12. Is deeply concerned that, despite the pay
ment implementation level being 99 % at the end of 2012, the stock of outstanding commitments
(RALs, or restes à liquider ) has increased over the past year by EUR 10 billion to now reach the unprecedented level of EUR 217,3 billion; expects that the level of RAL might even be higher by the end of 2013; warns against applying the automatic de-commitment rule too rigorously as a way of solving the RAL problem as this would run counter to the Compact for Growth and Jobs agreed by the Europe
...[+++]an Council in 2012; considers that this year interinstitutional meetings on payments should closely examine the difference between commitment and payment appropriations, establish a dialogue with the Commission in order to fully clarify the composition of RAL and assess whether the current peak in RAL is primarily due to the economic crisis or whether it indicates wider structural problems; in the event of the latter conclusion, calls on the institutions to work together and adopt an appropriate plan of action in order to address the issue of the unprecedented level of RAL during the next MFF; insists that the Council refrain from deciding a priori the level of payments, without taking account of actual needs and legal obligations; notes further that accruing RAL actually undermines a transparent EU budget in which the relation between commitments and payments in any specific budgetary year is clearly visible; 12. is uiterst bezorgd over het feit dat, hoewel de betalingskredieten eind 2012 voor 99% zijn uitgevoerd, de nog betaalbaar te stellen vastleggi
ngen (RAL – reste à liquider ) vorig jaar met 10 miljard EUR zijn gestegen en thans het ongeziene niveau van 217,3 miljard EUR hebben bereikt; verwacht dat het niveau van de RAL tegen eind 2013 nog verder zal oplopen; waarschuwt tegen een te rigoureuz
e toepassing van de regel van de ambtshalve vrijmaking als manier om de RAL op te lossen, omdat dit in strijd zou zijn met het Pact voor groei
...[+++] en banen dat de Europese Raad in 2012 is overeengekomen; is van mening dat er dit jaar interinstitutionele vergaderingen moeten worden georganiseerd om het verschil tussen vastleggings- en betalingskredieten grondig te onderzoeken, met de Commissie te overleggen om volledige opheldering te krijgen over de samenstelling van de RAL en te beoordelen of de huidige piek in de RAL hoofdzakelijk het gevolg is van de economische crisis of dat ze op meer algemene structurele problemen wijst; roept de instellingen in geval van deze laatste conclusie op samen te werken en een passend actieplan aan te nemen teneinde de kwestie van ongeziene RAL-niveaus tijdens het volgende MFK aan de orde te stellen; vraagt de Raad met aandrang het niveau van de betalingskredieten niet bij voorbaat vast te stellen zonder rekening te houden met de reële behoeften en de wettelijke verplichtingen; merkt voorts op dat een toenemende RAL in feite een slechte zaak is voor een transparante EU-begroting waarin duidelijk is hoe vastleggingen en betalingen in een bepaald begrotingsjaar met elkaar verband houden;