Georges Garot is erin geslaagd de gulden middenweg te vinden tussen degenen die zouden willen dat Europa zich uit de landbouw terugtrekt ten gunste van de wereldmarkt en degenen die de Europese begroting als een “melkkoe” zien, die bedoeld is om de rijksten in de agrarische sector nog rijker te maken.
Georges Garot a su trouver un juste équilibre entre ceux qui voudraient désengager l’Europe de l’agriculture au profit du marché mondial et ceux qui considèrent le budget européen comme "une vache à lait" destinée à enrichir les plus riches de la profession.