Vóór die aanpassing stelde de wet van 24 februari 1921 betref
fende de verdovende middelen alleen het omgaan met individueel geïdentificeerde stoffen strafbaar. Het nadeel van die be
nadering was dat er weinig marge was om te ageren en te reageren op een voorval, doordat elke wijziging van de regelgeving, m.a.w. de toevoeging van stoffen aan de lijst, ongeveer zes maanden in beslag nam (zie het Belgisch nationaal drugsrapport
2014 (data 2013) - Nieuwe ontwikkel ...[+++]ingen en trends van het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid).
Avant cette modification, la loi du 24 février 1921 sur les stupéfiants incriminait seulement des substances identifiées individuellement, le désavantage de cette approche résidant dans le peu de marge d'action et de réaction possible à un événement, puisque toute modification de la réglementation, autrement dit l'ajout de substances à la liste, exigeait environ six mois (cf.rapport nationale sur les drogues 2014 (données 2013) - Tendance et évolutions, publié par l'Institut scientifique de Santé publique).