De afdeling wetgeving van de Raad van State heeft er reeds op gewezen (1) dat de federale overheid, wegens haar bevoegdheden voor maatschappelijk welzijn een opeisingsprocedure voor leegstaande gebouwen heeft kunnen organiseren, waarin wordt voorzien door artikel 134bis van de nieuwe gemeentewet : uit de tekst en uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 12 januari 1993 houdende een urgentieprogramma voor een meer solidaire samenleving, die deze bepaling ingevoegd heeft in de nieuwe gemeentewet, blijkt dat de wetgever het opeisingsrecht, dat hij louter en alleen beschouwde als een van de noodzakelijke middelen om de openbare centra voor maatschappelijk welzijn de mogelijkheid te bieden om de daklozen op te vangen en te helpen, in he
...[+++]t leven heeft geroepen uit hoofde van de algemene opdrachten die zij dienen te vervullen, en erin bestaan het recht op maatschappelijke dienstverlening voor eenieder te waarborgen; meer in het bijzonder blijkt dat die maatregel ingevoerd is om een van de problemen op te lossen waarmee de openbare centra voor maatschappelijk welzijn geconfronteerd dreigen te worden tijdens de uitoefening van hun opdracht van opvang en bijstand aan daklozen, ingevolge de opheffing van de bepalingen tot beteugeling van de landloperij en de bedelarij (2).Comme la section de législation du Conseil d'État l'a déjà relevé (1), c'est en vertu de ses compétences en matière d'aide sociale que l'autorité fédérale a pu organiser la procédure de réquisition d'immeubles abandonnés que prévoit l'article 134bis de la nouvelle loi communale : il ressort en effet du texte et des travaux préparatoires de la loi du 12 janvier 1993 contenant un programme d'urgence pour une société plus solidaire, qui a inséré cette disposition dans la nouvelle loi communale, que le législateur a conçu le droit de réquisition qu'il organisait comme étant, et comme étant seulement, l'un des moyens nécessaires pour permettre aux centres publics d'aide sociale d'accueillir et d'aider les personnes sans abri, au titre des missio
...[+++]ns générales qui sont les leurs d'assurer le droit de chacun à l'aide sociale; plus précisément, il apparaît que cette mesure a été instituée pour résoudre l'un des problèmes que les centres publics d'aide sociale seraient amenés à rencontrer dans leur mission d'accueil et d'aide des personnes sans abri, à la suite de l'abrogation des dispositions réprimant le vagabondage et la mendicité (2).
