Vertaling van "European Convention on Human Rights " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

European Convention on Human Rights [ Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms | ECHR (European Convention on Human Rights) ]
Europees Verdrag voor de rechten van de mens [ ECRM | Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens | Europese Conventie voor de rechten van de mens | EVRM | Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden ]

Convention for the Protection of Human Rights and Dignity of the Human Being with regard to the Application of Biology and Medicine | Convention on Human Rights and Biomedicine | European Convention on Human Rights and Biomedicine | Oviedo Convention
bio-ethiekverdrag | Verdrag inzake de mensenrechten en de biogeneeskunde | Verdrag inzake de rechten van de mens en de biogeneeskunde | Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van de mens met betrekking tot de toepassing van de biologie en de geneeskunde | Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van het menselijk wezen met betrekking tot de toepassing van de biologie en de geneeskunde

Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms | European Convention on Human Rights | ECHR [Abbr.]
Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens | Europees Verdrag voor de rechten van de mens | Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden | EVRM [Abbr.]

Working Group on Incorporation of the Charter/Accession to the European Convention on Human Rights (ECHR) | Working Group on the Charter
Werkgroep Handvest | Werkgroep opneming van het Handvest/toetreding tot het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens | Werkgroep opneming van het Handvest/toetreding tot het EVRM

charter on human rights [ bill of human rights | convention on human rights | declaration of human rights | international charter on human rights ]
Handvest van de rechten van de mens [ Conventie van de rechten van de mens | verdrag inzake rechten van de mens | verklaring van de rechten van de mens ]

European Court of Human Rights [ Court of Human Rights | ECHR | European Commission on Human Rights ]
Europees Hof voor de rechten van de mens [ EHRM | Europese commissie voor de rechten van de mens | Hof voor de rechten van de mens ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

This Communication focuses on EU policy on the return of irregular migrants, which — together with efficient border management, effective sanctions against employers of irregularly staying third-country nationals, and the fight against smuggling and trafficking of human beings — is an important tool for facing the challenge of irregular migration, while fully ensuring respect for the fundamental rights and dignity of the individuals concerned, in line with the EU Charter of Fundamental Rights, the European Convention on Human Rights and all other relevant international human rights conventions.
Deze mededeling spitst zich toe op het EU-beleid inzake de terugkeer van illegale migranten, dat samen met efficiënt grensbeheer, doeltreffende sancties voor werkgevers van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen en de bestrijding van mensensmokkel en -handel een belangrijk instrument is om illegale migratie aan te pakken. Daarbij wordt erop toegezien dat de grondrechten en de waardigheid van de betrokkenen worden geëerbiedigd, overeenkomstig het EU-Handvest van de grondrechten, het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en alle andere relevante internationale mensenrechtenverdragen.

[7] The rights and principles enshrined in the Charter stem from the constitutional traditions and international conventions common to the Member States, the European Convention on Human Rights, the Social Charters adopted by the Community and the Council of Europe, and the case law of the Court of Justice of the Union and the European Court of Human Rights.
[7] De in het Handvest opgenomen rechten en beginselen vloeien in het bijzonder voort uit de constitutionele tradities en de internationale verplichtingen die de lidstaten gemeen hebben, uit het Europees Verdrag van de rechten van de mens, uit de door de Unie en de Raad van Europa aangenomen handvesten en uit de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Unie en van het Europees Hof voor de rechten van de mens.

As the meaning and scope of rights enshrined in the Charter which correspond to rights guaranteed by the European Convention on Human Rights (“the Convention”) should be the same as those laid down by this Convention[6], the Handbook summarises the main elements of the corresponding provisions of the Convention and the related case law of the European Court of Human Rights ("ECtHR") so as to provide guidance on their interpretation.
Aangezien de in het handvest vastgelegde rechten corresponderen met de rechten die gegarandeerd zijn door het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (“het verdrag”), moeten de inhoud en de reikwijdte ervan dezelfde zijn als in het verdrag[6]. Als leidraad voor de interpretatie van deze rechten geeft het handboek een overzicht van de belangrijkste elementen van de corresponderende bepalingen van het verdrag en de daarop betrekking hebbende jurisprudentie van het Europees Hof voor de rechten van de mens (“EHRM”).

This report fails to provide any response to the dangers arising from accession by the EU to the European Convention on Human Rights, which has the consequence that the European Court of Human Rights in Strasbourg can give judgment on any legal act by the EU. Judges at the European Court of Justice in Luxembourg warned us in advance that this step would make it impossible for the European legal order in its existing form to function properly any longer.
Dit verslag geeft geen antwoord op de gevaren die voortvloeien uit een toetreding van de EU tot het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, wat voor gevolg heeft dat het Mensenrechtenhof van Straatsburg kan oordelen over elke rechtshandeling van de EU. Vooreerst hebben de rechters van het Europees Hof van Justitie in Luxemburg ons gewaarschuwd dat deze stap het einde betekent van het ordentelijk functioneren van de Europese rechtsorde zoals wij die kennen.

The European Union could therefore theoretically infringe the European Convention on Human Rights. This is the case unless it is considered that the European Union does not have any power or any competences whatsoever, but it does have powers and competences that have been transferred by the Member States.
Bijgevolg zou de Europese Unie het EVRM in theorie kunnen schenden, behalve als men ervan uitgaat dat de Unie geen enkele bevoegdheid heeft, maar dat is dus niet het geval: de Unie heeft wel degelijk bevoegdheden, namelijk die welke door de lidstaten aan haar zijn overgedragen.

For that reason, what we have done here with the International Criminal Court represents a major step forwards in that all such people will know, in future, that there is a judge beyond national law and that, for the rest of their lives, they will have to live with the fact that they will be held to account. That is a major step forward, just like the European Union’s accession to the European Convention on Human Rights, something which we, and I personally, championed for quite some time.
Daarom betekent onze besluitvorming ten aanzien van het Internationaal Strafhof een reusachtige stap vooruit, omdat hierdoor al dat soort mensen voortaan weet dat er buiten het nationaal recht nog een rechter is en dat ze er een leven lang rekening mee moeten houden alsnog ter verantwoording te worden geroepen. Dat is een reusachtige stap vooruit, net als de toetreding van de Europese Unie tot het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, waarvoor ik mij persoonlijk, net als u, langdurig heb ingezet.

Member States should ensure that actions under the Fund respect the obligations derived from fundamental rights, laid down in particular in the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (the European Convention on Human Rights), the Charter of Fundamental Rights of the European Union, the Geneva Convention relating to the Status of Refugees of 28 July 1951 as supplemented by the New York Protocol of 31 January 1967, and other relevant international instruments, such as the 1989 United Nations Convention on the Rights of the Child, where applicable.
De lidstaten dienen ervoor te zorgen dat acties in het kader van het Fonds de verplichtingen uit hoofde van fundamentele rechten respecteren, zoals die met name zijn vastgelegd in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden („het Europees Vedrag voor de rechten van de mens”), het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, het Verdrag van Genève betreffende de status van vluchtelingen van 28 juli 1951, zoals gewijzigd bij het Protocol van New York van 31 januari 1967, alsmede, in voorkomend geval, andere relevante internationale instrumenten, zoals het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind van 1989.

The readmission agreement fully respects human rights and fundamental freedoms and is consistent with the EU’s human rights policies. Article 18 of the agreement explicitly clarifies that it is without prejudice to the rights, obligations and responsibilities of the Community, the Member States and the Russian Federation arising from international law, in particular from the 1951 Geneva Refugee Convention, the 1950 European Convention on Human Rights and the 1984 UN Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment.
De overnameovereenkomst respecteert de mensenrechten en fundamentele vrijheden volledig en is in overeenstemming met het mensenrechtenbeleid van de EU. Artikel 18 van de overeenkomst maakt expliciet duidelijk dat de overeenkomst geldt met behoud van de rechten, plichten en verantwoordelijkheden van de Gemeenschap, de lidstaten en de Russische Federatie die voortvloeien uit het internationale recht, in het bijzonder het Vluchtelingenverdrag van Genève van 1951, het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens van 1950 en het VN-Verdrag van 1984 tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing.

This Directive is based on international experience drawn upon through an extensive consultation, the Council of Europe’s Guide to safety and quality assurance for organs, tissues and cells, the European Convention on Human Rights, the Council of Europe’s Convention for the Protection of Human Rights and Dignity of the Human Being with regard to the Application of Biology and Medicine: Convention on Human Rights and Biomedicine (Oviedo, 4.IV.1997), with its additional protocols, and recommendations from the World Health Organisation.
Deze richtlijn is gebaseerd op internationale ervaring, die door middel van een uitvoerig consultatieproces in aanmerking is genomen, en verder op de „Guide to safety and quality assurance for organs, tissues and cells” van de Raad van Europa, het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens van de Raad van Europa en het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van het menselijk wezen met betrekking tot de toepassing van de biologie en de geneeskunde (Verdrag inzake de rechten van de mens en de biogeneeskunde, Oviedo, 4 april 1997), inclusief de aanvullende protocollen daarbij, van de Raad van Europa, alsmede op aanbevelingen van de Wereldgezondheidsorganisatie.

With regard to the issue of a conflict between the rulings of the Court in Strasbourg and rulings in Luxembourg, it is worth noting that today, under Community law, the Court of Justice of the European Communities always refers to the European Convention on Human Rights, to actual decisions by the European Court of Human Rights, as the source of inspiration for decisions by the Court of Justice of the European Communities on fundamental rights issues.
Wat de mogelijke tegenstrijdigheden tussen de jurisprudentie van het Hof van Straatsburg en de jurisprudentie van het Hof van Justitie van Luxemburg betreft, zij eraan herinnerd dat het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in het kader van het Gemeenschapsrecht ook nu reeds systematisch naar het Europees Verdrag inzake de mensenrechten en de jurisprudentie van het Europees Gerechtshof voor de mensenrechten verwijst. De jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen betreffende de mensenrechten houdt ook nu reeds rekening met deze twee inspiratiebronnen.