We have problems, however, to which it would appear that we cannot find compromise solutions: how can we talk of agricultural and forestry practices which somehow exonerate the use of chemical fertilisers, pesticides and weedkillers when we all know – from the Union's own statistics – the damage which they can cause to biodiversity, the ground and water?
Toch zijn er problemen waarvoor we blijkbaar geen compromisoplossingen kunnen vinden: mogen we bijvoorbeeld land- en bosbouwpraktijken tolereren, die een vrijbrief vormen voor het gebruik van kunstmest, gewasbeschermingsmiddelen en insecticiden, hoewel we dankzij de statistieken van de Europese Unie goed weten dat die stoffen de biodiversiteit, de bodem en het water aantasten?
