In the light of the fragmentation of railway undertakings as a result of the European directives, and the growing number of actors in the rail sector (railway companies, infrastructure managers, external maintenance operators, etc.) it seems desirable and appropriate in the interest of consumer protection for the consumer to have only one interlocutor in law, namely the railway undertaking which conveys him or her.
Gelet op de desintegratie van de spoorwegmaatschappijen waartoe de Europese richtlijnen aanleiding geven en op het groeiend aantal actoren in de sector van het spoor (spoorwegmaatschappijen, infrastructuurbeheerders, externe onderhoudsbedrijven, enz.), lijkt het wenselijk en aangewezen ter bescherming van de gebruiker dat deze bij ongeval juridisch slechts een enkele gesprekspartner heeft, namelijk de spoorwegmaatschappij die hem/haar vervoert.