Vertaling van "vreemdeling geen asiel aanvraagt " (Nederlands → Frans) :

Dat is het geval wanneer de vreemdeling geen asiel aanvraagt.
Elle l'est lorsque l'étranger n'introduit pas une demande d'asile.

— als de niet-begeleide minderjarige vreemdeling geen asiel heeft aangevraagd, wordt hij in principe opgevangen door de jeugdwelzijnsdiensten van de gemeenschappen.
— si le mineur étranger non accompagné n'a pas demandé l'asile, il est pris en charge, en principe, par les services d'aide à la jeunesse des communautés.

Zoals in B.5.1 is vermeld, is de minister of zijn gemachtigde ertoe gehouden het bevel om het grondgebied te verlaten af te geven indien de vreemdeling die asiel of subsidiaire bescherming aanvraagt, onregelmatig in België verblijft en indien hij zich in een van de in artikel 7, eerste lid, 1° tot 12°, van de wet van 15 december 1980 bedoelde gevallen bevindt.
Comme il est dit en B.5.1, le ministre ou son délégué est tenu de délivrer l'ordre de quitter le territoire lorsque l'étranger demandeur d'asile ou de protection subsidiaire est en situation irrégulière en Belgique et qu'il se trouve dans une des hypothèses prévues par l'article 7, alinéa 1 , 1° à 12°, de la loi du 15 décembre 1980.

Als een niet-begeleide minderjarige vreemdeling asiel aanvraagt, blijft het federale niveau bevoegd voor de opvang.
Si un mineur étranger non accompagné demande l'asile, c'est le niveau fédéral qui demeure compétent en matière d'accueil.

Overeenkomstig artikel 51/4 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, verloopt de procedure voor iemand die asiel aanvraagt in het Nederlands of in het Frans, waarbij de asielaanvrager zelf een van deze twee talen kan kiezen indien hij geen bijstand van een tolk vraagt.
Conformément à l’article 51/4 de la loi du 15 décembre 1980 sur l’accès au territoire, la procédure pour une demande d'asile a lieu en néerlandais ou en français.

Wanneer een onderdaan van een derde land asiel aanvraagt in een lidstaat waar hij of zij geen visumplicht heeft, is de lidstaat waar het verzoek is ingediend verantwoordelijk.
Lorsqu’un ressortissant d’un pays tiers introduit une demande d’asile dans un État membre où il n’était pas soumis à l’obligation de visa, l’État membre où la demande a été présentée est responsable.

« Schenden de artikelen 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 en 47 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 10, § 1, 1°, van dezelfde wet, de artikelen 10, 11, 22 en 191 van de Grondwet en/of de artikelen 8, 12 en 14 van het EVRM, alsmede het beginsel van het vrije verkeer van de Europese burgers en van hun familieleden, in die zin geïnterpreteerd dat de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een niet-gemeenschapsonderdaan die tot het verblijf in België is toegelaten zelf van rechtswege tot het verblijf wordt toegelaten bij ontstentenis van antwoord binnen een termijn van negen maanden, eventueel verlengd, volgend op de datum van indiening van zijn visumaanvraag, zonder te voorzien in eenzelfde toelating tot het verblijf ten gunste van de vreemdeling die een gezinshereniging aanvraagt met een echtgenoot die Belg of gemeenschapsonderdaan is, wanneer geen enkel antwoord werd gegeven op zijn visumaanvraag bij het verstrijken van een bepaalde termijn, waarbij aldus laatstgenoemde zonder objectieve, redelijke noch evenredige verantwoording op verschillende wijze wordt behandeld ?
« Les articles 12bis, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46 et 47 de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, lus isolément ou en combinaison avec l'article 10, § 1, 1° de la même loi, violent-ils les articles 10, 11, 22 et 191 de la Constitution et/ou les articles 8, 12 et 14 CEDH, ainsi que le principe de libre circulation des citoyens européens et des membres de leur famille, interprétés en ce sens que l'étranger demandeur de regroupement familial avec un ressortissant non communautaire admis à séjourner en Belgique est lui-même admis de plein droit au séjour à défaut de réponse dans un délai de neuf mois, éventuellement prorogé, suivant la date du dépôt de sa demande de visa, sans prévoir une même admission au séjour au profit de l'étranger demandeur de regroupement familial avec un conjoint belge ou communautaire lorsque aucune réponse n'a été apportée à sa demande de visa à l'expiration d'un délai déterminé, traitant ainsi ce dernier de manière différente, sans justification objective, raisonnable ni proportionnée ?

[17] Artikel 11: “[.] In de regel is er reden om na te gaan of de vreemdeling reeds eerder een asielverzoek in een andere lidstaat heeft ingediend, indien: a) de vreemdeling verklaart dat hij een asielverzoek heeft ingediend, zonder echter te vermelden in welke lidstaat dit heeft plaatsgevonden; b) de vreemdeling niet om asiel verzoekt, maar tegen terugzending naar zijn land van herkomst bezwaar maakt, omdat hij beweert daar gevaar te lopen; c) de vreemdeling anderszins zijn verwijdering tracht te verhinderen door te weigeren om aan de vaststelling van zijn identiteit mee te werken, in het bijzonder door geen of valse identiteitspapieren te tonen”.
[17] L'article 11 dispose ce qui suit: «[...] En règle générale, il y a lieu de vérifier si un étranger n'a pas auparavant présenté une demande d'asile dans un autre État membre lorsque: a) l'étranger déclare qu'il a présenté une demande d'asile mais n'indique pas l'État membre dans lequel il l'a présentée; b) l'étranger ne demande pas l'asile mais s'oppose à son renvoi dans son pays d'origine en faisant valoir qu'il s'y trouverait en danger; ou c) l'étranger fait en sorte d'empêcher d'une autre manière son éloignement en refusant de coopérer à l'établissement de son identité, notamment en ne présentant aucun document d'identité ou en présentant de faux documents d'identité».

Bovendien lijkt de steller van het ontwerp eraan voorbij te gaan dat in de fase van het onderzoek van de asielaanvragen door de Dienst Vreemdelingenzaken, naast de redenen van niet-ontvankelijkheid die niets hebben uit te staan met de grond zelf van de asielaanvraag, een aanvraag alleen kan worden afgewezen als gevolg van « kennelijke » redenen : de asielzoeker kan de toegang tot of het verblijf op het grondgebied alleen worden ontzegd « wanneer de aanvraag klaarblijkelijk steunt op motieven die totaal vreemd zijn aan het asiel (artikel 52, § 1, 2°) of « wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is omdat de vreemdeling geen gegeven aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzigingen bestaan van een gegronde vrees voor vervolging in de zin van het voormelde Internationaal Verdrag » (artikel 52, § 1, 7°).
Par ailleurs, l'auteur du projet semble perdre de vue qu'au stade de l'examen des demandes d'asile par l'Office des étrangers, outre les causes d'irrecevabilité étrangères au fond de la demande, le rejet d'une demande ne peut résulter que de causes « manifestes » : le demandeur ne peut se voir refuser l'entrée ou le séjour sur le territoire que si la demande « est manifestement fondée sur des motifs étrangers à l'asile » (article 52, § 1, 2°) ou si la demande « est manifestement non fondée parce que l'étranger ne fournit pas d'éléments qu'il existe, en ce qui le concerne, de sérieuses indications d'une crainte fondée de persécutions au sens de la Convention internationale précitée » (article 52, § 1, 7°).

- Iemand die asiel aanvraagt en zich aldus beroept op de conventie van Genève, roept uiteraard geen economische motieven in.
- Une personne qui demande l'asile sur la base de la convention de Genève, ne va évidemment pas invoquer des motifs économiques.