This limit has so far prevented proper harmonisation of fiscal policies and, more particularly, the possibility of adopting a modern system of incentives and disincentives to promote best practice, more dynamic development of environmental technologies, to encourage a responsible attitude on the part of businesses and, ultimately, the acceptance of environmental quality as a prime parameter for competitiveness.
Door deze grens is er tot nog toe geen sprake geweest van serieuze harmonisering van fiscaal beleid en de mogelijkheid om een modern systeem op te zetten van incentives en disincentives voor beste praktijken, een meer gerichte ontwikkeling van milieutechnologie, het aankweken van ondernemingsverantwoordelijkheid en in laatste instantie het hanteren van de milieukwaliteit als primaire parameter voor competitiviteit.