Vertaling van "Company-specific risk " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

company-specific risk | diversifiable risk | idiosyncratic risk | residual risk | unsystematic risk
residueel risico

Daphne Programme | Programme of Community action (2004 to 2008) to prevent and combat violence against children, young people and women and to protect victims and groups at risk | Programme of Community action (the Daphne Programme) (2000-2003) on preventive measures to fight violence against children, young persons and women | Specific programme (2007-2013) to prevent and combat violence against children, young people and women and to protect victims and groups at risk (Daphne III programme) as part of the General Programme Fundamental Rights and Justice
communautair actieprogramma (2004-2008) ter voorkoming en bestrijding van geweld tegen kinderen, jongeren en vrouwen en ter bescherming van slachtoffers en risicogroepen (Daphne II-programma) | communautair actieprogramma (het programma Daphne) (2000-2003) betreffende preventieve maatregelen ter bestrijding van geweld tegen kinderen, jongeren en vrouwen | Daphne III-programma | Daphne II-programma | Daphne-programma | specifiek programma ter voorkoming en bestrijding van geweld tegen kinderen, jongeren en vrouwen en ter bescherming van slachtoffers en risicogroepen voor de periode 2007-2013 (het Daphne III-programma)

private companies ... reinsured by the State for catastrophe-type risks
particuliere maatschappij die ... van de staat een herverzekering van het catastrofe -type krijgt

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

The High Level Group of Company Law Experts pointed out that groups of companies, which today are frequent in most, if not all, Member States, are to be seen as a legitimate way of doing business, but that they may present specific risks for shareholders and creditors in various ways.
De groep op hoog niveau van deskundigen op het gebied van het vennootschapsrecht wees erop dat groepen van ondernemingen, die vandaag veel voorkomen in de meeste, zo niet alle lidstaten, als een legitieme manier van zakendoen moeten worden beschouwd, maar dat daaraan in verschillende opzichten specifieke risico's zijn verbonden voor de aandeelhouders en de schuldeisers.

The Commission also applauds the EIB for its plan to establish a dedicated mezzanine financing envelope for the smaller end of the SME sector and specific risk-sharing financial instruments with commercial banks adapted to the needs of fast growing innovative SMEs and mid-cap companies, which should target identified market failures.
Ook juicht de Commissie toe dat de EIB van plan is een speciaal budget voor mezzaninefinanciering voor de kleinere bedrijven in het leven te roepen en specifieke financiële instrumenten voor risicodeling met commerciële banken, die afgestemd zijn op de behoeften van snel groeiende innoverende mkb-ondernemingen en bedrijven met middelgroot kapitaal, om zo de geconstateerde markttekortkomingen te ondervangen.

Points out that while private, own-brand labelled products can bring increased value, choice and ‘fair trade’ products to consumers, they also represent a strategic issue in the medium- and long-term, as they introduce a horizontal dimension to competition in respect of industrial brands that had never previously been a factor and that can give an unfair and anti-competitive position to retailers, who become both customer and competitor; draws attention to the existence of a ‘risk threshold’ beyond which the market penetration of own brands in a given category of product could turn the current positive effects of own brands into negative effects, and provide a disincentive as regards the innovative efforts of many companies; insists, therefore, that the issue of private own-brands requires particular attention from the Commission and competition authorities, specifically with regard to the need to assess the potential long-term consequences for the supply chain and the position of farmers within it, while bearing in mind that consumer habits in Member States vary.
merkt op dat huismerkproducten kunnen zorgen voor meerwaarde, een ruimere keuze en meer fairtradeproducten voor de consument, maar dat ze ook een strategisch probleem stellen op de middellange en lange termijn, aangezien ze een horizontale dimensie aanbrengen in de concurrentie ten opzichte van industriële merken die voordien nooit een factor is geweest, en ze detailhandelaren, die zowel klant als concurrent worden, een oneerlijke en concurrentieverstorende positie kunnen geven; vestigt de aandacht op het bestaan van een „risicodrempel” waarboven de marktpenetratie van huismerken in een bepaalde categorie producten de actuele positieve effecten van huismerken kan doen omslaan in negatieve effecten en een rem gaat vormen op de innovatieve inspanningen van veel ondernemingen; dringt er daarom op aan dat de Commissie en de mededingingsautoriteiten bijzondere aandacht besteden aan de kwestie van huismerken, in het bijzonder wat betreft de noodzaak om de potentiële langetermijngevolgen voor de toeleveringsketen en de positie van de landbouwers hierin te beoordelen, zonder uit het oog te verliezen dat consumptiegewoonten verschillen van lidstaat tot lidstaat.

As regards company specific risks, it was established that due to the complexity of the company structure, the risk of cross-compensation is very high: other products than the product concerned could be sold via a trader outside the Union to another related third country branch and then be re-sold to the Union.
Wat de bedrijfsspecifieke risico’s betreft, werd vastgesteld dat het risico van kruiscompensatie door de complexe bedrijfsstructuur zeer groot was: andere producten dan het betrokken product zouden via een handelaar buiten de Unie aan een ander verbonden onderdeel in een derde land kunnen worden verkocht en vervolgens weer in de Unie worden verkocht.

Article 13B(d)(6) of Sixth Council Directive 77/388/EEC of 17 May 1977 on the harmonisation of the laws of the Member States relating to turnover taxes — Common system of value added tax: uniform basis of assessment, as amended by Council Directive 91/680/EEC of 16 December 1991, must be interpreted as meaning that investment companies such as the companies at issue in the main proceedings, in which capital is pooled by several investors who bear the risk connected with the management of the assets assembled in those companies with a view to purchasing, owning, managing and selling immovable property in order to derive a profit therefrom which will be distributed to all unit-holders in the form of a dividend, those unit-holders benefiting also from an increase in the value of their holding, may be regarded as ‘special investment funds’ within the meaning of that provision, provided that the Member State concerned has made those companies subject to specific State supervision.
Artikel 13, B, onder d), punt 6, van de Zesde richtlijn (77/388/EEG) van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag, zoals gewijzigd bij richtlijn 91/680/EEG van de Raad van 16 december 1991, moet aldus worden uitgelegd dat beleggingsmaatschappijen als de in het hoofdgeding betrokken vennootschappen, waarin kapitaal is samengevoegd door meer dan één belegger die het risico in verband met het beheer van de daarin bijeengebrachte activa draagt, met het oog op de aankoop, het bezit, het beheer en de verkoop van onroerende zaken teneinde daaruit winst te maken, die als dividend zal worden uitgekeerd aan de gezamenlijke aandeelhouders, die ook uit een stijging van de waarde van hun deelneming profijt halen, kunnen worden beschouwd als „gemeenschappelijke beleggingsfondsen” in de zin van deze bepaling, op voorwaarde dat de betrokken lidstaat deze vennootschappen aan bijzonder overheidstoezicht heeft onderworpen.

Moreover, in the absence of precise information on the frequency of losses in this sector, it cannot be concluded that the fluctuations in risks specific to sector designation policies (policies characterised by greater sensitivity to the economic climate but also by greater mutualisation) would be of a greater order of magnitude than the same risks relating to company policies (policies characterised by a specific risk and by lesser mutualisation).
Overigens kan, bij ontbreken van nauwkeurige informatie over de schadefrequentie in deze sector, niet worden geconcludeerd dat de fluctuaties van de risico’s die eigen zijn aan aanwijzingsovereenkomsten welke door bedrijfstakken zijn aangegaan (overeenkomsten die gekenmerkt worden door een grotere gevoeligheid voor de conjunctuur maar ook door een beter gespreide risicodekking) groter zouden zijn dan de fluctuaties van dezelfde risico’s in het kader van bedrijfsakkoorden (overeenkomsten die gekenmerkt worden door een „toprisico” en door een geringere spreiding).

Where it is not appropriate or proportionate to have a separate risk management function, the management company should nevertheless be able to demonstrate that specific safeguards against conflicts of interest allow for an independent performance of risk management activities.
Wanneer het niet gepast of evenredig is om een aparte risicobeheerfunctie te hebben, moet de beheermaatschappij niettemin kunnen aantonen dat specifieke garanties tegen belangenconflicten een onafhankelijke uitvoering van risicobeheeractiviteiten mogelijk maken.

whereas companies in all sectors share a number of classes of risk, although some types of risk are sector-specific (such as risks facing companies active in the financial sector); whereas failure of effective risk management resulting from inadequate monitoring of compliance with supervision rules and misaligned incentives in remuneration policies played a central role in the recent financial crisis,
overwegende dat bedrijven in alle sectoren een aantal risicoklassen gemeen hebben, hoewel sommige soorten risico branchespecifiek zijn (zoals de risico's voor bedrijven in de financiële sector); overwegende dat het falen van een effectieve risicobeheersing door gebrek aan controle op de naleving van de toezichtregels en verkeerd afgestemde prikkels in het beloningsbeleid een centrale rol speelden in de recente financiële crisis,

A conduit — also known as a special purpose vehicle (SPV) or special investment vehicle (SIV) — is a corporate body (usually a limited company of some type or, sometimes, a limited partnership) created to fulfil narrow, specific or temporary objectives, primarily to isolate financial risk (usually bankruptcy but sometimes a specific taxation or regulatory risk).
Een conduit, ook onderneming met een bijzonder doel (special purpose vehicle) of investeringsvehikel (special investment vehicle — SIV) genoemd, is een vennootschap (in de regel een soort vennootschap met beperkte aansprakelijkheid of in sommige gevallen een commanditaire vennootschap), die met zeer specifieke, vast omlijnde doelstellingen van tijdelijke aard wordt opgericht, meestal bedoeld om financiële risico’s af te zonderen (normaal gesproken faillissement, maar soms ook een bepaald fiscaal of toezichtrechtelijk risico).

on solvency, specifically to prevent the same capital being used more than once as a buffer against risk in different entities in the same conglomerate (‘multiple gearing of capital’) and to prevent ‘downstreaming’ by parent companies, whereby they issue debt and then use the proceeds as equity for their regulated subsidiaries (‘excessive leveraging’).
inzake solvabiliteit, met name om te voorkomen dat hetzelfde kapitaal meer dan één keer wordt gebruikt als een buffer tegen risico's in verschillende entiteiten binnen hetzelfde conglomeraat („multiple gearing van kapitaal”) en om „downstreaming” door moedermaatschappijen te voorkomen, waarbij zij schuldpapieren uitgeven en de opbrengst vervolgens als vermogen doorsluizen naar de onder hun toezicht staande dochterondernemingen („excessive leveraging”).