In principle, it will not use humanitarian food assistance to address chronic food insecurity, except: where non-intervention poses immediate or imminent humanitarian risk[16] of significant scale and severity; where other more appropriate actors, including its own development instruments, are either unable or unwilling to act, and cannot be persuaded to act; and where, in spite of its comparative disadvantages, positive impact can be expected within the time limitations of its intervention.
In beginsel wordt humanitaire voedselhulp dan ook niet gebruikt om chronische voedselonzekerheid aan te pakken, behalve wanneer niet-optreden onmiddellijk of op korte termijn tot qua omvang en ernst aanzienlijke humanitaire risico's[16] leidt, wanneer andere, geschiktere actoren, inclusief haar eigen ontwikkelingsinstrumenten, niet kunnen of willen optreden en daar niet toe kunnen worden overgehaald, of wanneer binnen de tijdsbeperking van de maatregelen een positief effect kan worden verwacht ondanks het comparatieve nadeel.