De verordening bepaalt tevens dat het verzoek moet worden opgesteld in een van de officiële talen van het betreffende gerecht van de lidstaat, dan wel in een andere taal die de betreffende lidstaat accepteert, maar zoals u zojuist terecht hebt opgemerkt vormt deze taalbarrière een omvangrijk probleem.
Toujours dans le règlement, il est dit que la demande doit être présentée dans l’une des langues officielles de l’État membre de la juridiction requise, ou dans toute autre langue que l’État membre requis a indiqué accepter, mais, vous l’avez bien souligné à l’instant, ce problème linguistique n’est pas le moindre.