Traduction de «zaken optreden tegen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

optreden tegen bedrijven die niet voldoen aan hun verplichtingen
répression des manquements des entreprises

vervoer van zaken tegen vergoeding
transport rémunéré de choses

vervoer van zaken over de weg tegen vergoeding
transport rémunéré de choses par route

tegen iemand in rechte optreden
procéder contre qn

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zoals opgemerkt in de conclusies van de Raad Algemene Zaken van 22 januari 2001 vinden de dialoogbijeenkomsten meestal plaats in een open sfeer, waarbij vrijmoedig van gedachten wordt gewisseld over kwesties die voor de EU bijzondere reden tot bezorgdheid inhouden zoals het niet-respecteren van de fundamentele vrijheden, willekeurige opsluiting en heropvoeding door arbeid, folteringen, het harde optreden tegen activisten voor de democratie, de situatie van minderheden en de doodstraf.
Conformément aux conclusions du Conseil «Affaires générales» du 22 janvier 2001, les réunions organisées dans le cadre du dialogue se déroulent dans un climat d'ouverture, permettant un échange franc sur les questions que l'UE estime particulièrement importantes, notamment le respect des libertés fondamentales, la détention arbitraire, la rééducation par des travaux forcés, la torture, la répression contre les personnes manifestant en faveur de la démocratie, la situation des minorités et la peine capitale.

De Nationale Bank kan in de uitoefening van haar bevoegdheid tot controle van de correcte naleving van de valsemunterijwet, zelf niet rechtstreeks optreden tegen inbreuken die zouden vastgesteld worden op het bovenvermelde artikel van de wet van 1990. De Bank kan de bevoegde diensten van de Minister van Binnenlandse Zaken wel op de hoogte brengen van vermoedelijke inbreuken, zodat deze diensten daaraan zelf het nodige gevolg kunnen geven.
Dans l'exercice de son pouvoir de contrôle du bon respect de la loi sur le faux monnayage, la Banque nationale ne peut pas intervenir directement contre des infractions à l'article précité de la loi de 1990 qui seraient constatées, La Banque peut cependant informer les services compétents du Ministre de l'Intérieur des infractions présumées afin de permettre à ces services d'y donner suite.

B. overwegende dat de vicevoorzitter/hoge vertegenwoordiger, Catherine Ashton, in haar verklaring van 19 januari 2014 de Egyptische bevolking en de autoriteiten heeft gefeliciteerd voor de in het algemeen ordelijk georganiseerde stembusgang en stelde dat vermeende onregelmatigheden het resultaat niet fundamenteel lijken te hebben beïnvloed; overwegende dat volgens het Egyptische ministerie van Binnenlandse Zaken tien mensen zijn omgekomen, vele gewond zijn geraakt en 444 zijn gearresteerd als gevolg van gebeurtenissen in verband met het referendum; overwegende dat verscheidene binnenlandse en internationale actoren hun bezorgdheid hebben geuit over procedurele onregelmatigheden tijdens de stembusgang, het hardhandige optreden tegen degenen die campagne hadden gevoerd tegen de ontwerpgrondwet, en het eenzijdige maatschappelijk debat in de aanloop naar het referendum;
B. considérant que, dans sa déclaration du 19 janvier 2014, la vice-présidente / haute représentante, Catherine Ashton, a félicité les autorités et le peuple égyptiens pour l'organisation du scrutin d'une manière globalement ordonnée en faisant valoir que les allégations d'irrégularités n'en avaient manifestement pas fondamentalement influencé le résultat; considérant que, selon le ministère de l'intérieur, dix personnes ont perdu la vie, bien d'autres ont été blessées et 444 personnes ont été arrêtées au cours d'événements en marge du référendum; considérant que divers acteurs nationaux et internationaux ont fait part de leurs inquiétudes quant aux irrégularités de procédure lors du vote, à la répression à l'égard des personnes qui avaient fait campagne contre le projet de constitution, et au débat public partial ayant eu lieu avant la tenue du référendum;

– gezien de verklaringen van 1 februari 2012 van de vicevoorzitter van de Commissie/hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid (VV/HV), Catherine Ashton, over het aanhoudende harde optreden tegen het maatschappelijk middenveld in Egypte; gezien de verklaring van 2 juni 2013 van de woordvoerder van de VV/HV over nieuwe ngo-wetgeving; gezien de gezamenlijke verklaring van 5 juni 2013 van de VV/HV en de commissaris voor uitbreiding en Europees nabuurschapsbeleid Štefan Füle over de Egyptische veroordelingen van ngo's,
– vu les déclarations du 1er février 2012 de la vice-présidente de la Commission/haute représentante de l'Union pour les affaires étrangères et la politique de sécurité (VP/HR), Catherine Ashton, sur la répression incessante menée à l'encontre de la société civile en Égypte, vu la déclaration du porte-parole de la VP/HR sur la nouvelle législation du 2 juin 2013 sur les ONG; vu la déclaration commune du 5 juin 2013 de la VP/HR et de Štefan Füle, commissaire responsable de la politique d'élargissement et de voisinage de l'Union sur les décisions de justice prises à l'encontre d'ONG égyptiennes,

– gezien besluit 2012/126/GBVB van de Raad Buitenlandse Zaken van de EU van 28 februari 2012 waarbij de beperkende maatregelen tegen Belarus verder worden aangescherpt door 21 personen die verantwoordelijk zijn voor het hardhandig optreden tegen het maatschappelijk middenveld en de democratische oppositie toe te voegen aan de lijst van personen waarvoor reisbeperkingen gelden en wier tegoeden worden bevroren,
– vu la décision 2012/126/PESC du Conseil "Affaires étrangères" de l'Union du 28 février 2012 renforçant les mesures restrictives à l'encontre de la Biélorussie par l'ajout de vingt-et-une personnes responsables d'actes de répression à l'encontre de la société civile et de l'opposition démocratique sur la liste d'interdiction de voyager et de gel des avoirs;

« Schendt artikel 9, § 7, vierde lid, van de kaderwet betreffende de dienstverlenende intellectuele beroepen, gecodificeerd bij koninklijk besluit van 3 augustus 2007 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het de regels die gelden in burgerlijke zaken toepasselijk maakt op de rechtspleging van het cassatieberoep dat ingesteld wordt tegen een tuchtrechtelijke beslissing die gewezen is door een kamer van beroep van een beroepsinstituut waarop die wet van toepassing is, zodat voornoemd cassatieberoep onder de toepassing valt van de artikelen 478, eerste lid, en 1080 van het Gerechtelijk Wetboek die het optreden van een advocaat bij het Hof van Cassatie opleggen terwijl een persoon die strafrechtelijk veroordeeld is, die verplichting niet heeft ?
« L'article 9, § 7, alinéa 4, de la loi-cadre relative aux professions intellectuelles prestataires de services, codifiée par l'arrêté royal du 3 août 2007, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en soumettant aux règles applicables en matière civile la procédure du pourvoi en cassation formé contre une décision disciplinaire rendue par une chambre d'appel d'un institut professionnel régi par cette loi, en sorte que s'appliquent à ce pourvoi les articles 478, alinéa 1, et 1080 du Code judiciaire prescrivant le ministère d'un avocat à la Cour de cassation, alors qu'une personne faisant l'objet d'une condamnation pénale n'est pas astreinte à cette obligation ?

Dit moet toelaten dat de lokale besturen vlugger en slagvaardiger zouden kunnen optreden tegen allerlei vormen van minder belangrijke criminaliteit en overlastproblemen, die, zoals trouwens gebleken is uit de in 1997 en 1998 door het ministerie van Binnenlandse Zaken georganiseerde veiligheidsenquête, wel degelijk zorgen voor een reëel onveiligheidsgevoel bij de burger » (Parl. St., Kamer, 1998-1999, nr. 2031/4, pp. 2 en 3).
Cette possibilité doit permettre aux administrations locales de réagir plus rapidement et plus énergiquement aux formes mineures de criminalité et aux problèmes de nuisance qui, comme l'a d'ailleurs relevé une enquête sur la sécurité, organisée en 1997 et 1998 par le ministère de l'Intérieur, créent un réel sentiment d'insécurité » (Doc. parl., Chambre, 1998-1999, n° 2031/4, pp. 2 et 3).

De verzoekende partijen doen in de beide zaken gelden dat de minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten en aan wie, op grond van de aangevochten bepalingen, administratieve sancties worden opgelegd, op discriminerende wijze worden behandeld, in zoverre zij niet dezelfde procedurele waarborgen genieten als de minderjarigen die door het openbaar ministerie worden vervolgd wegens als misdrijf omschreven feiten : laatstgenoemden vallen in de regel onder de bevoegdheid van de jeugdrechter, die enkel op vordering van de procureur des Konings optreedt, onafhankelijk en onpartijdig is en beschermende maatregelen neemt die afhankelijk zijn van de persoonlijkheid van de minderjarigen en het milieu waarin ze leven; zij genieten aldus een gedifferentieerde en individuele benadering, worden strafrechtelijk niet aansprakelijk geacht en kunnen steeds hoger beroep instellen tegen de beslissingen die ten aanzien van hen zijn genomen; de eerstgenoemden daarentegen zouden afhankelijk zijn van de beslissing van de ambtenaar die wordt aangewezen bij de wet, zouden strafrechtelijk aansprakelijk worden geacht en als volwassenen worden behandeld aan wie, zonder onderzoek, boeten met een strafrechtelijk karakter zouden worden opgelegd; de jeugdrechter zou enkel kunnen optreden indien de minderjarige daartoe het initiatief neemt, zou niet kunnen overgaan tot de onderzoeksmaatregelen bedoeld in artikel 50 van de wet van 8 april 1965 en zou beslissingen wijzen waartegen geen hoger beroep zou kunnen worden ingesteld.
Les parties requérantes font valoir, dans les deux affaires, que les mineurs ayant atteint l'âge de 16 ans accomplis au moment des faits, auxquels sont infligées des sanctions administratives sur la base des dispositions attaquées, sont traités de manière discriminatoire en ce qu'ils ne bénéficient pas des mêmes garanties procédurales que les mineurs poursuivis par le ministère public pour des faits qualifiés infractions : les seconds relèvent en règle du juge de la jeunesse, lequel intervient sur saisine exclusive du procureur du Roi, est indépendant et impartial et prend des mesures de protection qui sont fonction de la personnalité des mineurs et du milieu dans lequel ils vivent; ils bénéficient ainsi d'une approche différenciée et individuelle, sont présumés pénalement irresponsables et peuvent toujours faire appel des décisions prises à leur égard; les premiers, en revanche, seraient tributaires de la décision du fonctionnaire désigné par la loi, seraient présumés pénalement responsables et traités comme des adultes auxquels seraient infligées, sans investigation, des amendes à caractère pénal; le juge de la jeunesse ne pourrait intervenir que si le mineur en prend l'initiative, ne pourrait procéder aux mesures d'investigation prévues à l'article 50 de la loi du 8 avril 1965 et rendrait des décisions qui ne seraient pas susceptibles d'appel.

109. constateert met voldoening dat de Raad van ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken een gemeenschappelijk optreden tegen racisme heeft aangenomen en heeft besloten 1997 uit te roepen tot Europees Jaar tegen Racisme; verzoekt de Commissie initiatieven tegen racisme, antisemitisme en vreemdelingenhaat in de Unie te blijven ontplooien en ondersteunen, en hierbij te streven naar complementariteit met de acties van de Raad van Europa;
109. se félicite que le Conseil "Justice et Affaires Intérieures" ait adopté une action commune sur le racisme et qu'il ait décidé de faire de 1997 l'année européenne contre le racisme; invite la Commission à continuer de prendre et de soutenir des initiatives contre le racisme, l'antisémitisme et la xénophobie dans l'Union, tout en recherchant la complémentarité avec les actions menées par le Conseil de l'Europe;