Traduction de «tweede lid sensu » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

lid van de Tweede Kamer
membre de la Chambre des représentants

Tweede Protocol ter uitvoering van artikel 1, lid 1, van het Verdrag betreffende de instelling en het statuut van een Benelux-Gerechtshof
Deuxième Protocole conclu en exécution de l'article 1er, alinéa 2, du Traité relatif à l'institution et au statut d'une Cour de Justice Benelux

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zo omvat het huidige artikel 180, tweede lid, sensu stricto slechts de fundamentele controlebevoegdheden van het Rekenhof ten aanzien van de federale Staat en zijn rekenplichtigen.
En effet, dans l'actuel article 180, alinéa 2, ne figurent stricto sensu que les compétences fondamentales de la Cour des comptes en matière de contrôle à l'égard de l'autorité fédérale et de ses comptables.

Naar Belgisch grondwettelijk recht wordt het vraagstuk van het actief en passief kiesrecht beheerst door artikel 8, tweede lid, van de Grondwet die Belgische nationaliteit voorop stelt als eerste vereiste om de politieke rechten sensu stricto uit te oefenen.
Selon le droit constitutionnel belge, le problème du droit de vote et d'éligibilité est réglé par l'article 8, deuxième alinéa, de la Constitution, qui fait de la nationalité belge la première condition à respecter pour pouvoir exercer les droits politiques stricto sensu.

Bij een arbeidsongeval sensu stricto dient het ongeval tijdens en door de uitvoering van de arbeidsovereenkomst te zijn overkomen (artikel 7, eerste lid); bij een arbeidswegongeval wordt die vereiste vervangen door een andere : het ongeval moet zich voordoen op het « normale » traject dat de werknemer moet afleggen om zich van zijn verblijfplaats te begeven naar de plaats waar hij werkt, en omgekeerd (artikel 8, § 1, eerste lid en tweede lid, eerste zin).
Dans le cas d'un accident du travail stricto sensu, l'accident doit être survenu dans le cours et par le fait de l'exécution du contrat de louage de travail (article 7, alinéa 1); pour un accident survenu sur le chemin du travail, cette exigence est remplacée par une autre : l'accident doit s'être produit sur le trajet « normal » que le travailleur doit parcourir pour se rendre de sa résidence au lieu de l'exécution du travail, et inversement (article 8, § 1, alinéa 1 et alinéa 2, première phrase).

In zoverre de tweede prejudiciële vraag doelt op het verschil in behandeling, wat betreft het al dan niet gelden van het weerlegbare vermoeden waarin artikel 7, tweede lid, voorziet, naargelang het om een arbeidsongeval sensu stricto dan wel om een arbeidswegongeval gaat, dient zij ontkennend te worden beantwoord.
La deuxième question préjudicielle, en ce qu'elle vise la différence de traitement prévue par l'article 7, alinéa 2, pour ce qui concerne l'existence ou non d'une présomption réfragable, selon qu'il s'agit d'un accident de travail stricto sensu ou d'un accident sur le chemin du travail, appelle une réponse négative.

Terwijl voor een arbeidsongeval sensu stricto wordt vereist dat het ongeval tijdens en door het feit van de arbeidsovereenkomst is overkomen, geldt voor een arbeidswegongeval dat het ongeval zich op de weg naar en van het werk moet voordoen (artikel 8, § 1, eerste lid); daaronder wordt verstaan het normale traject van de verblijfplaats van de werknemer naar zijn plaats van tewerkstelling, en omgekeerd (artikel 8, § 1, tweede lid, eerste zin).
Alors que pour l'accident du travail stricto sensu, il est requis que l'accident soit survenu dans le cours et par le fait du contrat de travail, la règle veut, pour un accident sur le chemin du travail, que l'accident survienne sur le chemin du travail (article 8, § 1, alinéa 1); il faut entendre par là le trajet normal de la résidence du travailleur au lieu de l'exécution du travail, et inversement (article 8, § 1, alinéa 2, première phrase).

« Schendt artikel 35, derde lid, van de wet van 27 juni 1969, zo geïnterpreteerd dat het de strafrechter, naast het tweede lid, dat hem de verplichting oplegt de werkgever ambtshalve te veroordelen tot betaling aan de R.S.Z. van het bedrag van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlinteresten die niet aan de Dienst zijn gestort, verplicht de werkgever ambtshalve te veroordelen tot betaling aan de R.S.Z. van een vergoeding gelijk aan het drievoud van de bedrieglijk aangegeven bijdragen als een sanctie van burgerlijke aard, met als gevolg de onmogelijkheid ze vergezeld te laten gaan van een maatregel van opschorting of uitstel, ze uit te sluiten wanneer de uitgesproken straf die is waarin een andere tekst voorziet met toepassing van artikel 65 van het Strafwetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in verhouding tot de situatie van elke andere beklaagde die kan worden veroordeeld op het strafrechtelijk vlak sensu stricto en tot de verplichting om de schadelijke gevolgen van het strafbaar feit te herstellen, en ten aanzien van iedere werkgever die voor de burgerlijke rechter niet zou zijn veroordeeld tot betaling aan de R.S.Z. van de ontdoken bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlinteresten ?
« L'article 35, alinéa 3, de la loi du 27 juin 1969 interprété en ce qu'il oblige le juge pénal, outre le deuxième alinéa qui lui impose de condamner d'office l'employeur à payer à l'O.N.S.S. le montant des cotisations, majorations de cotisations et intérêts de retard qui n'ont pas été versés à l'Office, à condamner d'office l'employeur au paiement à l'O.N.S.S. d'une indemnité égale au triple des cotisations déclarées frauduleusement comme une sanction de nature civile avec pour conséquence l'impossibilité d'y étendre une mesure de suspension ou de sursis, de l'écarter lorsque la peine prononcée est celle prévue par un autre texte par application de l'article 65 du Code pénal, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution par rapport à la situation de tout autre prévenu susceptible d'être condamné au plan pénal au sens strict et à l'obligation de réparer les conséquences dommageables du fait infractionnel et par rapport à tout employeur qui devant le juge civil ne serait condamné qu'au paiement à l'O.N.S.S. des cotisations éludées, des majorations de cotisations et intérêts de retard ?

« Schendt artikel 35, derde lid, van de wet van 27 juni 1969, zo geïnterpreteerd dat het de strafrechter, naast het tweede lid, dat hem de verplichting oplegt de werkgever ambtshalve te veroordelen tot betaling aan de R.S.Z. van het bedrag van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlinteresten die niet aan de Dienst zijn gestort, verplicht de werkgever ambtshalve te veroordelen tot betaling aan de R.S.Z. van een vergoeding gelijk aan het drievoud van de bedrieglijk aangegeven bijdragen als een sanctie van burgerlijke aard, met als gevolg de onmogelijkheid ze vergezeld te laten gaan van een maatregel van opschorting of uitstel, ze te weren wanneer de uitgesproken straf die is waarin een andere tekst voorziet met toepassing van artikel 65 van het Strafwetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in verhouding tot de situatie van elke andere beklaagde die kan worden veroordeeld op het strafrechtelijk vlak sensu stricto en tot de verplichting om de schadelijke gevolgen van het strafbaar feit te herstellen, en ten aanzien van iedere werkgever die voor de burgerlijke rechter niet zou zijn veroordeeld tot betaling aan de R.S.Z. van de ontdoken bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlinteresten ?
« L'article 35, alinéa 3, de la loi du 27 juin 1969 interprété en ce qu'il oblige le juge pénal, outre le deuxième alinéa qui lui impose de condamner d'office l'employeur à payer à l'O.N.S.S. le montant des cotisations, majorations de cotisations et intérêts de retard qui n'ont pas été versés à l'Office, à condamner d'office l'employeur au paiement à l'O.N.S.S. d'une indemnité égale au triple des cotisations déclarées frauduleusement comme une sanction de nature civile avec pour conséquence l'impossibilité d'y étendre une mesure de suspension ou de sursis, de l'écarter lorsque la peine prononcée est celle prévue par un autre texte par application de l'article 65 du Code pénal, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution par rapport à la situation de tout autre prévenu susceptible d'être condamné au plan pénal au sens strict et à l'obligation de réparer les conséquences dommageables du fait infractionnel et par rapport à tout employeur qui devant le juge civil ne serait condamné qu'au paiement à l'O.N.S.S. des cotisations éludées, des majorations de cotisations et intérêts de retard ?

Inderdaad, artikel 23, tweede lid, 3°en 4° van de voornoemde wet van 24 december 2002 welke een systeem van voorafgaande beslissingen in fiscale zaken heeft ingesteld waarheen artikel 185, § 2, tweede lid, WIB 1992 verwijst met het oog op de toepassing van de aanpassingen als vermeld in de eerste paragraaf van datzelfde artikel, voorziet er uitdrukkelijk in dat een voorafgaande beslissing de FOD Financiën niet bindt in geval van wijziging van de wettelijke bepalingen sensu lato of in geval deze niet werden nageleefd.
En effet, l'article 23, alinéa 2, 3°et 4° de la loi précitée du 24 décembre 2002 qui a instauré un système de décision anticipée en matière fiscale auquel se réfère le § 2, alinéa 2, de l'article 185, CIR 1992, en vue de l'application des ajustements prévus par le § 1er du même article, prévoit expressément qu'une décision anticipée ne lie pas le SPF Finances en cas de modification des dispositions légales sensu lato ou en cas de non-respect de celles-ci.