Traduction de «weliswaar toe heeft » (Néerlandais → Français) :

44. benadrukt in meer fundamentele zin dat de in de code gehanteerde aanpak per geval er weliswaar toe heeft geleid dat lidstaten nu meer met algemene maatregelen concurreren, maar geen betrekking heeft op de systemische tekortkomingen van een versnipperd vennootschapsbelastingskader in de EU, waardoor een grondigere herziening noodzakelijk is geworden;
44. tient à attirer l'attention, de manière plus fondamentale, sur le fait que la démarche au cas par cas préconisée par le code non seulement a eu pour résultat une concurrence accrue des États à grand renfort de mesures générales, mais n'a, en outre, pas contribué à combler les lacunes systémiques du cadre régissant la fiscalité des entreprises de l'Union, qui est fragmenté et requiert une révision plus approfondie;

In verband met de verklaring van cassatieberoep werd de maatregel als volgt verantwoord : « Die regel, die er weliswaar toe bijdraagt dat het recht van elke beschuldigde om zich zelf te verdedigen, zoals vermeld in artikel 6, § 3, c, van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, wordt ingeperkt, lijkt niet onredelijk als men de goede werking van justitie beoogt. Hij moet voorkomen dat cassatieberoep lichtzinnig wordt ingesteld. De advocaat kan de betrokken partij wijzen op het specifieke karakter van dat rechtsmiddel, dat niet tot rechtspraak in derde aanleg leidt. Hij is ook beter geplaatst dan de particulier om de partijen te identificeren tegen wie zijn rechtsmiddel gericht is, de partijen die best opgeroepen worden in gemeenverklaring van arrest of de punten van de betreffende beslissing die moeten worden bestreden. Het is de bedoeling dat de rechten die zijn opgenomen in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens concrete rechten zijn en geen abstracte rechten. Het volledig openstellen van het cassatieberoep lijkt op het eerste gezicht een fundamentele waarborg voor de rechten van de rechtzoekenden, maar eigenlijk is dat een illusie. Het maakt een groot aantal onbezonnen beroepen mogelijk, die een bedreiging zijn voor de kwaliteit van het werk van het Hof. Zelfs het Europees Hof voor de rechten van de mens is geneigd dergelijke logica te steunen : het heeft geoordeeld dat het niet in strijd met artikel 6, §§ 1 en 3, c, van het Verdrag is de rechtzoekende te beletten het woord te nemen op de terechtzitting in een procedure voor de chambre criminelle van het Franse Hof van cassatie, omdat ze schriftelijk verloopt, beperkt is tot de rechtsmiddelen en uiterst technisch is. Het is ook zo dat de verplichting om een beroep te doen op een advocaat om een rechtsmiddel in te stellen niet nieuw is in ons recht. Nu reeds is het optreden van een advocaat vereist voor het instellen van cassatieberoep tegen een beslissing van de strafuitvoeringsrechtbank of tege ...
En ce qui concerne la déclaration de pourvoi, la mesure était justifiée comme suit : « La règle, qui contribue certes à limiter le droit qu'a tout accusé de se défendre lui-même inscrit à l'article 6, § 3, c, de la Convention européenne des droits de l'homme, ne paraît pas déraisonnable au regard des exigences de bon fonctionnement de la justice. Elle doit permettre d'éviter que le pourvoi en cassation soit introduit à la légère. L'avocat, par ailleurs, est à même d'attirer l'attention de la partie concernée sur le caractère spécifique de cette voie de recours, qui ne conduit pas à un troisième degré de juridiction. Il est aussi mieux placé que le particulier pour identifier les parties contre lesquelles son recours est dirigé, les parties qu'il convient d'appeler en déclaration d'arrêt commun ou les chefs de la décision qu'il s'agit d'attaquer. Les droits inscrits dans la Convention européenne des droits de l'homme se veulent des droits concrets, non des droits abstraits. Or, si l'ouverture totale du pourvoi paraît constituer de prime abord une garantie fondamentale des droits des justiciables, il s'agit en réalité d'un leurre. Il rend possible une multitude de recours inconsidéré, qui constituent une menace pour la qualité du travail de la Cour. La Cour européenne des droits de l'homme elle-même tend à entériner une logique de cet ordre : elle a considéré qu'il n'est pas contraire à l'article 6, §§ 1 et 3, c, de la Convention, d'empêcher le justiciable de prendre la parole dans le cadre d'une procédure devant la chambre criminelle de la Cour de cassation de France, celle-ci étant écrite, limitée aux moyens de droit et particulièrement technique. Enfin, il faut rappeler que l'obligation de recourir à un avocat pour l'introduction d'une voie de recours n'est pas une nouveauté dans notre droit. A l'heure actuelle déjà, l'intervention de l'avocat est requise pour former un pourvoi en cassation contre une décision du tribunal de l'application des peines ou contre une d ...

In dit verband moet ook worden bedacht dat de financiële crisis er weliswaar toe heeft geleid dat men zich op bepaalde gebieden van de interne markt heeft afgewend, maar dat het gebrek aan enthousiasme bij zowel de lidstaten als de Commissie om de laatste hand te leggen aan het voltooien van de interne markt, niet iets is van de laatste jaren alleen.
Il est à noter que, même si la crise financière est à l'origine d'une marche arrière dans certains secteurs du marché unique, la tiédeur dont les États membres et la Commission font preuve pour achever le marché unique n'a rien de nouveau: nous l'observons depuis plusieurs années déjà.

In het arrest Pringle (2), waarop het Gerecht zich heeft gebaseerd (3), heeft het Hof weliswaar geoordeeld dat de activiteiten van de Commissie en de ECB enkel het ESM binden (4), maar onder meer in punt 164 van dat arrest (5) heeft het Hof opgemerkt dat de „bij het ESM-verdrag aan de Commissie opgedragen taken haar in staat [stellen], zoals artikel 13, leden 3 en 4, daarvan voorziet, toe te zien op de verenigbaarheid met het Unierecht van de door het ESM gesloten memoranda van overeenstemming” en in punt 174 dat „[k]rachtens artikel 13, lid 3, van dit verdrag [...] het memorandum van overeenstemming waarover wordt onderhandeld met de lidstaat die om stabiliteitsbijstand verzoekt, volledig consistent [moet] zijn met het recht van de Unie”.
Dans l’arrêt Pringle (2) sur lequel le Tribunal s’est fondé (3), bien que la Commission et la BCE n’engagent que le MES (4), la Cour a observé notamment au point 164 (5) que «les tâches attribuées à la Commission par le traité MES lui permettent, ainsi que le prévoit l’article 13, paragraphes 3 et 4, de celui-ci, de veiller à la compatibilité avec le droit de l’Union des protocoles d’accord conclus par le MES» et au point 174 qu’«en vertu de l’article 13, paragraphe 3, de ce traité, le protocole d’accord qui est négocié avec l’État membre demandeur d’un soutien à la stabilité doit être pleinement compatible avec le droit de l’Union».

Het land heeft zich er weliswaar toe verplicht om hervormingen door te voeren, goede relaties te onderhouden met de buurlanden en geleidelijk aan vooruitgang te boeken bij het bereiken van de normen en waarden van de EU, maar Turkije is er nu al vier jaar achter elkaar niet in geslaagd om bepalingen in de associatieovereenkomst met de Europese Unie om te zetten.
La Turquie s’est peut-être engagée à mettre en œuvre des réformes, à garantir de bonnes relations de voisinage et à réaliser petit à petit des progrès en vue de satisfaire aux normes et aux valeurs de l’UE, mais c’est la quatrième année que ce pays n’applique pas les dispositions prévues dans l’accord d’association conclu entre l’Union européenne et la Turquie.

Een coördinatie van de standpunten voor de vergaderingen van internationale organisaties (VN, OESO enz.) is weliswaar toe te juichen, maar de Commissie heeft niet de communautaire bevoegdheid om dit te doen.
S'il va de soi que la coordination des positions avant les réunions des instances internationales (Nations unies, OCDE, etc.) doit être accueillie favorablement, la Commission ne dispose toutefois pas des compétences nécessaires pour se charger de cette coordination.

Mijnheer de Voorzitter, collega’s, het lijdt geen twijfel dat het huidig debat gaat over de algemene situatie die heerst kort voor het referendum van aanstaande zaterdag, en niet over de inhoud van het Annan-plan. Ik geef weliswaar toe dat dit plan meer voor- dan nadelen heeft, maar er zou over de inhoud daarvan wel degelijk een grondig en urenlang debat kunnen worden gevoerd.
Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs, il est vrai que nous tenons en ce moment un débat politique général sur le climat qui règne actuellement à Chypre à la veille du référendum de samedi plutôt que sur le contenu du plan Annan étant donné qu’un débat sur le contenu de ce plan, bien que ses points positifs soient nettement plus nombreux que ses points négatifs, pourrait se transformer en débat sur les détails et durer plusieurs heures.

Het huidige feitenmateriaal laat weliswaar nog geen beoordeling toe van de langetermijneffecten van de openstelling van de diensten van algemeen belang voor concurrentie toe, maar de thans beschikbare gegevens leveren geen aanwijzingen voor de stelling dat de liberalisering een negatief effect op het globale functioneren ervan heeft gehad, tenminste niet voor zover het de betaalbaarheid en het verrichten van de universele dienst betreft.
On ne dispose pas encore d'éléments suffisants pour évaluer l'incidence à long terme de l'ouverture des services d'intérêt général à la concurrence, mais rien ne prouve dans les informations disponibles que la libéralisation ait exercé un effet négatif sur leur performance globale, du moins en ce qui concerne l'accessibilité tarifaire et la fourniture d'un service universel.

De wet van 13 mei 1999, die artikel 8 heeft gewijzigd, heeft weliswaar de positie van de verpachter verstevigd door de « bloedverwanten tot de vierde graad » toe te voegen aan de lijst van personen - die tot dan toe identiek was met de lijst van artikel 37 - aan wie hij door opzegging de exploitatie van het verpachte goed kan overdragen.
La loi du 13 mai 1999, qui a modifié l'article 8, a certes renforcé la position du bailleur en étendant aux « parents jusqu'au quatrième degré » la liste des personnes - jusque-là identique à celle figurant à l'article 37 - auxquelles il peut céder l'exploitation du bien loué en mettant fin au bail.

Weliswaar is de notaris als drager van overheidsgezag een ministerieel ambtenaar, belast met het waarborgen van de betrouwbaarheid van de akten waarvoor zijn optreden vereist is; hij is echter geen personeelslid in overheidsdienst maar wel beoefenaar van een vrij beroep : de wetgever heeft in dat verband aangegeven dat « de rechtszoekenden op hem een beroep doen [.] omdat zij [.] hun belangen eerder [wensen] toe te vertrouwen aan een attente vertegenwoordiger van het algemeen belang, die in alle vrijheid raad geeft, dan aan een louter vertegenwoordiger van de overheid onder administratief gezag » (Parl. St., Kamer, 1997-1998, nrs. 1432 en 1433/1, p. 4) en dat de notaris « noodzakelijke sociale en communicatieve vaardigheden [.] [moet hebben] » (ibid., nr. 1432/19, p. 6); bovendien heeft hij opgemerkt dat « het notarisambt [.] dan al een vrij beroep [mag] zijn, dat aspect [.] in zeker zin gecompenseerd [wordt] door de ruime individuele verantwoordelijkheid van de notaris, alsook gewaarborgd door het vermogen van zijn kantoor » (ibid., p. 25).
Le notaire est certes un officier ministériel, auxiliaire de l'autorité, chargé de garantir la fiabilité des actes pour lesquels son intervention est requise; il n'est pas pour autant un agent des services publics puisqu'il est titulaire d'une profession libérale : le législateur a indiqué à cet égard que « les particuliers [voient] en lui, non un fonctionnaire sous autorité administrative auquel ils pourraient hésiter à se confier, mais un représentant de la société et de ses sensibilités, conseiller pleinement indépendant » (Doc. parl., Chambre, 1997-1998, n 1432 et 1433/1, p. 4) et que le notaire doit « posséder les aptitudes requises dans le domaine social et de la communication » (ibid., n° 1432/19, p. 6); il a relevé, par ailleurs, que " [le] caractère libéral de la profession est en quelque sorte compensé par l'ample responsabilité individuelle assumée par le notaire et garantie par le patrimoine de son étude" (ibid., p. 25).