30. Considers that a multilateral climate agreement would be the best instrument for internalising negative external environmental factors relating to CO2, but that there is a risk that this will not be achieved in the near future; takes the view, therefore, that the EU should continue to look into the possibility of putting in place, for those industries that are actually exposed to carbon leakage, appropriate environmental instruments in addition to the auctioning of CO2 quotas under the EU's emissions trading scheme, in particular a ‘carbon inclusion mechanism’ that complies with WTO rules; takes the view that such a mechanism would make it possible to combat the risk of CO2 emissions being transferred to third countries;
30. meent dat een multilateraal akkoord over het klimaat de beste werkwijze is om de negatieve externe milieueffecten van CO2 in de kosten op te nemen, maar in de nabije toekomst waarschijnlijk niet haalbaar is; denkt dan ook dat de Europese Unie voor de industrietakken die werkelijk aan koolstoflekken onderhevig zijn, de mogelijkheden moet blijven onderzoeken om bruikbare milieubeleidsmiddelen in te voeren naast de verhandeling van CO2-quota's volgens de overeenkomstige regeling van de Gemeenschap, meer in het bijzonder een mechanisme voor de inachtneming van koolstofkosten, dat met de regels van de Wereldhandelsorganisatie te verenigen is en waarmee de gevaren van overdracht van CO2-emissies aan derde landen bestreden kunnen worden;