Wat de zogenaamde niet-inachtneming van de formaliteit van het vakbondsoverleg binnen het comité A betreft, komt de kritiek van de verzoekers erop neer dat een discriminatie wordt aangeklaagd die - in de veronderstelling dat ze gegrond is, quod non - haar oorsprong niet vindt in het bestreden decreet maar wel in de ontstentenis van de aanneming door de Franse Gemeenschapsregering van een besluit tot vaststelling van de lijst van de minimale rechten, in de zin van artikel 3, § 1, zevende lid, van de voormelde wet van 19 december 1974.
Dès lors, s'agissant du prétendu non-respect de la formalité de la négociation syndicale au sein du comité A, la critique des requérants revient à dénoncer une discrimination qui, - à la supposer fondée, quod non -, trouve son origine, non pas dans le décret entrepris, mais dans l'absence de l'adoption par le Gouvernement de la Communauté française d'un arrêté fixant la liste des droits minimaux, au sens de l'article 3, § 1, alinéa 7, de la loi du 19 décembre 1974 précitée.