Vertaling van "Internal Community transit " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

internal Community transit | internal Community transit procedure | internal Union transit | internal Union transit procedure
regeling intern communautair douanevervoer | regeling intern Uniedouanevervoer

internal Community transit document
document inzake intern communautair douanevervoer

general procedure under which the guarantee is waived for internal Community transit operations
algemene vrijstelling van zekerheidsstelling voor het intern communautair douanevervoer

Union transit [ Common and Union transit | Community transit | Union transit procedure ]
Uniedouanevervoer [ communautaire doorvoer | communautaire transit | regeling Uniedouanevervoe ]

apply internal communcation skills | maintaining internal communication systems | maintain internal communication systems | maintenance of internal communication systems
interne communicatiesystemen onderhouden

internal border of the EU [ internal border of the European Union | internal Community frontier ]
EU-binnengrens [ binnengrens van de Europese Unie | EG-binnengrens ]

Entire internal carotid-posterior communicating artery zone
gehele arteria carotis interna communicans posterior

Internal carotid-posterior communicating artery zone
zone van arteria carotis interna naar arteria communicans posterior

Aneurysm of internal carotid-anterior communicating artery zone
aneurysma van zone van arteria carotis interna naar arteria communicans anterior

the EU's international role [ EC participation in an international meeting | EC representation in an international organisation | the Community's international role | the international role of the European Union ]
internationale rol van de EU [ deelneming van de Gemeenschap aan een internationale conferentie | EG-vertegenwoordiging bij een internationale organisatie | internationale rol van de Europese Unie | internationale rol van de Gemeenschap ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

The international community should commit to working together to develop a comprehensive framework for addressing both legal and irregular migration in countries of origin, transit and destination, covering also aspects such as health, education and employment.
De internationale gemeenschap moet zich ertoe verplichten samen te werken om een globaal kader te scheppen voor de aanpak van zowel legale als illegale migratie in de landen van oorsprong, doorreis en bestemming, dat ook aspecten als gezondheid, onderwijs en werkgelegenheid omvat.

The adoption of a new global climate agreement in 2015 to accelerate the transition to a low-carbon global economy marks the culmination of years of efforts by the international community to bring about a universal, multilateral agreement on climate change.
De nieuwe internationale klimaatovereenkomst die in 2015 werd aangenomen om de overgang naar een koolstofarme wereldeconomie te bespoedigen, is het resultaat van jarenlange inspanning door de internationale gemeenschap om een universele, multilaterale overeenkomst inzake klimaatverandering tot stand te brengen.

6. Recalls United Nations Security Council (UNSC) Resolution 2174, adopted on 27 August 2014, broadening the existing international sanctions on Libya, to include the criminal responsibility of people who engage in or support acts that ‘threaten the peace, stability or security of Libya, or obstruct or undermine the successful completion of its political transition’; invites the High Representative, the EU, its Member States and the broader international community to look into the possibility of applying such measures to specific individuals threatening the prospects for peace and democratic transition in Libya and then to list them in the same way the international community listed Gaddafi and his inner circle;
6. herinnert aan resolutie nr. 2174 van de VN-Veiligheidsraad, die op 27 augustus 2014 is aangenomen, en waarin de bestaande internationale sancties tegen Libië worden uitgebreid tot personen die zich bezighouden met of voorstander zijn van handelingen die "een bedreiging vormen voor de vrede, stabiliteit of veiligheid van Libië, of de succesvolle voltooiing van het politieke overgangsproces in het land belemmeren of ondermijnen"; verzoekt de hoge vertegenwoordiger, de EU, haar lidstaten en de internationale gemeenschap in haar geheel te overwegen of er maatregelen getroffen kunnen worden tegen specifieke personen die het vooruitzicht op vrede en een democratische transitie in Libië bedreigen en ze op een lijst te plaatsen op dezelfde manier waarop de internationale gemeenschap dat indertijd heeft gedaan met Kadhafi en zijn vertrouwelingen;

5. Recalls United Nations Security Council (UNSC) Resolution 2174, adopted on 27 August 2014, broadening the existing international sanctions on Libya, to include the criminal responsibility of people who engage in or support acts that ‘threaten the peace, stability or security of Libya, or obstruct or undermine the successful completion of its political transition’; invites the EU, its Member States and the broader international community to look into the possibility of applying such measures to specific individuals threatening the prospects for peace and democratic transition in Libya and then to list them in the same way the international community listed Gaddafi and his inner circle;
5. herinnert aan Resolutie 2174 van de VN-Veiligheidsraad, die op 27 augustus 2014 is aangenomen, en waarin de bestaande internationale sancties tegen Libië worden uitgebreid tot personen die zich bezighouden met of voorstander zijn van handelingen die "een bedreiging vormen voor de vrede, stabiliteit of veiligheid van Libië, of de succesvolle voltooiing van het politieke transitieproces in het land belemmeren of ondermijnen"; verzoekt de EU, haar lidstaten en de internationale gemeenschap in haar geheel te overwegen of er maatregelen getroffen kunnen worden tegen specifieke personen die het vooruitzicht op vrede en een democratische transitie in Libië bedreigen en ze op een lijst te plaatsen op dezelfde manier waarop de internationale gemeenschap dat indertijd heeft gedaan met Kadhafi en zijn vertrouwelingen;

6. Recalls United Nations Security Council (UNSC) Resolution 2174, adopted on 27 August 2014, broadening the existing international sanctions on Libya, to include the criminal responsibility of people who engage in or support acts that ‘threaten the peace, stability or security of Libya, or obstruct or undermine the successful completion of its political transition’; invites the High Representative, the EU, its Member States and the broader international community to look into the possibility of applying such measures to specific individuals threatening the prospects for peace and democratic transition in Libya and then to list them in the same way the international community listed Gaddafi and his inner circle;
6. herinnert aan resolutie nr. 2174 van de VN-Veiligheidsraad, die op 27 augustus 2014 is aangenomen, en waarin de bestaande internationale sancties tegen Libië worden uitgebreid tot personen die zich bezighouden met of voorstander zijn van handelingen die „een bedreiging vormen voor de vrede, stabiliteit of veiligheid van Libië, of de succesvolle voltooiing van het politieke overgangsproces in het land belemmeren of ondermijnen”; verzoekt de hoge vertegenwoordiger, de EU, haar lidstaten en de internationale gemeenschap in haar geheel te overwegen of er maatregelen getroffen kunnen worden tegen specifieke personen die het vooruitzicht op vrede en een democratische transitie in Libië bedreigen en ze op een lijst te plaatsen op dezelfde manier waarop de internationale gemeenschap dat indertijd heeft gedaan met Kadhafi en zijn vertrouwelingen;

6. Believes that the international community should bring about a political solution for Syria which can stop the violence, prevent further use of chemical weapons and promote a democratic transition; calls, in particular, on Russia and China, as permanent members of the Security Council, to face their responsibilities and to facilitate the achievement of a common position and a diplomatic solution to the Syrian crisis, without excluding a role for the UN General Assembly whereby it could take up this matter in the event of a persistent blockage in the Security Council; is convinced that a lasting solution to the current crisis in Syria can only be achieved through a Syrian-led, inclusive political process with the backing of the international community; continues to support, in this spirit, the efforts of the EU and its Member States and of UN-Arab League Joint Special Representative Lakhdar Brahimi to achieve progress in the Geneva II process and in the Security Council; reiterates its calls for the Security Council to refer the situation in Syria to the International Criminal Court for a formal investigation; reiterates its call for President Assad and his regime to step aside and pave the way for a democratic transition;
6. is van oordeel dat de internationale gemeenschap een politieke oplossing moet zien te vinden voor de kwestie Syrië, waarmee een einde kan komen aan het geweld, verder gebruik van chemische wapens kan worden voorkomen en de weg vrijgemaakt kan worden voor een overgang naar democratie; dringt er in het bijzonder bij Rusland en China op aan om, als permanente leden van de VN-Veiligheidsraad, hun verantwoordelijkheid te nemen en mee te werken aan de vaststelling van een gemeenschappelijk standpunt en de totstandbrenging van een diplomatieke oplossing voor de crisis in Syrië, zonder voorbij te gaan aan de rol die is weggelegd voor de Algemene Vergadering van de VN die dit onderwerp over kan nemen als het hardnekkig geblokkeerd wordt in de Veiligheidsraad; is ervan overtuigd dat een duurzame oplossing van de huidige crisis in Syrië alleen kan worden bereikt via een inclusief politiek proces waarin Syrië de leiding heeft en de internationale gemeenschap steun verleent; blijft in deze geest steun verlenen aan de inspanningen van de EU en haar lidstaten en van Lakhdar Brahimi, de gezamenlijke speciale vertegenwoordiger van de VN en de Arabische Liga, die erop gericht zijn vooruitgang te boeken in het Genève II-proces en in de VN-Veiligheidsraad; herhaalt zijn oproep aan de VN-Veiligheidsraad om de situatie in Syrië door te verwijzen naar het Internationaal Strafhof voor een formeel onderzoek; herhaalt de oproep aan president Assad en zijn bewind om af te treden en de weg vrij te maken voor een overgang naar democratie;

66. Hopes that under the leadership of Prime Minister Hailemariam Desalegn, appointed on 21 September 2012, Ethiopia will engage in a process of genuine democratic transition in order to realise its strong democratic potential, putting an end to interference with religious freedom and civil society freedoms; calls on the European External Action Service, the EUSR for the Horn of Africa and the EUSR for Human Rights to engage with Ethiopia on human rights as a matter of priority so that it can seize the opportunity of the ongoing political transition to institute a truly democratic transition, built on the centrality of human rights and fundamental freedoms, freedom of the media and full recognition of freedom of expression; urges the EU and the international community to remain vigilant and active in response to the political transition under way in Ethiopia, to promote the strengthening of democratic institutions and to tie political, military and development assistance to concrete democratic reforms, which must include the release of all prisoners of conscience, such as Eskinder Nega and other journalists, human rights and development activists and opposition figures, the admission of the UN special rapporteurs on human rights on a basis of unhindered access to all regions and detention facilities, the repeal or amendment of the Charities and Societies Proclamation and the Anti-Terrorism Proclamation, and the return of opposition politicians in exile; calls on the EU to find innovative and secure ways to assist, financially and politically, the struggling civil society in Ethiopia and engage in close dialogue with the opposition, both in Ethiopia and in exile;
66. hoopt dat Ethiopië onder leiding van premier Hailemariam Desalegn, die op 21 september 2012 is aangesteld, een echt democratisch overgangsproces op gang zal brengen, om zijn grote democratische potentieel te realiseren en een einde te maken aan de aantasting van de vrijheid van religie en de vrijheden van de civiele maatschappij; verzoekt de EDEO, de SVEU voor de Hoorn van Afrika en de SVEU voor de mensenrechten om Ethiopië bij wijze van prioriteit aan te spreken over de mensenrechten, zodat het land gebruik kan maken van de gelegenheid die wordt geboden door de aan de gang zijnde politieke overgang om een echte democratische overgang te realiseren, op basis van een centrale plaats voor de mensenrechten en de fundamentele vrijheden, vrije media en volledige erkenning van de vrijheid van meningsuiting; dringt er bij de EU en de internationale gemeenschap op aan om waakzaam en actief te blijven met betrekking tot de politieke overgang die in Ethiopië aan de gang is, een versterking van de democratische instellingen te bevorderen en de politieke, militaire en ontwikkelingssteun te koppelen aan democratische hervormingen, waarbij alle politieke gevangenen, zoals Eskinder Nega en andere journalisten, mensenrechten- en ontwikkelingsactivisten en leden van de oppositie, moeten worden vrijgelaten, de speciale VN-gezanten voor de mensenrechten ongehinderd toegang moeten krijgen tot alle gebieden en alle detentiecentra, de verklaring inzake liefdadigheidsorganisaties en verenigingen en de antiterrorismeverklaring moeten worden ingetrokken of gewijzigd en de politieke opposanten die in ballingschap zijn gegaan, moeten kunnen terugkeren; verzoekt de EU om innoverende en veilige oplossingen te bedenken om het maatschappelijke middenveld in Ethiopië, dat het moeilijk heeft, financieel en politiek te ondersteunen en een intensieve dialoog aan te knopen met de oppositie, zowel in Ethiopië als in ballingschap;

Post-crisis stabilisation requires a sustained and flexible engagement from the international community, in particular in the first years after a crisis, on the basis of integrated transition strategies.
Stabilisatie na een crisis vergt langdurige en flexibele inzet van de internationale gemeenschap, met name de eerste jaren na een crisis, op basis van geïntegreerde overgangsstrategieën.

Shipments of waste generated by armed forces or relief organisations should be excluded from the scope of this Regulation when imported into the Community in certain situations (including transit within the Community when the waste enters the Community). The requirements of international law and international agreements should be respected in relation to such shipments.
Overbrengingen van afvalstoffen van strijdkrachten of hulporganisaties vallen niet onder deze verordening, indien deze afvalstoffen in bijzondere omstandigheden in de Gemeenschap worden ingevoerd (met inbegrip van doorvoer in de Gemeenschap van de afvalstoffen de Gemeenschap binnenkomen); voor deze overbrengingen dienen de voorschriften van het internationale recht en de internationale overeenkomsten te worden nageleefd.

This Communication sets out why the policy objective of this kind of managed entry could be beneficial for all concerned and create a win/win situation for those in need of international protection, countries of first asylum and destination countries, such as EU Member States. Furthermore this Communication highlighted the need to assist the countries in the regions of origin, often merely transit countries, in becoming proper countries of first asylum allowing persons in need of international protection to access effective protection sooner and closer to their needs.
Deze mededeling beschrijft waarom een dergelijke beleidsdoelstelling van gereguleerde binnenkomst voor alle betrokkenen gunstig kan zijn en een win-win-situatie kan creëren voor degenen die internationale bescherming nodig hebben, landen van eerste opvang en landen van bestemming, zoals lidstaten van de EU. Voorts benadrukt deze mededeling dat landen in de regio's van herkomst - vaak slechts transitlanden - moeten worden geholpen om echte landen van eerste opvang te worden, zodat personen die internationale bescherming nodig hebben, sneller en beter op hun behoeften afgestemde doeltreffende bescherming krijgen.