Traduction de «Use International Monetary Fund credit » (Anglais → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

use of IMF credit | use of International Monetary Fund credit
beroep op IMF-krediet

use of exchange actions which are in conformity with the Articles of Agreement of the International Monetary Fund
wisselkoersmaatregelen overeenkomstig de Artikelen van Overeenkomst van het Internationale Monetaire Fonds

IMF Interim Committee | Interim Committee | Interim Committee of the Board of Governors of the International Monetary Fund | Interim Committee of the Board of Governors on the International Monetary System | Interim Committee of the International Monetary Fund | IC [Abbr.]
Interim Commissie | interim-comité | Interimcomité van het Internationale Monetaire Fonds | Interimcommissie van het IMF

International Monetary Fund [ IMF ]
Internationaal Muntfonds [ IMF ]

Declaration on the Relationship of the World Trade Organization with the International Monetary Fund [ DWTO/FMI ]
Verklaring inzake de betrekkingen tussen de Wereldhandelsorganisatie en het Internationale Monetaire Fonds [ DWTO/FMI | VWTO/IMF ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

(d) the MMF includes a prominent statement in its prospectus and marketing communications drawing attention to the use of this derogation and indicating the central, regional or local authorities or central banks of Member States , the European Central Bank, the Union, the European stability mechanism, the European Investment Bank, the European Investment Fund, the European Fund for Strategic Investments, a central authority or central bank of a third country, the International Monetary Fund, the International Bank for Reconstruction and Development, the Bank for International Settlements or any other international organisation to which one or more Member States belong issuing or guaranteeing money market instruments in which it intends to invest more than 5% of its assets.
(d) het MMF neemt in zijn prospectus en publicitaire mededelingen een duidelijk herkenbare verklaring op waarin de aandacht op het gebruik van deze afwijking wordt gevestigd en melding wordt gemaakt van de centrale, regionale of lokale besturen of de centrale banken van lidstaten , de Europese Centrale Bank, de Unie, het Europees Stabiliteitsmechanisme, de Europese Investeringsbank, het Europees Investeringsfonds, het Europees Fonds voor strategische investeringen, een centrale autoriteit of centrale bank van een derde land, het Internationaal Monetair Fonds, de Internationale Bank voor Herstel en Ontwikkeling, de bank voor Internationale Betalingen, of elke andere internationale openbare organisatie waartoe een of meer lidstaten behoren, die de geldmarktinstrumenten waarin het meer dan 5 % van zijn activa wil beleggen, uitgeven of waarborgen.

Guideline ECB/2012/18 was further amended to incorporate the content of Decision ECB/2012/34 (12) and to ensure that NCBs are not obliged to accept as collateral for Eurosystem credit operations eligible uncovered bank bonds which are: (a) issued by the counterparties using them or by entities closely linked to the counterparty; and (b) fully guaranteed by a Member State whose credit assessment does not meet the Eurosystem's high credit standards and which the Governing Council considers as complying with a European Union/International Monetary Fund programme.
Richtsnoer ECB/2012/18 werd voorts gewijzigd om de inhoud van Besluit ECB/2012/34 (12) op te nemen en om ervoor te zorgen dat NCB's niet verplicht worden beleenbare ongedekte bankbrieven als onderpand voor krediettransacties van het Eurosysteem te aanvaarden die: a) zijn uitgegeven door de wederpartijen die deze bankbrieven gebruiken of door met de wederpartij nauw verbonden entiteiten, en b) die volledig werden gegarandeerd door een lidstaat waarvan de kredietbeoordeling niet voldoet aan de hoge kredietstandaards van het Eurosysteem en die volgens de Raad van bestuur voldoen aan een programma van de Europese Unie/het Internationaal Monetair Fonds.

Decision ECB/2012/4 (7) provided that NCBs should not be obliged to accept as collateral in Eurosystem credit operations eligible bank bonds guaranteed by a Member State under a European Union/International Monetary Fund programme or by a Member State whose credit assessment does not comply with the Eurosystem benchmark for establishing its minimum requirement for high credit standards.
Besluit ECB/2012/4 (7) bepaalde dat NCB's niet gehouden moeten zijn als onderpand voor krediettransacties van het Eurosysteem beleenbare bankbrieven te aanvaarden, die een lidstaat garandeert uit hoofde van een programma van de Europese Unie/het Internationaal Monetair Fonds, dan wel beleenbare bankbrieven gegarandeerd door een lidstaat, waarvan de kredietbeoordeling niet voldoet aan de benchmark voor de vaststelling van minimumvereisten van het Eurosysteem voor hoge kredietstandaards.

NCBs should not be obliged to accept as collateral in Eurosystem credit operations eligible bank bonds guaranteed by a Member State under a European Union/International Monetary Fund programme or by a Member State whose credit assessment does not meet the Eurosystem benchmark for establishing its minimum requirement for high credit standards, as set out in Decision ECB/2011/25.
NCB’s dienen niet te zijn gehouden om in krediettransacties van het Eurosysteem beleenbare bankbrieven te aanvaarden die een lidstaat garandeert uit hoofde van een programma van de Europese Unie/Internationaal Monetair Fonds of die een lidstaat garandeert wiens kredietbeoordeling niet voldoet aan de benchmark van het Eurosysteem voor de vaststelling van de minimumvereisten van het Eurosysteem voor hoge kredietstandaards, zoals vastgelegd in Besluit ECB/2011/25.

1. NCBs shall not be obliged to accept as collateral for Eurosystem credit operations eligible bank bonds guaranteed by a Member State under a European Union/International Monetary Fund programme, or by a Member State whose credit assessment does not comply with the Eurosystem’s benchmark for establishing its minimum requirement for high credit standards for issuers and guarantors of marketable assets in accordance with Sections 6.3.1 and 6.3.2 of Annex I to Guideline ECB/2011/14.
1. NCB’s zijn niet gehouden als onderpand voor krediettransacties van het Eurosysteem beleenbare bankbrieven te aanvaarden die een lidstaat garandeert uit hoofde van een programma van de Europese Unie/van het Internationaal Monetair Fonds, dan wel beleenbare bankbrieven gegarandeerd door een lidstaat, waarvan de kredietbeoordeling niet voldoet aan de benchmark van het Eurosysteem voor de vaststelling van de minimumvereisten van het Eurosysteem voor hoge kredietstandaards voor emittenten en garanten van verhandelbare activa overeenkomstig de afdeling 6.3.1 en 6.3.2 van bijlage I bij Richtsnoer ECB/2011/14.

NCBs should not be obliged to accept as collateral in Eurosystem credit operations eligible bank bonds guaranteed by a Member State under a European Union/International Monetary Fund programme or by a Member State whose credit assessment does not meet the Eurosystem’s benchmark for establishing its minimum requirement for high credit standards.
NCB’s zouden niet gehouden moeten zijn als onderpand voor krediettransacties van het Eurosysteem beleenbare bankbrieven te aanvaarden, die een lidstaat garandeert uit hoofde van een programma van de Europese Unie of van het Internationaal Monetair Fonds, dan wel beleenbare bankbrieven gegarandeerd door een lidstaat, waarvan de kredietbeoordeling niet voldoet aan de benchmark van het Eurosysteem voor de vaststelling van de minimumvereisten van het Eurosysteem voor hoge kredietstandaards.

41. Calls on the European institutions to send out a clear message at EU and international level with a view to curbing all forms of money laundering through the use of the financial markets, in particular by:envisaging possible capital control measures, as recently suggested by the International Monetary Fund itself; encouraging a reduction of the pervasiveness of the financial markets in the context of short-term operations; imposing increased transparency on the use of public funds, first and foremost on those to support private-sector development, and carrying out an effective offensive against tax havens by imposing country-by-country financial reporting on all multinational economic operators; promoting a multilateral agreement on the exchange of tax-related information whilst revising the definition of ‘tax haven’ and the list of these secret jurisdictions; calls on the Commission to draw up clear guidelines on the traceability of money so as to make it easier to identify cases involving the laundering of money deriving from illegal activities; calls on the Commission, with a view to its legislative proposal to update the Money Laundering Directive, to generalise as far as possible the criminalisation of laundering of the proceeds of crime and to establish a legal basis for the widest possible range of investigative powers in this area; calls, in this connection, for all the Member States to be required to criminalise ‘self-laundering’, or the laundering of illicit funds by the very person or entity having obtained those funds by unlawful means; also calls on the Commission, in its proposal, to consider the possibility of extending the criminalisation of laundering to cases where the perpetrator should have known that the assets in question were the proceeds of crime;
41. vraagt de instellingen om een krachtig signaal op EU- en internationaal niveau teneinde het hoofd te bieden aan alle witwaspraktijken door gebruikmaking van de financiële markten, en vraagt in het bijzonder maatregelen voor kapitaalcontrole te overwegen, zoals het Internationaal Monetair Fonds onlangs heeft gesuggereerd, ervoor te zorgen dat de financiële markten minder makkelijk te doordringen zijn bij kortetermijnoperaties; meer transparantie af te dwingen bij het gebruik van overheidsfondsen, om te beginnen bij de stimuleringsfondsen voor de private sector, en een effectief offensief te starten tegen belastingparadijzen door elk land te verplichten tot financiële rapportage over alle multinationale economische spelers; een multilaterale overeenkomst voor de uitwisseling van belastinggegevens te bevorderen, en tegelijkertijd de definitie van „belastingparadijs” en de lijst van deze geheime rechtsgebieden te herzien; verzoekt de Commissie duidelijke richtsnoeren op te stellen voor traceerbaarheid van geldstromen, teneinde criminaliteit die verband houdt met witwassen van uit illegale activiteiten verkregen geld gemakkelijker op het spoor te kunnen komen; verzoekt de Commissie, in het licht van haar wetgevingsvoorstel ter actualisering van de Witwasrichtlijn, de strafbaarstelling van het witwassen van opbrengsten van misdrijven zo breed mogelijk te definiëren en een rechtsgrond te scheppen voor zo ruim mogelijke onderzoeksbevoegdheden op dit gebied; verzoekt in dit verband alle lidstaten te verplichten tot strafbaarstelling van het zogenoemde „self laundering”, dat wil zeggen dat de betrokkene het illegaal verkregen geld zelf witwast; verzoekt de Commissie voorts in haar voorstel de mogelijkheid te overwegen om de strafbaarstelling van het witwassen van geld uit te breiden tot gevallen waarin de dader had kunnen aannemen dat het vermogen afkomstig was uit criminele activiteiten;

42.Calls on the European institutions to send out a clear message at EU and international level with a view to curbing all forms of money laundering through the use of the financial markets, in particular by:envisaging possible capital control measures, as recently suggested by the International Monetary Fund itself; encouraging a reduction of the pervasiveness of the financial markets in the context of short-term operations; imposing increased transparency on the use of public funds, first and foremost on those to support private-sector development, and carrying out an effective offensive against tax havens by imposing country-by-country financial reporting on all multinational economic operators; promoting a multilateral agreement on the exchange of tax-related information whilst revising the definition of ‘tax haven’ and the list of these secret jurisdictions; calls on the Commission to draw up clear guidelines on the traceability of money so as to make it easier to identify cases involving the laundering of money deriving from illegal activities; calls on the Commission, with a view to its legislative proposal to update the Money Laundering Directive, to generalise as far as possible the criminalisation of laundering of the proceeds of crime and to establish a legal basis for the widest possible range of investigative powers in this area; calls, in this connection, for all the Member States to be required to criminalise ‘self-laundering’, or the laundering of illicit funds by the very person or entity having obtained those funds by unlawful means; also calls on the Commission, in its proposal, to consider the possibility of extending the criminalisation of laundering to cases where the perpetrator should have known that the assets in question were the proceeds of crime;
42. vraagt de instellingen om een krachtig signaal op EU- en internationaal niveau teneinde het hoofd te bieden aan alle witwaspraktijken door gebruikmaking van de financiële markten, en vraagt in het bijzonder maatregelen voor kapitaalcontrole te overwegen, zoals het Internationaal Monetair Fonds onlangs heeft gesuggereerd, ervoor te zorgen dat de financiële markten minder makkelijk te doordringen zijn bij kortetermijnoperaties; meer transparantie af te dwingen bij het gebruik van overheidsfondsen, om te beginnen bij de stimuleringsfondsen voor de private sector, en een effectief offensief te starten tegen belastingparadijzen door elk land te verplichten tot financiële rapportage over alle multinationale economische spelers; een multilaterale overeenkomst voor de uitwisseling van belastinggegevens te bevorderen, en tegelijkertijd de definitie van 'belastingparadijs' en de lijst van deze geheime rechtsgebieden te herzien; verzoekt de Commissie duidelijke richtsnoeren op te stellen voor traceerbaarheid van geldstromen, teneinde criminaliteit die verband houdt met witwassen van uit illegale activiteiten verkregen geld gemakkelijker op het spoor te kunnen komen; verzoekt de Commissie, in het licht van haar wetgevingsvoorstel ter actualisering van de Witwasrichtlijn, de strafbaarstelling van het witwassen van opbrengsten van misdrijven zo breed mogelijk te definiëren en een rechtsgrond te scheppen voor zo ruim mogelijke onderzoeksbevoegdheden op dit gebied; verzoekt in dit verband alle lidstaten te verplichten tot strafbaarstelling van het zogenoemde 'self laundering', dat wil zeggen dat de betrokkene het illegaal verkregen geld zelf witwast; verzoekt de Commissie voorts in haar voorstel de mogelijkheid te overwegen om de strafbaarstelling van het witwassen van geld uit te breiden tot gevallen waarin de dader had kunnen aannemen dat het vermogen afkomstig was uit criminele activiteiten;

C. whereas the above-mentioned Presidency conclusions of the Vienna European Council of 11 and 12 December 1998, which reaffirm the IMF’s role as the ‘cornerstone of the international monetary and financial system’, under the heading ‘Europe as a Global Player – Speaking with one Voice’ note that ‘it is imperative that the Community should play its full role in international monetary and economic policy cooperation within fora like the G7 and the International Monetary Fund’ and call firstly for ‘The ECB, as the Community body competent for monetary policy, [to] be granted observer status at the IMF board’ and secondly for ‘The views of the European Community/EMU on other issues of particular relevance to the EMU [to] be presented at the IMF board by the relevant member of the Executive Director’s office of the Member State holding the euro Presidency, assisted by a representative of the Commission’, whereas Article 1 of the abovementioned Commission proposal of 9 November 1998 suggests that ‘in the context of Economic and Monetary Union, the Community shall be represented at international level by the Council with the Commission, and by the European Central Bank’,
C. overwegende dat in de hiervoor genoemde conclusies van het voorzitterschap van de Europese Raad van Wenen van 11 en 12 december 1998 onder de titel "Rol van Europa op het wereldtoneel – Spreken met één stem" wordt benadrukt dat het IMF de "hoeksteen van het internationale monetaire en financiële stelsel is" en wordt onderstreept dat "het van wezenlijk belang [is] dat de Gemeenschap haar rol bij de internationale samenwerking op het gebied van het monetair en economisch beleid in gremia als de G7 en het Internationaal Monetair Fonds ten volle vervult" en voorziet dat enerzijds "de ECB [Europese Centrale Bank] als voor het monetair beleid bevoegde communautaire instantie, in het College van bewindvoerders van het IMF een waarnemersstatus [dient] te krijgen" en anderzijds "de opvattingen van de Europese Gemeenschap/ EMU over andere kwesties die voor de EMU van bijzonder belang zijn, in het College van bewindvoerders van het IMF naar voren gebracht [zouden] moeten worden door het lid van het Bureau van de bewindvoerder van de lidstaat die het voorzitterschap van de Euro-11 bekleedt, bijgestaan door een vertegenwoordiger van de Commissie", overwegende dat in artikel 1 van het hierboven genoemde voorstel van de Commissie van 9 november 1998 wordt voorgesteld dat 'in het kader van de Economische en Monetaire Unie de Gemeenschap in internationale fora [zal] worden vertegenwoordigd door de Raad tezamen met de Commissie en door de Europese Centrale Bank',