39. wijst op het feit dat het bevoegdheidsniveau waarop de ondertekening in een lidstaat moet plaatsvinden, niet enkel een vormkwestie is, maar juist een signaal vormt ten aanzien van de verwachte kwaliteit van de toezicht- en controlesystemen waarop de handtekening betrekking heeft; herinnert aan zijn resolutie van 2 februari 2006 over de
verklaringen inzake nationaal beheer , waarin onderkend werd dat deze nationale verklaringen in de praktijk in sommige gevallen "meerdere verklar
ingen met nationale structurering in plaats van één e ...[+++]nkele zullen moeten bevatten om rekening te houden met het federaal en gedecentraliseerd politiek bestel van sommige lidstaten";
39. souligne qu'une éventuelle signature au niveau des États membres est moins une question de forme qu'un signal attestant la qualité attendue des systèmes de surveillance et de contrôle opérant sous la signature; rappelle sa résolution du 2 février 2006 sur les déclarations de gestion nationales dans laquelle il reconnaît que, dans la pratique, ces déclarations nationales pourraient comporter "plusieurs déclarations dans un cadre national plutôt qu'une déclaration unique, afin de tenir compte du système politique fédéral et décentralisé de certains États membres";