Traduction de «strafwetboek louter » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

daad van louter vermogen
acte de pure faculté

Strafwetboek | Wetboek van Strafrecht | Sr. [Abbr.] | SWB [Abbr.] | W.v.s. [Abbr.] | W.v.Str. [Abbr.]
code pénal | CP [Abbr.]

Strafwetboek | Wetboek van Strafrecht | SWB [Abbr.] | WvS [Abbr.] | WvStr [Abbr.]
Code pénal | C. pén. [Abbr.] | C.P. [Abbr.]

louter doorgifte | mere conduit
simple transport

Militair Strafwetboek
Code pénal militaire

Strafwetboek
Code pénal

Omschrijving: Afhankelijkheid van een niet levend object als stimulus voor seksuele opwinding en voldoening. Vele fetisjen zijn verlengstukken van het menselijk lichaam, zoals kledingstukken of schoeisel. Andere veel gebruikte voorwerpen worden gekenmerkt door een bepaalde textuur, zoals rubber, plastic of leer. Fetisjen verschillen in het belang dat ze voor de betrokkene hebben. In sommige gevallen dienen ze louter om de seksuele prikkeling die op de gebruikelijke wijze wordt bereikt te vergroten (bijv. de partner een bepaald kledingstuk laten dragen).
Définition: Utilisation d'objets inanimés comme stimulus de l'excitation et de la satisfaction sexuelle. De nombreux fétiches sont des prolongements du corps, comme des vêtements ou des chaussures. D'autres exemples courants concernent une texture particulière comme le caoutchouc, le plastique ou le cuir. Les objets fétiches varient dans leur importance d'un individu à l'autre. Dans certains cas, ils servent simplement à renforcer l'excitation sexuelle, atteinte par ailleurs dans des conditions normales (par exemple le fait d'avoir un partenaire qui porte un vêtement particulier).

Omschrijving: Een stoornis, doorgaans voor het eerst aan het licht tredend tijdens de vroege kindertijd (en altijd ruim voor de puberteit), gekenmerkt door een niet voorbijgaand en intens onbehagen over de toegewezen sekse, samen met een wens te behoren tot (of vol te houden dat men behoort tot) de andere sekse. Er bestaat een voortdurende preoccupatie met de kleding en activiteiten van de andere sekse en verwerping van de eigen sekse. De diagnose vereist een ernstige verstoring van de normale genderidentiteit; louter jongensachtig gedrag bij meisjes of meisjesachtig gedrag bij jongens is niet genoeg. Genderidentiteitsstoornissen bij personen die de puberteit hebben bereikt of bereiken, mogen niet hier geklasseerd worden, maar onder F66.-.
Définition: Trouble se manifestant habituellement pour la première fois dans la première enfance (et toujours bien avant la puberté), caractérisé par une souffrance intense et persistante relative au sexe assigné, accompagné d'un désir d'appartenir à l'autre sexe (ou d'une affirmation d'en faire partie). Les vêtements et les activités propres au sexe opposé et un rejet de son propre sexe sont des préoccupations persistantes. Il faut qu'il existe une perturbation profonde de l'identité sexuelle normale pour porter ce diagnostic; il ne suffit pas qu'une fille soit simplement un garçon manqué ou qu'un garçon soit une fille manquée . Les troubles de l'identité sexuelle chez les individus pubères ou pré-pubères ne doivent pas être classés ici, mais en F66.-.

Omschrijving: Herhaaldelijk braken dat voorkomt bij dissociatieve stoornissen (F44.-) en hypochondrische stoornis (F45.2) en dat niet louter is te wijten aan aandoeningen die buiten dit hoofdstuk zijn geclassificeerd. Deze subcategorie kan eveneens gebruikt worden als aanvulling op O21.- (buitensporig braken tijdens de zwangerschap) indien emotionele factoren op de voorgrond staan als oorzaak van recidiverende misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap. | Neventerm: | psychogeen braken
Définition: Vomissements répétés survenant au cours d'un trouble dissociatif (F44.-) et d'une hypocondrie (F45.2), et qui ne sont pas exclusivement imputables à une des affections classées en dehors de ce chapitre. Ce code peut également être utilisé en complément du code O21.- (vomissements incoercibles au cours de la grossesse), quand des facteurs émotionnels sont au premier plan dans la survenue de nausées et de vomissements récurrents au cours de la grossesse. | Vomissements psychogènes

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

het louter bekijken, dus zonder te downloaden, van kinderporno wordt uitdrukkelijk in het Strafwetboek opgenomen
le simple fait de regarder de la pornographie enfantine, donc sans la télécharger, est expressément repris dans le Code pénal

Hetzelfde geldt krachtens artikel 382 van het Strafwetboek voor de feiten ten laste gelegd bij de artikelen 379 en 380bis (ontucht, bederf van de jeugd, prostitutie) en krachtens artikel 383bis van het Strafwetboek voor kinderpornografie (behoudens het loutere bezit).
Il en est de même pour les faits incriminés par les articles 379 et 380bis (débauche, corruption de la jeunesse, exploitation de la prostitution) en vertu de l'article 382 du Code pénal et pour les faits de pornographie enfantine (sauf la simple possession) en vertu de l'article 383bis du Code pénal.

Dat geldt eveneens voor de feiten die strafbaar worden gesteld in de artikelen 379 en 380bis (ontucht, bederf van de jeugd en prostitutie) krachtens artikel 382 van het Strafwetboek en voor feiten van kinderporno (behalve het loutere bezit) krachtens artikel 383bis , § 5, van het Strafwetboek.
Il en est de même pour les faits incriminés par les articles 379 et 380bis (débauche, corruption de la jeunesse, exploitation de la prostitution) en vertu de l'article 382 du Code pénal et pour les faits de pornographie enfantine (sauf la simple possession) en vertu de l'article 383bis , § 5, du Code pénal.

Die mildering, die voortkomt uit het facultatieve karakter van de bijzondere verbeurdverklaring (een karakter bepaald bij artikel 43bis, eerste lid) zal worden tenietgedaan als, enerzijds, de dader van het oorspronkelijk strafbaar feit automatisch schuldig moet worden geacht aan « verruimde » heling, op de voet van artikel 505, eerste lid, 2º, van het Strafwetboek, door het loutere feit dat hij de vermogensvoordelen die uit dat strafbaar feit voortvloeien heeft bezeten, bewaard of beheerd en als, anderzijds, artikel 505, zesde lid, van het Strafwetboek wordt aangenomen in de bewoordingen van de ontworpen regeling.
Ce tempérament résultant du caractère facultatif de la confiscation spéciale (caractère prévu par l'article 43bis, alinéa 1 ) sera annihilé si, d'une part, l'auteur de l'infraction primaire doit être automatiquement jugé coupable de recel « élargi », sur pied de l'article 505, alinéa 1 , 2º, du Code pénal, du seul fait qu'il aura possédé, gardé ou géré les avantages patrimoniaux provenant de cette infraction et si, d'autre part, l'article 505, alinéa 6, du Code pénal est adopté dans les termes prévus par le texte en projet.

2. Schenden de artikelen 372 en 375 van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een meerderjarig persoon die een daad van seksuele penetratie stelt op een minderjarige, ouder dan 14 jaar doch jonger dan 16 jaar én met toestemming van deze laatste, of minstens in afwezigheid van het bewijs van dergelijke toestemming, niet kan gestraft worden op basis van artikel 375 van het Strafwetboek, terwijl een meerderjarig persoon die louter seksuele aanrakingen stelt zonder penetratie op een minderjarige, ouder dan 14 jaar doch jonger dan 16 jaar én met de toestemming van deze laatste, of minstens zonder bewijs van de afwezigheid van dergelijke toestemming, wel kan gestraft worden terwijl de seksuele penetratie objectief als een meer verregaande daad te beschouwen is ?
2. Les articles 372 et 375 du Code pénal violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'une personne majeure qui commet un acte de pénétration sexuelle sur une personne mineure de plus de 14 ans mais de moins de 16 ans, avec le consentement de celle-ci ou tout au moins en l'absence de la preuve d'un tel consentement, ne peut être punie sur la base de l'article 375 du Code pénal, alors qu'une personne majeure qui commet de simples attouchements sexuels sans pénétration sur une personne mineure de plus de 14 ans mais de moins de 16 ans, avec le consentement de celle-ci, peut effectivement être punie, la pénétration sexuelle étant pourtant à considérer objectivement comme un acte plus extrême ?

2. Schenden de artikelen 372 en 375 Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een meerderjarig persoon die een daad van seksuele penetratie stelt op een minderjarige, ouder dan 14 jaar doch jonger dan 16 jaar én met toestemming van deze laatste, niet kan gestraft worden op basis van artikel 375 Strafwetboek, terwijl een meerderjarig persoon die louter seksuele aanrakingen stelt zonder penetratie op een minderjarige, ouder dan 14 jaar doch jonger dan 16 jaar én met de toestemming van deze laatste, wel kan gestraft worden terwijl de seksuele penetratie objectief als een meer verregaande daad te beschouwen is ?
2. Les articles 372 et 375 du Code pénal violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'une personne majeure qui commet un acte de pénétration sexuelle sur une personne mineure de plus de 14 ans mais de moins de 16 ans, avec le consentement de celle-ci, ne peut être punie sur la base de l'article 375 du Code pénal, alors qu'une personne majeure qui commet de simples attouchements sexuels sans pénétration sur une personne mineure de plus de 14 ans mais de moins de 16 ans, avec le consentement de celle-ci, peut effectivement être punie, la pénétration sexuelle étant pourtant à considérer objectivement comme un acte plus extrême ?

2. Schenden de artikelen 372 en 375 van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een meerderjarig persoon die een daad van seksuele penetratie stelt op een minderjarige, ouder dan 14 jaar doch jonger dan 16 jaar én met toestemming van deze laatste, of minstens zonder bewijs van de afwezigheid van dergelijke toestemming, niet kan gestraft worden op basis van artikel 375 van het Strafwetboek, terwijl een meerderjarig persoon die louter seksuele aanrakingen stelt zonder penetratie op een minderjarige, ouder dan 14 jaar doch jonger dan 16 jaar én met de toestemming van deze laatste, of minstens zonder bewijs van de afwezigheid van dergelijke toestemming, wel kan gestraft worden terwijl de seksuele penetratie objectief als een meer verregaande daad te beschouwen is ?
2. Les articles 372 et 375 du Code pénal violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'une personne majeure qui commet un acte de pénétration sexuelle sur une personne mineure de plus de 14 ans mais de moins de 16 ans, avec le consentement de celle-ci, ne peut être punie sur la base de l'article 375 du Code pénal, alors qu'une personne majeure qui commet de simples attouchements sexuels sans pénétration sur une personne mineure de plus de 14 ans mais de moins de 16 ans, avec le consentement de celle-ci, peut effectivement être punie, la pénétration sexuelle étant pourtant à considérer objectivement comme un acte plus extrême ?

De prejudiciële vragen verzoeken het Hof uitspraak te doen over de mogelijke schending van de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 14 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, door artikel 43bis, eerste lid, van het Strafwetboek, doordat ten gevolge van voormelde bepaling de burgerlijke partij tegen haar wil zou worden afgetrokken van de bevoegde, onpartijdige en onafhankelijke rechter die de wet haar toekent (eerste prejudiciële vraag) en doordat de mogelijke toewijzing aan de burgerlijke partij van de vermogensvoordelen bedoeld in artikel 42, 3°, van het Strafwetboek louter afhankelijk is van opportuniteitsoverwegingen door het openbaar ministerie (tweede prejudiciële vraag).
Par ces questions préjudicielles, il est demandé à la Cour de statuer sur la violation éventuelle des articles 10, 11 et 13 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, par l'article 43bis, alinéa 1, du Code pénal, en ce que, par l'effet de la disposition précitée, la partie civile pourrait être distraite contre son gré du juge compétent, impartial et indépendant que la loi lui assigne (première question préjudicielle) et en ce que l'attribution éventuelle à la partie civile des avantages patrimoniaux visés à l'article 42, 3°, du Code pénal dépend purement et simplement de considérations d'opportunité de la part du ministère public (deuxième question préjudicielle).