Traduction de «tumor eigen aan het kind » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

tumor eigen aan het kind
tumeur particulière à l'enfant

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

2º met betrekking tot een uitkering tot levensonderhoud, nieuwe omstandigheden buiten de wil van de partijen, alsook omstandigheden eigen aan het kind, die de toestand van de partijen of die van het kind ingrijpend kunnen wijzigen;
2º en matière alimentaire, des circonstances nouvelles indépendantes de la volonté des parties ainsi que des circonstances propres à l'enfant et qui sont susceptibles de modifier sensiblement la situation des parties ou celle de l'enfant;

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 1 juli 2006 blijkt dat de wetgever niet heeft gewild dat de vader of de moeder van een kind « het verval dat hij/zij heeft opgelopen met betrekking tot zijn eigen rechtsvordering, gewoon [zou kunnen] omzeilen door de rechtsvordering in te leiden namens het kind » (Parl. St., Senaat, 2005-2006, nr. 3-1402/4, p. 9).
Il ressort des travaux préparatoires de la loi du 1 juillet 2006 que le législateur n'a pas voulu que le père ou la mère d'un enfant puisse « contourner la forclusion qui frappe sa propre action, en intentant cette action au nom de l'enfant » (Doc. parl., Sénat, 2005-2006, n° 3-1402/4, p. 9).

De auteurs van het wetsvoorstel dat de wet van 30 juli 2013 is geworden, leggen ook uit dat zij twee principes willen combineren : enerzijds, wordt de territoriale bevoegdheid van de familierechtbank « beoordeeld [...] in het belang van het kind. Daarom moet de bevoegde rechtbank zich dichtbij de woonplaats van de betrokken minderjarige bevinden » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0682/001, p. 15); anderzijds, werd, naast dat criterium van territoriale bevoegdheid, erin voorzien, « teneinde de toegang tot justitie te verbeteren (kosten vermijden, grotere zichtbaarheid van de bevoegde rechter, snelheid) en een betere continuïteit van de gerechtelijke procedure te verzekeren (de rechter kent de situatie van de familie) », dat « de territoriale bevoegdheid van de oorspronkelijk gevatte familierechtbank definitief vastgelegd [zal] worden, behalve indien, op verzoek van een partij, het openbaar ministerie, of de aanvankelijk gevatte rechter uit eigen beweging oordeelt dat het belang van het kind of het voeren van een goede justitie de transfer vereisen naar de familierechtbank van een ander arrondissement » (ibid., p. 16).
Les auteurs de la proposition de loi devenue la loi du 30 juillet 2013 expliquent également qu'ils souhaitent articuler deux principes : d'une part, la compétence territoriale du tribunal de la famille est « conçue dans le sens de l'intérêt de l'enfant en veillant à rendre compétent un tribunal proche du lieu de vie du mineur concerné par les procédures » (Doc. parl., Chambre, 2010-2011, DOC 53-0682/001, p. 15); d'autre part, parallèlement à ce critère de compétence territoriale, « pour améliorer l'accès à la justice (éviter les frais, une plus grande visibilité du juge compétent, rapidité) et assurer une meilleure continuité de l'action judiciaire (le juge connaît la situation de la famille) », il était prévu que « la compétence territoriale du tribunal de la famille originairement saisi restera définitivement fixée et ce, sauf si, à la demande d'une partie, du ministère public, ou d'initiative, le juge originairement saisi estimait que l'intérêt de l'enfant ou l'administration d'une bonne justice requerraient le transfert au tribunal de la famille d'un autre arrondissement » (ibid., p. 16).

De bijdrage van de gebruikers die wegens het eigen sociaal statuut of het sociaal statuut van de ouders of de rechthebbende geen recht hebben op kinderbijslag, is gelijk aan de bijdrage, vermeld in paragraaf 1, als het netto jaarlijks belastbaar inkomen van die persoon of de persoon die het kind ten laste heeft, ten minste 11.272,04 euro, verhoogd met 1.127,20 euro per kind ten laste, bedraagt.
La contribution des usagers qui, en raison du propre statut social ou du statut social des parents ou de l'ayant droit, n'ont pas droit aux allocations familiales, est égale à la contribution, visée au paragraphe 1, lorsque le revenu annuel net imposable de cette personne ou de la personne ayant l'enfant à charge s'élève au moins à un montant de 11.272,04 euros, majoré de 1.127,20 euros par enfant à charge.

De bestreden bepaling kan overigens tot gevolg hebben dat aan de vader van een kind een vetorecht gegeven wordt in het geval dat de moeder van het kind de wil te kennen geeft aan dat kind haar eigen naam of een dubbele naam te geven en de vader het met die keuze niet eens is.
Par ailleurs, la disposition attaquée peut avoir pour effet de donner ainsi un droit de veto au père d'un enfant dans l'hypothèse où la mère de l'enfant manifeste la volonté de donner à cet enfant son propre nom ou un double nom et où le père n'est pas d'accord avec ce choix.

De Nationale Hoge Raad voor Personen met een Handicap (NHRPH) heeft onlangs op eigen initiatief een advies (nr. 2015/23) uitgebracht. Daarin formuleert de raad de volgende opmerkingen die men in aanmerking zou moeten nemen om de regeling efficiënter te maken: - er wordt geen rekening gehouden met de doelgroep van volwassenen met een handicap ouder dan 25 jaar die voortdurend persoonlijke bijstand nodig hebben, net als een kind van minder dan 25 jaar; - het criterium dat gebruikt wordt voor kinderen met een handicap jonger dan 25 jaar is een medisch barema (percentage van ongeschiktheid van 66 procent) dat niet aangepast is aan de realiteit van een handicap, aangezien een kind dat percentage zou kunnen bereiken zonder dat er een permanente en regelmatige aanwezigheid van een verwant aan zijn zijde nodig zou zijn, en omgekeerd gaat bij sommige kinderen een laag verlies van lichamelijke geschiktheid gepaard met een grote afhankelijkheid, bijvoorbeeld bij autistische kinderen; - de duur van de onderbreking is vastgelegd op 6 maanden per aanvraag en op 12 maanden voor de volledige loopbaan. Die beperkte duur sluit helemaal niet aan bij de realiteit van sommige situaties die soms meerdere jaren kunnen duren.
Le Conseil Supérieur National des Personnes Handicapées (CSNPH) vient de rendre d'initiative un avis n°2015/23 dans lequel il formule les remarques suivantes qu'il conviendrait de prendre en compte afin de renforcer le dispositif: - Le groupe-cible des plus de 25 ans n'est pas pris en compte, alors qu'ils sont susceptibles de requérir une présence continue à leur côté tout comme un enfant de moins de 25 ans; - Le critère utilisé pour les enfants handicapés de moins de 25 ans est un barème médical (un pourcentage d'incapacité de 66 %) qui n'est pas adapté à la réalité d'un handicap car un enfant pourrait atteindre ce pourcentage sans nécessiter une présence permanente à ses côtés et, à l'inverse, certains enfants présentant un pourcentage d'incapacité réduit pourraient avoir une degré de dépendance plus élevé (par exemple, les autistes); - La durée de la dispense fixée à 6 mois (par demande) et à 12 mois (sur l'ensemble de la carrière) ne correspond pas à la réalité de certaines situations vécues qui peuvent durer plusieurs années.

(wensouders) in staat te stellen een biologisch eigen kind te krijgen (mogelijks : om het biologisch eigen kind van slechts één van beide wensouders te krijgen)
(parents demandeurs) d'obtenir un enfant qui leur soit biologiquement apparenté (éventuellement: un enfant qui soit biologiquement apparenté à un seul des deux parents demandeurs)

Artikel 12 van het Verdrag inzake de rechten van het kind bepaalt : « De Staten die partij zijn, verzekeren het kind dat in staat is zijn eigen mening te vormen, het recht die mening vrijelijk te uiten in alle aangelegenheden die het kind betreffen, waarbij aan de mening van het kind passend belang wordt gehecht in overeenstemming met zijn leeftijd en rijpheid.
L'article 12 de la Convention internationale des droits de l'enfant prévoit que « les États parties garantissent à l'enfant qui est capable de discernement le droit d'exprimer librement son opinion sur toute question l'intéressant, les opinions de l'enfant étant dûment prises en considération eu égard à son âge et à son degré de maturité.

Artikel 12 van het Verdrag inzake de rechten van het kind bepaalt dat « het kind dat in staat is zijn eigen mening te vormen, het recht (heeft) die mening vrijelijk te uiten in alle aangelegenheden die het kind betreffen, waarbij aan de mening van het kind passend belang wordt gehecht in overeenstemming met zijn leeftijd en rijpheid ».
L'article 12 de la Convention des droits de l'enfant prévoit que « l'enfant qui est capable de discernement a le droit d'exprimer librement son opinion sur toute question l'intéressant, les opinions de l'enfant étant dûment prises en considération eu égard à son âge et à son degré de maturité ».