Vertaling van "Water right regulations " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

water act | water law | water right regulations | water state
wet op de waterhuishouding

comprehend and implement inland water transport regulations | interpret regulations in inland water transport | interpret inland water transport regulations | interpret regulations in IWT
regelgeving inzake transport op de binnenwateren interpreteren | voorschriften voor vervoer op de binnenwateren interpreteren

ensure inland water safety regulations and standards are met | supervise safety standards for inland water transport | ensure compliance with inland water safety standards and regulations | manage safety standards for inland water transport
veiligheidsnormen voor transport op de binnenwateren beheren | veiligheidsnormen voor vervoer op de binnenwateren beheren

water right
waterrechten

water rights
waterrecht

regulation of water | regulation of water resources | water policies | water regulation
waterbeleid | waterregelgeving

territorial waters [ coastal rights | coastal waters | territorial sea | twelve-mile zone | maritime boundaries(UNBIS) ]
territoriale wateren [ kustwateren | territoriale zee | twaalfmijlszone | voorkeurpositie van territoriale wateren ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

The decline of fish stocks in Thai territorial waters combined with reduced fishing area through the loss of rights of access to third country waters suggests that high number of fishing vessels continue to operate illegally without regulation or reporting of catches both on the high seas and in coastal States waters.
De teruggang van de visstand in de Thaise territoriale wateren, in combinatie met de beperking van de vangstgebieden door het verlies van toegangsrechten tot de wateren van derde landen, wijst erop dat een groot aantal vissersvaartuigen zonder regulering of melding van vangsten illegaal blijft vissen op volle zee en in de wateren van de kuststaten.

In the latter case, do Article 2(1) of Directive 2000/13/EC and Article 9(1) and (2) of Directive 2009/54/EC, (2) together with Annex III to the latter directive, read in the light of the equivalence established between sodium and salt in the annex to Regulation (EC) No 1924/2006, infringe the first subparagraph of Article 6(1) of the Treaty on the European Union, read with Article 11(1) (freedom of expression and information) and Article 16 (freedom to conduct a business) of the Charter of Fundamental Freedoms of the European Union, and Article 19 of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, by prohibiting a distributor of mineral water from placing on his labels and advertising material any indication as to the low salt content or sodium chloride content, which could be that of his product that is high in sodium bicarbonate, inasmuch as that indication would be likely to mislead the purchaser in regard to the total sodium content of the water?’
Indien dit laatste het geval is, leveren artikel 2, lid 1, van richtlijn 2000/13/EG en artikel 9, leden 1 en 2, van richtlijn 2009/54/EG (2), junctis bijlage III bij deze richtlijn, bezien tegen de achtergrond van de door de bijlage bij verordening (EG) nr. 1924/2006 vastgestelde gelijkwaardigheidsverhouding tussen natrium en zout, dan schending op van artikel 6, lid 1, eerste alinea, van het Verdrag betreffende de Europese Unie, gelezen in samenhang met artikel 11, lid 1, (vrijheid van meningsuiting en van informatie) en artikel 16 (vrijheid van ondernemerschap) van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, alsook van artikel 10 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, door het een distributeur van natuurlijk mineraalwater te verbieden om op zijn etiketten en in zijn reclameboodschappen op enigerlei wijze een vermelding aan te brengen betreffende het — mogelijkerwijs weliswaar juiste — lage zoutgehalte van zijn product, dat echter wel een hoog bicarbonaatgehalte heeft, omdat deze claim de koper kan misleiden over het totale natriumgehalte van dit water?

Fishing opportunities for Union vessels in Norwegian and Faroese waters and for Norwegian and Faroese vessels in Union waters, and the conditions of access to fishery resources in each other’s waters, are established each year in the light of consultations on fishing rights held in accordance with the bilateral agreements on fisheries with Norway (2) and the Faroe Islands (3), respectively. Pending the conclusion of those consultations on the arrangements for 2014, Regulation (EU) No 43/2014 fixed provisional fishing opportunities for certain stocks of blue whiting.
De vangstmogelijkheden voor Unievaartuigen in de wateren van Noorwegen en de Faeröer, en voor vaartuigen van Noorwegen en de Faeröer, alsmede de voorwaarden waaronder partijen toegang tot de visbestanden in elkaars wateren krijgen, worden jaarlijks bepaald ingevolge het overleg over de visserijrechten dat overeenkomstig de bilaterale overeenkomsten inzake visserij met Noorwegen (2) en de Faeröer (3) is vastgesteld In afwachting van de afronding van dat overleg over de overeenkomst voor 2014, zijn bij Verordening (EU) nr. 43/2014 voorlopige vangstmogelijkheden voor bepaalde bestanden van blauwe wijting vastgesteld..

This Regulation is without prejudice to Member States' rights and obligations pursuant to other instruments of Union law that may apply to hazardous substances, in particular, Directive 98/8/EC of the European Parliament and of the Council of 16 February 1998 concerning the placing of biocidal products on the market, Directive 2000/60/EC of the European Parliament and of the Council of 23 October 2000 establishing a framework for Community action in the field of water policy, Regulation (EC) No 1907/2006 of the European Parliament and of the Council of 18 December 2006 concerning the Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals (REACH), establishing a European Chemicals Agency, Directive 2008/98/EC of the European Parliament and of the Council of 19 November 2008 on waste and Regulation (EC) No 1272/2008 of the European Parliament and of the Council of 16 December 2008 on classification, labelling and packaging of substances and mixtures.
Deze verordening doet geen afbreuk aan de rechten en plichten die de lidstaten hebben op grond van andere instrumenten van het Unierecht die betrekking kunnen hebben op gevaarlijke stoffen, in het bijzonder Richtlijn 98/8/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 1998 betreffende het op de markt brengen van biociden, Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid, Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad van 19 november 2008 betreffende afvalstoffen en Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 betreffende de indeling, etikettering en verpakking van stoffen en mengsels.

2. Recognises that water is a shared resource of humankind and a public good and that access to water should constitute a fundamental and universal right; stresses that the sustainable use of water is an environmental and health necessity that plays a fundamental role in the climate regulation cycle; reiterates the need to adapt internal market rules to the distinctive characteristics of the water sector and invites the Member States, in keeping with the principle of subsidiarity, to manage water and water utilities in accordance with Article 9 of the WFD;
2. erkent dat water een gedeeld en collectief goed van de mensheid vormt en dat de toegang tot water een fundamenteel en universeel recht zou moeten zijn; benadrukt dat het duurzame gebruik van water noodzakelijk is voor het milieu en de volksgezondheid en een fundamentele rol speelt in de reguleringscyclus van het klimaat; wijst andermaal op de noodzaak om de internemarktregels af te stemmen op de specifieke kenmerken van de watersector en verzoekt de lidstaten in overeenstemming met het subsidiariteitsbeginsel het beheer van water en waterfaciliteiten overeenkomstig artikel 9 van de kaderrichtlijn water uit te voeren;

1. Declares that water is a shared resource of humankind and a public good and therefore should not be a source of profit from trade, and that access to water should constitute a fundamental and universal right; stresses that the sustainable use of water is an environmental and health necessity that plays a fundamental role in the climate regulation cycle; reiterates that ‘the management of water resources should not be subject to internal market rules’ (EP Resolution P5_TA (2004)0183) and invites the European Commission and the Member States to guarantee public ownership and management of water and water utilities;
1. verklaart dat water een gedeelde hulpbron van de mensheid en een collectief goed is en daarom geen bron van winst uit handel mag zijn, en dat toegang tot water een fundamenteel en universeel recht moet zijn; benadrukt dat het duurzame gebruik van water noodzakelijk is voor het milieu en de volksgezondheid en een fundamentele rol speelt in de reguleringscyclus van het klimaat; herhaalt dat "het beheer van watervoorraden niet mag worden onderworpen aan de regels van de interne markt" (EP-resolutie P5_TA (2004)0183) en verzoekt de Commissie en de lidstaten om te garanderen dat water en waterdiensten eigendom zijn van en beheerd worden door de overheid;

Pleas in law: Infringement of Article 8(1)(b) of Regulation No 207/2009 in that the Board of Appeal did not accept a similarity between the ‘restaurant services (food)’ designated in Class 43 in the mark applied for and the ‘mineral water and aerated waters and other non-alcoholic drinks; syrup and other preparations to make beverages’ designated in the ‘SPA’ word mark registered in Benelux; infringement of Article 8(5) of Regulation No 207/2009 in that the Fourth Board of Appeal did not accept the existence of a ‘link’ between the ‘SPA’ mark in Class 32 and the ‘THAI SPA’ mark in Class 43; and infringement of the rights of the defence and of Article 75 of Regulation No 207/2009.
Aangevoerde middelen: schending van artikel 8, lid 1, sub b, van verordening nr. 207/2009 doordat de kamer van beroep niet heeft erkend dat de door het aangevraagde merk aangeduide diensten van „restauratie (het verstrekken van voedsel)” van klasse 43 en de door het Benelux-woordmerk „SPA” aangeduide „minerale en gazeuse wateren en andere alcoholvrije dranken; siropen en andere preparaten voor de bereiding van dranken” soortgelijk zijn; schending van artikel 8, lid 5, van verordening nr. 207/2009 doordat de vierde kamer van beroep niet heeft erkend dat er een „verband” bestaat tussen de merken „SPA” voor klasse 32 en „THAI SPA” voor klasse 43, en schending van de rechten van verdediging en van artikel 75 van verordening nr. 207/2009

I urge the Commission to be bold in taking forward a charter of rights, working with regulators, Member States and companies to proactively promote and publicise these rights, and to abandon the notion of a watered-down checklist, which will not deliver a fair deal for consumers faced with today’s complex energy challenges and prices.
Ik dring er bij de Commissie op aan om doortastend op te treden bij het instellen van een handvest van rechten, bij het werken met regelgevende instanties, lidstaten en bedrijven en om proactief deze rechten onder de aandacht te brengen en bekend te maken. Daarnaast moet het concept van een afgezwakte controlelijst worden opgegeven. Dat is geen eerlijke oplossing voor de consumenten die zich gesteld zien voor de complexe energie-uitdagingen en de prijzen van tegenwoordig.

[19] The dispute involves both the delimitation of Canada’s internal waters where they can fully regulate trespassing, and the right of Canada to adopt and enforce laws to prevent pollution from vessels in ice-covered waters.
[18] Het geschil betreft zowel de afbakening van de binnenlandse Canadese wateren, waar het land volledig bevoegd is tot de reglementering van grensoverschrijding, als het recht van Canada op goedkeuring en handhaving van wetgeving voor de preventie van verontreiniging door schepen in met ijs bedekte wateren.