter ?
3. « L'article 135, § 1, du Code d'instruction criminelle, combiné avec l'article 135, § 2, du même Code, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques en tant qu'il donne le droit à une partie civile d'interjeter appel de toutes les ordonnances de la chambre du conseil, même lorsqu'il s'agit d'une ordonnance de renvoi, et ce en se fondant exclusivement sur le motif d'une possible satisfaction plus importante en cas de renvoi d'un inculpé vers une cour d'assises que vers un juge correctionnel, contrairement à l'inculpé qui ne peut faire valoir ce même droit, sauf dans les cas prévus par l'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle, bien qu'il puisse poursuivre le même intérêt que la partie civile, à savoir une possibilité plus grande d'acquittement devant un jury et/ou le même jugement que devant le juge pénal ?

3. « Schendt artikel 135, § 1, Sv, in zijn samenhang gelezen en begrepen met artikel 135, § 2, Sv, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, 6 EVRM en 14 IVBPR, in zoverre het artikel 135, § 1, Sv, een burgerlijke partij het recht geeft om tegen alle beschikkingen van de raadkamer een hoger beroep in te stellen, ook wanneer het een verwijzingsbeschikking betreft en dit uitsluitend gesteund op de overweging van een mogelijke grotere genoegdoening bij de verwijzing van een inverdenkinggestelde naar een Hof van Assisen dan naar een correctionele rechter en dit in tegenstelling tot de inverdenkinggestelde die zelfde recht niet kan laten gelden, behoudens in de gevallen voorzien door artikel 135, § 2, Sv., hoewel deze een zelfde belang als de burgerlijke partij kan nastreven namelijk een grotere kans op de vrijspraak voor een jurygerecht en/of een gelijke beoordeling als voor de strafrechter ?
3. « L'article 135, § 1, du Code d'instruction criminelle, combiné avec l'article 135, § 2, du même Code, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques en tant qu'il donne le droit à une partie civile d'interjeter appel de toutes les ordonnances de la chambre du conseil, même lorsqu'il s'agit d'une ordonnance de renvoi, et ce en se fondant exclusivement sur le motif d'une possible satisfaction plus importante en cas de renvoi d'un inculpé vers une cour d'assises que vers un juge correctionnel, contrairement à l'inculpé qui ne peut faire valoir ce même droit, sauf dans les cas prévus par l'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle, bien qu'il puisse poursuivre le même intérêt que la partie civile, à savoir une possibilité plus grande d'acquittement devant un jury et/ou le même jugement que devant le juge pénal ?