Vertaling van "vorm geen instemming " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

het Verenigd Koninkrijk vorm qua recht en rechtspraak geen uniform gebied
les règles matérielles

bepaald wintertype,nl.:koude avonden en/of nachten.Geen neerslag van betekenis.Kans op vorming van rijm-en/of ijsplekken,van lichte sneeuwval,van aanvriezende mist of van vorst op natte wegen | C2 [Abbr.]
C2 [Abbr.]

Omschrijving: Dissociatieve stupor wordt gediagnosticeerd op basis van een ernstige vermindering of afwezigheid van willekeurige bewegingen en normale reacties op externe stimuli, zoals licht, geluid en aanraking, maar lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen aanwijzingen voor een lichamelijke oorzaak aan het licht. Daarenboven zijn er positieve aanwijzingen voor een psychogene oorzaak in de vorm van recente stressvolle gebeurtenissen of problemen.
Définition: Le diagnostic de stupeur repose sur la présence d'une diminution importante ou d'une absence des mouvements volontaires et d'une réactivité normale à des stimuli externes tels que la lumière, le bruit, ou le toucher, mais l'examen clinique et les examens complémentaires ne mettent en évidence aucun élément en faveur d'une cause physique. Par ailleurs, on dispose d'arguments en faveur d'une origine psychogène du trouble, dans la mesure où il est possible de mettre en évidence des événements ou des problèmes stressants récents.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Anders gesteld, indien akkoorden in vereenvoudigde vorm geen instemming behoeven van het Parlement, heeft dit niets te maken met de vereenvoudigde totstandkoming op internationaal vlak, maar wel met het feit dat deze akkoorden doorgaans niet vielen onder de voorwaarden van parlementaire instemming zoals die in het vroegere artikel 68 van de Grondwet vervat lagen.
En d'autres termes, si les accords en forme simplifiée ne nécessitaient pas l'assentiment du Parlement, ce n'était pas en raison de leur élaboration simplifiée sur le plan international, mais bien parce qu'ils ne tombaient généralement pas sous le coup des conditions de l'assentiment parlementaire telles qu'elles étaient énoncées à l'ancien article 68 de la Constitution.

Doorgaans wordt aangenomen dat akkoorden in vereenvoudigde vorm geen instemming van het Parlement behoeven.
On considère généralement que les accords en forme simplifiée ne nécessitent pas l'assentiment du Parlement.

Het feit dat echter de praktijk van akkoorden in vereenvoudigde vorm gehandhaafd blijft betekent echter nog niet dat voor deze akkoorden geen instemming van het Parlement zou zijn vereist.
Toutefois, le maintien de la pratique des accords en forme simplifiée ne signifie pas pour autant que ces accords ne requièrent pas l'assentiment du Parlement.

is van oordeel dat het Europees Parlement, als onderdeel van de begrotingsautoriteit, de verantwoordelijkheid heeft te werken aan optimalisering van het gebruik van de middelen die door de lidstaten aan de EU-begroting zijn toegewezen; is vastbesloten de uitvoering te verbeteren van de programma's waaraan onder de volgende financiële vooruitzichten financiering wordt toegekend; spoort de lidstaten aan certificering te leveren van hun financiële toezeggingen voor alle beleidsmaatregelen die onder gedeelde bevoegdheden vallen in de vorm van een formele openbaarmakingsverklaring ex ante en een jaarlijkse betrouwbaarheidsverklaring ex post, afgegeven door de hoogste politieke en beheersautoriteit van de lidstaten (minister van Financiën); verzoekt de Commissie in het verlengde hiervan te zorgen voor passende mechanismen voor het opschorten van betalingen in het geval van niet-naleving van dit verzoek; zal geen significante verhogingen van financiële middelen voor programma's voorstellen zonder garanties van de lidstaten dat zij de kredieten zullen vastleggen, beschouwt instemming met het concept van een openbaarmakingsverklaring als een voorwaarde, opdat het Europees Parlement met een nieuw interinstitutioneel akkoord over de financiële vooruitzichten akkoord kan gaan,
considère qu'il appartient au Parlement européen, en tant que branche de l'autorité budgétaire, d'optimiser la mise en œuvre des fonds que les États membres versent au budget de l'UE; est déterminé à améliorer l'exécution des programmes à financer dans le cadre du prochain cadre financier; engage instamment les États membres à fournir une certification de leurs engagements financiers pour toutes les politiques gérées dans le cadre de compétences partagées, et cela par une déclaration d'intention ex ante formelle et une déclaration d'assurance ex post annuelle faite par les plus hautes autorités politiques et exécutives des États membres (les ministres des finances); demande donc à la Commission d'introduire les mécanismes appropriés pour suspendre les paiements en cas de non-respect de la présente demande; n'est pas disposé à proposer des augmentations importantes des crédits destinés aux programmes, si les États membres ne donnent pas l'assurance qu'ils engageront les crédits; considère que l'acceptation du concept de "déclaration d'intention" est une condition de l'approbation par le Parlement européen d'un nouvel accord interinstitutionnel sur les perspectives financières;

36. wijst erop dat deze methoden door het Parlement diepgaand bestudeerd en uitvoerig behandeld moeten worden en dat zij een regeling in de vorm van een interinstitutioneel akkoord noodzakelijk maken. Indien de Commissie ervan uitgaat dat van coregulering geen gebruik dient te worden gemaakt in situaties "waarin regels op uniforme wijze moeten worden toegepast in elke lidstaat” , dan is het toepassingsgebied ervan waarschijnlijk niet erg groot. Het mag er in ieder geval niet toe leiden dat milieudoelstellingen voor het bedrijfsleven worden vastgesteld buiten het Parlement om en uitsluitend met instemming van de Raad , door middel van afspraken tussen de Commissie en industrieorganisaties, die noch representatief zijn noch verplicht zijn rekenschap en verantwoording af te leggen ;
36. souligne que ces méthodes requièrent un examen et un traitement approfondi au Parlement et une réglementation sous la forme d'un accord interinstitutionnel ; si la Commission part du principe qu'il ne faut pas recourir à la corégulation, "si des dispositions doivent être appliquées de manière uniforme dans tous les États membres” , son domaine d'application ne devrait pas être très étendu; on ne doit pas aboutir à la fixation, pour l'industrie, d'objectifs favorables à la protection de l'environnement, "en marge du Parlement” et uniquement avec l'approbation du Conseil dans des accords entre la Commission et les industriels qui ne sont ni "représentatifs” ni "obligatoirement responsables” ;

35. wijst erop dat deze methoden door het Parlement diepgaand bestudeerd en uitvoerig behandeld moeten worden en dat zij een regeling in de vorm van een interinstitutioneel akkoord noodzakelijk maken. Indien de Commissie ervan uitgaat dat van coregulering geen gebruik dient te worden gemaakt in situaties "waarin regels op uniforme wijze moeten worden toegepast in elke lidstaat" , dan is het toepassingsgebied ervan waarschijnlijk niet erg groot. Het mag er in ieder geval niet toe leiden dat milieudoelstellingen voor het bedrijfsleven worden vastgesteld buiten het Parlement om en uitsluitend met instemming van de Raad, door middel van afspraken tussen de Commissie en industrieorganisaties, die noch representatief zijn noch verplicht zijn rekenschap en verantwoording af te leggen;
35. souligne que ces méthodes requièrent un examen et un traitement approfondi au Parlement et une réglementation sous la forme d'un accord interinstitutionnel. Si la Commission part du principe qu'il ne faut pas recourir à la corégulation, "si des dispositions doivent être appliquées de manière uniforme dans tous les États membres", son domaine d'application ne devrait pas être très étendu. On ne doit pas aboutir à la fixation, pour l'industrie, d'objectifs favorables à la protection de l'environnement, "en marge du Parlement" et uniquement avec l'approbation du Conseil dans des accords entre la Commission et les industriels qui ne sont ni "représentatifs" ni "obligatoiremenet responsables";

(19) Overwegende dat bestaande internationale coproduktieovereenkomsten geïnterpreteerd moeten worden in het licht van het economische doel en het toepassingsgebied die de partijen bij de ondertekening voor ogen stonden; dat internationale coproduktieovereenkomsten in het verleden de mededeling aan het publiek per satelliet in de zin van deze richtlijn vaak niet uitdrukkelijk en specifiek als een bijzondere vorm van exploitatie hebben beschouwd; dat achter veel bestaande internationale coproduktieovereenkomsten de gedachte zit dat de coproduktierechten door elke coproducent afzonderlijk en onafhankelijk worden uitgeoefend via een onderlinge verdeling van de exploitatierechten op territoriale basis; dat in het algemeen, wanneer een mededeling aan het publiek per satelliet met toestemming van een coproducent de waarde van de exploitatierechten van een andere coproducent aantast, die bestaande overeenkomst normaliter in die zin moet worden uitgelegd dat voor het verlenen van toestemming door de eerste coproducent voor de mededeling aan het publiek per satelliet de instemming van die andere coproducent vereist is; dat de taalexclusiviteit van die andere coproducent wordt aangetast indien de taalversie(s) van de mededeling aan het publiek, ook in geval van nasynchronisatie of ondertiteling van de versie, overeenkomt met de taal of de talen die in ruime kring verstaan worden op het grondgebied dat bij de overeenkomst aan die andere coproducent is toegewezen; dat het begrip "exclusiviteit" in ruimere zin dient te worden opgevat wanneer de mededeling aan het publiek per satelliet een werk betreft dat alleen uit beelden bestaat en geen dialogen of ondertitels bevat; dat er een duidelijke regel nodig is voor gevallen waarin de internationale coproduktieovereenkomst geen uitdrukkelijke regeling bevat voor de verdeling van de rechten in het specifieke geval van mededeling aan het publiek per satelliet in de zin van deze richtlijn;
(19) considérant que les contrats internationaux de coproduction existants doivent être interprétés à la lumière de l'objectif et de la portée économiques envisagés par les parties lors de la signature; que, par le passé, les contrats internationaux de coproduction n'ont souvent pas prévu de manière expresse et spécifique la communication au public par satellite au sens de la présente directive comme forme particulière d'exploitation; que la conception de base sous-jacente à de nombreux contrats internationaux de coproduction existants est que les droits sur la coproduction sont exercés séparément et indépendamment par chacun des coproducteurs, par la répartition entre eux des droits d'exploitation sur une base territoriale; que, en règle générale, dans le cas où une communication au public par satellite autorisée par un coproducteur affecterait la valeur des droits d'exploitation d'un autre coproducteur, l'interprétation d'un tel contrat existant serait logiquement que ce dernier coproducteur devrait avaliser l'autorisation par le premier coproducteur de la communication au public par satellite; que l'exclusivité linguistique de ce dernier coproducteur sera affectée lorsque la ou les versions linguistiques de la communication au public par satellite, y compris le doublage ou le sous-titrage, coïncident avec la ou les langues largement comprises sur le territoire attribué par contrat à ce dernier coproducteur; que la notion d'exclusivité devrait être entendue dans un sens plus large lorsque la communication au public par satellite porte sur une oeuvre consistant seulement en images sans dialogue ni sous-titres; qu'une règle claire est nécessaire pour les cas où le contrat international de coproduction ne fixe pas expressément le partage des droits en matière de communication au public par satellite au sens de la présente directive;