Traduction de «vergoeding ontvangen waardoor » (Néerlandais → Français) :

3. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en de verzekerde zelf, die van de ziekteverzekeringsinstelling als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid uitkeringen heeft ontvangen waardoor de ziekteverzekeringsinstelling ten belope van het bedrag van de uitkeringen wettelijk in de rechten van de verzekerde is gesubrogeerd, wel een vergoeding kan ontvangen, omschreven als een vergoeding voor een verlies van een kans, wanneer zowel de door de ziekteverzekeringsinstelling gedane uitkeringen als de aan de verzekerde toe te kennen vergoeding berekend worden op basis van het werkelijk inkomstenverlies van het slachtoffer ?
3. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré, victime d'un sinistre dont un tiers est responsable, ne peut pas réclamer ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'une chance, alors que l'assuré lui-même, qui a reçu des prestations de la part de l'organisme d'assurance maladie par suite de son incapacité de travail, ce qui implique que l'organisme d'assurance maladie est légalement subrogé dans les droits de l'assuré à concurrence du montant des prestations, peut recevoir une indemnité, définie comme une indemnité pour la perte d'une chance, lorsque tant les prestations versées par l'organisme d'assurance maladie que l'indemnité qui doit être octroyée à l'assuré sont calculées sur la base de la perte réelle de revenus de la victime ?

§ 1. De advocaat die vaststelt dat zijn optreden de begunstigde in staat heeft gesteld om geldsommen te ontvangen, waardoor hij een vergoeding kan betalen, stelt de begunstigde en het bureau voor juridische bijstand daarvan in kennis.
§ 1. L'avocat qui constate que son intervention a permis au bénéficiaire de percevoir des sommes d'argent, lui permettant de payer une indemnité, en informe le bénéficiaire et le bureau d'aide juridique.

3. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en de verzekerde zelf, die van de ziekteverzekeringsinstelling als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid uitkeringen heeft ontvangen waardoor de ziekteverzekeringsinstelling ten belope van het bedrag van de uitkeringen wettelijk in de rechten van de verzekerde is gesubrogeerd, wel een vergoeding kan ontvangen, omschreven als een vergoeding voor een verlies van een kans, wanneer zowel de door de ziekteverzekeringsinstelling gedane uitkeringen als de aan de verzekerde toe te kennen vergoeding berekend worden op basis van het werkelijk inkomstenverlies van het slachtoffer ?
3. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré, victime d'un sinistre dont un tiers est responsable, ne peut pas réclamer ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'opportunité, alors que l'assuré lui-même, qui a reçu des prestations de la part de l'organisme d'assurance maladie par suite de son incapacité de travail, ce qui implique que l'organisme d'assurance maladie est légalement subrogé dans les droits de l'assuré à concurrence du montant des prestations, peut recevoir une indemnité, définie comme une indemnité pour la perte d'une opportunité, lorsque tant les prestations versées par l'organisme d'assurance maladie que l'indemnité qui doit être octroyée à l'assuré sont calculées sur la base de la perte réelle de revenus de la victime ?

Het verschil in behandeling is pertinent en redelijk verantwoord, aangezien werknemers wier arbeidsovereenkomst werd beëindigd met een opzeggingstermijn, geen opzeggingsvergoeding ontvangen, waardoor er ook geen aanrekening op die vergoeding kan gebeuren.
La différence de traitement est pertinente et raisonnablement justifiée, puisque les travailleurs dont le contrat de travail a été rompu moyennant un délai de préavis ne perçoivent pas d'indemnité compensatoire de préavis et qu'aucune valeur ne peut dès lors être portée en déduction de cette indemnité.

De in paragraaf 1 bedoelde vergoeding kan niet tot gevolg hebben dat : 1° een bedrag wordt ingehouden of opgelegd dat hoger is dan 150 % van de vergoeding die de advocaat zou hebben ontvangen in toepassing van artikel 508/19, § 2, tweede lid; 2° een bedrag wordt ingehouden of geheven op het totaal van de door de begunstigde of voor zijn rekening ontvangen geldsommen waardoor het saldo lager is dan 250 euro; 3° een bedrag wordt ingehouden of geheven dat hoger is dan 50 % van het totaal van de ontvangen geldsommen.
L'indemnité visée au paragraphe 1 ne peut avoir pour conséquence : 1° de retenir ou de taxer un montant supérieur à 150 % de ce que l'avocat aurait obtenu comme indemnité en application de l'article 508/19, § 2, alinéa 2; 2° de retenir ou de taxer un montant qui, une fois déduit du total des sommes perçues par le bénéficiaire ou pour son compte, rendraient ces sommes inférieures à 250 euros; 3° de retenir ou de taxer un montant supérieur à 50 % du total des sommes perçues.

Dergelijke toestanden zijn schokkend en er moet een einde aan gemaakt worden, al gebeurt het zelden (die gevallen vertegenwoordigen slechts een klein percentage van het totaal aantal onteigeningen) dat de oorspronkelijk door de vrederechter toegekende vergoeding verlaagd wordt (waardoor de onteigende het teveel ontvangen bedrag plus de moratoire interesten moet terugbetalen).
Ces situations sont choquantes et il s'impose d'y mettre un terme, même si la réduction de l'indemnité de départ octroyée par le juge de paix (qui implique le remboursement par l'exproprié du trop-perçu en capital et des intérêts de retard) ne se produit que dans très peu de cas (quelques pour cent seulement du total des expropriations).

Zoals Commissaris Bolkestein heeft onderstreept bij de publicatie van het verslag van de Commissie over de toepassing van het openbaar uitleenrecht (IP/02/1303), "moeten de culturele tradities worden gerespecteerd en moet er tegelijkertijd op worden toegezien dat het publiek steeds toegang heeft tot de cultuurproducten, maar moeten de makers van die producten in ruil ook een vergoeding ontvangen waardoor ze verder kunnen werken en ons verder van hun werken kunnen laten genieten".
Ainsi, comme le soulignait le commissaire Bolkestein lors de la publication du rapport de la Commission sur l’application du droit de prêt public (IP/02/1303), il faut à la fois «respecter les traditions culturelles et veiller à ce que le public ait toujours accès aux produits culturels, tout en s’assurant que ceux qui les créent reçoivent en échange une rémunération leur permettant de continuer à travailler et à nous donner du plaisir».

In de tweede plaats echter – en dat is misschien wel het belangrijkste punt – wordt met deze richtlijn voor het eerst de bijdrage van sessiemuzikanten erkend doordat er een fonds wordt opgericht waardoor zij inkomsten of vergoedingen ontvangen voor hun werk – dat over een lange periode door mensen is geëxploiteerd – waarvoor ze misschien alleen met een beetje geluk een eenmalige vergoeding krijgen.
Mais le deuxième point concernant cette directive – et peut-être le plus important de tout – c’est que, pour la première fois, elle reconnaît la contribution des musiciens de studio en créant un fonds en vue de leur permettre d’avoir à coup sûr un retour et une rémunération en échange de leur travail – exploité par certains depuis longtemps – pour lequel ils peuvent n’obtenir qu’un paiement unique, s’ils ont de la chance.