Vertaling van "zorgrecht " (Nederlands → Frans) :

Het kan voor de echtgenoot die uit een andere staat afkomstig is, verleidelijk zijn om het gebrek aan interstatelijke samenwerking uit te buiten om het zorgrecht voor de kinderen te verkrijgen.
Pour le mari ou la femme originaire d'un autre pays, il peut être tentant de mettre à profit l'absence de coopération entre les États pour obtenir la garde des enfants.

Maar al te vaak gebeurt het dan dat de rechters in elk van beide betrokken staten zich bevoegd verklaren, waarna zij ieder het zorgrecht voor het kind toewijzen aan de ouder van de "eigen" nationaliteit.
En pareil cas, il arrive souvent que les juridictions des deux États intéressés se déclarent compétentes et que chacune d'elles confie la garde de l'enfant à celui des parents qui a la nationalité de l'État dont elle relève.

4) Is er ook overleg geweest met verschillende organisaties die in het veld staan, zoals Steunpunt Thuiszorg, S-Plus, VFG, Ons zorgnetwerk, Landelijke Thuiszorg, Ziekenzorg CM, Okra Zorgrecht, Liever Thuis LM, DMW van de Socialistische Mutualiteiten?
4) Une concertation a-t-elle eu lieu avec plusieurs organisations de terrain comme Steunpunt Thuiszorg, S-Plus, VFG, Ons zorgnetwerk, Landelijke Thuiszorg, Ziekenzorg CM, Okra Zorgrecht, Liever Thuis LM, et le service social des mutualités socialistes ?

Als de ouders van de respondent gescheiden waren en het zorgrecht deelden (iedere ouder 50 % van de tijd), moet de respondent zijn/haar huishouden kiezen op een objectieve basis aan de hand van zijn/haar hoofdadres toen hij/zij rond de veertien jaar oud was (d.w.z. het adres in het bevolkingsregister en/of op zijn/haar identiteitsbewijs/paspoort), of op een subjectieve basis al naargelang van het huishouden waarin hij/zij zich meer thuis voelde toen hij/zij rond de veertien jaar oud was.
Si les parents du répondant étaient divorcés et se partageaient sa garde (la moitié du temps chacun), le répondant doit choisir son ménage soit de manière objective, en fonction de son adresse principale lorsqu’il avait environ 14 ans (c’est-à-dire l’adresse inscrite au registre de la population et/ou sur sa carte d’identité ou son passeport), soit de manière subjective, en fonction du lieu où il se sentait le plus chez lui lorsqu’il avait environ 14 ans.