De arbeidstijdenrichtlijn, de richtlijn tijdelijke werknemers, het gemeenschappelijk landbouwbeleid: allemaal voorbeelden van een Europese Unie die weigert zich open te stellen voor de realiteit van wereldwijde markten, vrijhandel en efficiency, en die in plaats daarvan vasthoudt aan een achterhaald sociaal model, waarvoor geen plaats meer is in de mondiale economie.
La directive sur le temps de travail, la directive sur le travail temporaire, la politique agricole commune sont autant d’exemples d’une Union européenne qui refuse d’ouvrir les yeux sur la réalité des marchés mondiaux, du libre-échange et de l’efficacité, mais qui vise plutôt à poursuivre un modèle social dépassé, qui n’a pas sa place dans l’économie mondiale.