Vertaling van "Mild motor retardation " (Engels → Nederlands) :

Mild motor retardation
lichte psychomotorische retardatie

A rare mitochondrial disease with characteristics of adult onset of progressive external ophthalmoplegia, exercise intolerance, muscle weakness, manifestations of spinocerebellar ataxia (e.g. impaired gait, dysarthria) and mild motor peripheral neuro
chronische progressieve externe oftalmoplegie met mitochondriale myopathie met aanvang op volwassen leeftijd

Mild mental retardation
lichte zwakzinnigheid [debiliteit]

Motor retardation
motorische retardatie

Definition: In typical mild, moderate, or severe depressive episodes, the patient suffers from lowering of mood, reduction of energy, and decrease in activity. Capacity for enjoyment, interest, and concentration is reduced, and marked tiredness after even minimum effort is common. Sleep is usually disturbed and appetite diminished. Self-esteem and self-confidence are almost always reduced and, even in the mild form, some ideas of guilt or worthlessness are often present. The lowered mood varies little from day to day, is unresponsive to circumstances and may be accompanied by so-called somatic symptoms, such as loss of interest and pleasurable feelings, waking in the morning several hours before the usual time, depression worst in the morning, marked psychomotor retardation, agitation, loss of appetite, weight loss, and loss of libido. Depending upon the number and severity of the symptoms, a depressive episode may be specified as mild, moderate or severe. | single episodes of:depressive reaction | psychogenic depression | reactive depression
Omschrijving: Bij de typerende lichte-, matige- of ernstige episoden die hieronder worden beschreven, lijdt de betrokkene aan stemmingsverlaging, verminderde energie en afgenomen activiteit. Het vermogen tot plezier, belangstelling en concentratie is verminderd en opvallende vermoeidheid na zelfs minimale inspanning komt veel voor. Slaap is doorgaans gestoord en eetlust afgenomen. Gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen zijn bijna altijd verminderd en gedachten van schuld of waardeloosheid zijn, zelfs bij de lichte vorm, dikwijls aanwezig. De verlaagde stemming varieert enigszins van dag tot dag, reageert niet op omstandigheden en kan gepaard gaan met zogeheten 'somatische' symptomen, zoals verlies van interesse en zich prettig voelen, verscheidene uren voor het gebruikelijke tijdstip in de ochtend ontwaken; depressiviteit die 's ochtends het ergst is, opvallende psychomotorische traagheid, onrust, verlies van eetlust, gewichtsverlies en libidoverlies. Afhankelijk van het aantal en de ernst van de symptomen kan een depressieve episode gespecificeerd worden als licht, matig of ernstig. | eenmalige episoden van | depressieve reactie | eenmalige episoden van | psychogene depressie | eenmalige episoden van | reactieve depressie

Definition: A condition of arrested or incomplete development of the mind, which is especially characterized by impairment of skills manifested during the developmental period, skills which contribute to the overall level of intelligence, i.e. cognitive, language, motor, and social abilities. Retardation can occur with or without any other mental or physical condition. Degrees of mental retardation are conventionally estimated by standardized intelligence tests. These can be supplemented by scales assessing social adaptation in a given environment. These measures provide an approximate indication of the degree of mental retardation. The diagnosis will also depend on the overall assessment of intellectual functioning by a skilled diagnostician. Intellectual abilities and social adaptation may change over time, and, however poor, may improve as a result of training and rehabilitation. Diagnosis should be based on the current levels of functioning.
Omschrijving: Een toestand van tot stilstand gekomen of onvolledige ontwikkeling van het verstand, die vooral wordt gekenmerkt door een tijdens de ontwikkelingsperiode aan het licht tredende stoornis van vaardigheden, die mede bepalend is voor het algehele intelligentieniveau, d.w.z. cognitieve, verbale, motorische en sociale vermogens. Zwakzinnigheid kan voorkomen met of zonder een andere psychische of lichamelijke aandoening. Het is gebruikelijk de graad van zwakzinnigheid te schatten aan de hand van gestandaardiseerde intelligentietests. Deze kunnen worden aangevuld met schaalindelingen die de sociale aanpassing onder gegeven omstandigheden bepalen. Deze metingen geven een benadering van de graad van zwakzinnigheid. De diagnose zal ook afhankelijk zijn van de algehele beoordeling van het verstandelijk functioneren door een ervaren diagnosticus. Verstandelijke vermogens en sociale aanpassing kunnen in de loop van de tijd veranderen en, hoe gering ze ook zijn, verbeteren als resultaat van training en revalidatie. De diagnose dient gebaseerd te zijn op het huidige niveau van functioneren.