Vertaling van "active welfare state " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

active welfare state
actieve welvaartsstaat

Welfare State
verzorgingsstaat

welfare state
verzorgingsstaat | welvaartsstaat

theory of the welfare state
theorie van de verzorgings-/welvaartsstaat | theorie van de verzorgingsstaat

Definition: This block contains a wide variety of disorders that differ in severity and clinical form but that are all attributable to the use of one or more psychoactive substances, which may or may not have been medically prescribed. The third character of the code identifies the substance involved, and the fourth character specifies the clinical state. The codes should be used, as required, for each substance specified, but it should be noted that not all fourth character codes are applicable to all substances. Identification of the psychoactive substance should be based on as many sources of information as possible. These include self-report data, analysis of blood and other body fluids, characteristic physical and psychological symptoms, clinical signs and behaviour, and other evidence such as a drug being in the patient's possession or reports from informed third parties. Many drug users take more than one type of psychoactive substance. The main diagnosis should be classified, whenever possible, according to the substance or class of substances that has caused or contributed most to the presenting clinical syndrome. Other diagnoses should be coded when other psychoactive substances have been taken in intoxicating amounts (common fourth character .0) or to the extent of causing harm (common fourth character .1), dependence (common fourth character .2) or other disorders (common fourth character .3-.9). Only in cases in which patterns of psychoactive substance-taking are chaotic and indiscriminate, or in which the contributions of different psychoactive substances are inextricably mixed, should the diagnosis of disorders resulting from multiple drug use (F19.-) be used. | Modifiers The following fourth-character subdivisions are for use with categories F10-F19: Code Title .0 Acute intoxication A condition that follows the administration of a psychoactive substance resulting in disturbances in level of consciousness, cognition, perception, affect or behaviour, o ...
Omschrijving: Dit blok omvat een grote verscheidenheid van stoornissen van verschillende ernst en klinische vorm, die evenwel alle aan het gebruik van een of meer psychoactieve middelen, al dan niet op medisch voorschrift, zijn toe te schrijven. De betrokken stof wordt aangegeven door middel van het derde teken van de code en het vierde teken specificeert de klinische toestand; deze codering dient, waar nodig, gebruikt te worden voor elk gespecificeerd middel, met dien verstande dat niet elk vierde teken van toepassing is op elke stof.

Definition: A transient disorder that develops in an individual without any other apparent mental disorder in response to exceptional physical and mental stress and that usually subsides within hours or days. Individual vulnerability and coping capacity play a role in the occurrence and severity of acute stress reactions. The symptoms show a typically mixed and changing picture and include an initial state of daze with some constriction of the field of consciousness and narrowing of attention, inability to comprehend stimuli, and disorientation. This state may be followed either by further withdrawal from the surrounding situation (to the extent of a dissociative stupor - F44.2), or by agitation and over-activity (flight reaction or fugue). Autonomic signs of panic anxiety (tachycardia, sweating, flushing) are commonly present. The symptoms usually appear within minutes of the impact of the stressful stimulus or event, and disappear within two to three days (often within hours). Partial or complete amnesia (F44.0) for the episode may be present. If the symptoms persist, a change in diagnosis should be considered. | Acute:crisis reaction | reaction to stress | Combat fatigue Crisis state Psychic shock
Omschrijving: Een voorbijgaande stoornis die zich ontwikkelt bij iemand zonder enige andere duidelijke psychische stoornis in antwoord op buitengewone fysieke- en mentale stress en die doorgaans in uren tot dagen verdwijnt. Individuele kwetsbaarheid en weerstand spelen een rol bij het voorkomen en de ernst van acute stressreacties. De symptomen vertonen een karakteristiek gemengd- en wisselend beeld en omvatten een beginstadium van 'verdoving' met enige bewustzijnsvernauwing en verenging van aandacht, onvermogen prikkels te begrijpen en desoriëntatie. Deze toestand kan gevolgd worden door hetzij verdere terugtrekking uit de situatie (tot dissociatieve stupor toe - F44.2) of door agitatie en hyperactiviteit (vluchtreactie of fugue). Autonome tekenen van panische angst (tachycardie, zweten, blozen) zijn gewoonlijk aanwezig. De symptomen verschijnen doorgaans binnen minuten na de inwerking van de stressveroorzakende prikkel of gebeurtenis en verdwijnen in twee tot drie dagen (dikwijls in uren). Er kan gedeeltelijke of volledige amnesie (F44.0) voor de episode zijn. Indien de symptomen aanhouden, dient een andere diagnose (en aanpak) te worden overwogen. | Neventerm: | acute crisisreactie | acute reactie op stress | crisistoestand | oorlogsmoeheid (combat fatigue) | psychische shock

arrange state activities in foreign institutions | regulate state activities in foreign institutions | coordinate government activities in foreign institutions | organise government activities in foreign institutions
overheidsactiviteiten in buitenlandse instellingen coördineren

Definition: Arises as a delayed or protracted response to a stressful event or situation (of either brief or long duration) of an exceptionally threatening or catastrophic nature, which is likely to cause pervasive distress in almost anyone. Predisposing factors, such as personality traits (e.g. compulsive, asthenic) or previous history of neurotic illness, may lower the threshold for the development of the syndrome or aggravate its course, but they are neither necessary nor sufficient to explain its occurrence. Typical features include episodes of repeated reliving of the trauma in intrusive memories ( flashbacks ), dreams or nightmares, occurring against the persisting background of a sense of numbness and emotional blunting, detachment from other people, unresponsiveness to surroundings, anhedonia, and avoidance of activities and situations reminiscent of the trauma. There is usually a state of autonomic hyperarousal with hypervigilance, an enhanced startle reaction, and insomnia. Anxiety and depression are commonly associated with the above symptoms and signs, and suicidal ideation is not infrequent. The onset follows the trauma with a latency period that may range from a few weeks to months. The course is fluctuating but recovery can be expected in the majority of cases. In a small proportion of cases the condition may follow a chronic course over many years, with eventual transition to an enduring personality change (F62.0). | Traumatic neurosis
Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

To confront them more effectively, co-operation between Member States must be strengthened, particularly through the Social Protection Committee. The modernisation of social protection systems must meet the requirements of solidarity: that is what is at stake in the action we have to take on retirement and health and to achieve an active welfare state that strongly encourages participation in the employment market.
Om met grotere doeltreffendheid op deze uitdagingen te reageren moet de samenwerking tussen de lidstaten worden versterkt. De modernisering van de stelsels van sociale bescherming moet de solidariteitseisen kracht bijzetten: dat is waaraan moet worden gewerkt, zowel op het gebied van het pensioen en de gezondheidszorg als om tot een actieve welvaartsstaat te komen die krachtdadig de arbeidsmarktparticipatie in de hand werkt.

84. Calls on the Member States to improve the adequacy and effectiveness of social protection systems and to ensure that these continue to act as buffers against poverty and social exclusion; notes, at the same time, that the European Social Model requires modernisation in the direction of ‘activating welfare states’, that invest in people and provide instruments and incentives with a view to creating sustainable jobs and growth as well as preventing social distortions;
84. verzoekt de lidstaten de adequaatheid en doeltreffendheid van stelsels voor sociale bescherming te verbeteren en ervoor te zorgen dat ze buffers blijven vormen tegen armoede en sociale uitsluiting; merkt tegelijkertijd op dat het Europese sociale model moet worden gemoderniseerd in de richting van „activerende welvaartsstaten”, die investeren in mensen en die instrumenten en prikkels bieden met het oog op het creëren van duurzame banen en groei en het voorkomen van sociale onevenwichtigheden;

86. Calls on the Member States to improve the adequacy and effectiveness of social protection systems and to ensure that these continue to act as buffers against poverty and social exclusion; notes, at the same time, that the European Social Model requires modernisation in the direction of ‘activating welfare states‘, that invest in people and provide instruments and incentives with a view to creating sustainable jobs and growth as well as preventing social distortions;
86. verzoekt de lidstaten de adequaatheid en doeltreffendheid van stelsels voor sociale bescherming te verbeteren en ervoor te zorgen dat ze buffers blijven vormen tegen armoede en sociale uitsluiting; merkt tegelijkertijd op dat het Europese sociale model moet worden gemoderniseerd in de richting van “activerende welvaartsstaten”, die investeren in mensen en die instrumenten en prikkels bieden met het oog op het creëren van duurzame banen en groei en het voorkomen van sociale onevenwichtigheden;

What is more, it seems that the crisis requires from Member States to rethink their social policies and make a transition from ‘active welfare state’ into ‘activating welfare state’, that invests in people and gives citizens instruments and incentives rather than only responds to emerging damages caused by market failure.
Bovendien lijkt de crisis de lidstaten ertoe te dwingen hun sociaal beleid te heroverwegen en een transitie te bewerkstelligen tussen een "actieve verzorgingsstaat" naar een "activerende verzorgingsstaat', die in mensen investeert en die burgers instrumenten en stimulansen aanreikt in plaats van uitsluitend te reageren op het opvangen van de schade die ontstaat door het falen van de markten.

6. Notes that the crisis requires a modernisation of the European Social Model, a rethinking of national social policies and a transition from welfare states, that mainly respond to damages caused by market failure, to ‘activating welfare states’, that invest in people and provide instruments and incentives with a view to create sustainable jobs and growth as well as prevent social distortions; notes that the crisis has further increased the need for investing in social entrepreneurship;
6. merkt op dat de crisis noopt tot modernisering van het Europees sociaal model, tot heroverweging van het nationale sociale beleid en tot het ombouwen verzorgingsstaten – die zich vooral plegen te richten op het opvangen van de schade die ontstaat door het falen van de markten – tot „activerende verzorgingsstaten”, die investeren in mensen en die instrumenten en stimulansen aanreiken om duurzame banen en duurzame groei te genereren en het ontstaan van sociale misstanden tegen te gaan; merkt op dat de crisis de behoefte aan investeringen in maatschappelijk verantwoord ondernemen nog scherper aan de orde heeft gesteld;

As part of the policy agenda for the modernisation of European social model, social protection systems need to be adapted in the framework of an active welfare state to ensure that work pays while securing their social policy goals such as fighting poverty and social exclusion.
Als onderdeel van de beleidsagenda voor de modernisering van het Europees sociaal model, moet de sociale bescherming binnen het concept van de actieve welvaartstaat zodanig worden aangepast dat arbeid lonend is, en moet tezelfdertijd ook zijn sociale doeleinden zoals de bestrijding van armoede en sociale uitsluiting realiseren.

The co-operation is intended to facilitate reform and to adjust systems to the changes in the economy and in society, with a view to ensure the double objective of solidarity and social justice together with an active welfare state based on incentives and encouragement for a high labour market participation.
De samenwerking is bedoeld om hervorming te vergemakkelijken en de stelsels aan te passen aan de economische en maatschappelijke veranderingen, met het oog op de totstandbrenging van zowel solidariteit en sociale rechtvaardigheid als een actieve welvaartsstaat, berustend op stimulansen en bevordering van een hoge arbeidsmarktparticipatie.

The political orientations of Nice emphasise that the modernisation of social protection systems must meet the requirements of solidarity, notably with regards to retirement and health care, while contributing to an active welfare state that encourages employment participation.
In de politieke richtsnoeren van Nice wordt benadrukt dat de modernisering van de sociale bescherming dient te beantwoorden aan de solidariteitseisen, met name ten aanzien van de pensioenen en de gezondheidszorg, en tevens moet bijdragen tot een actieve verzorgingsstaat die de arbeidsmarktparticipatie in de hand werkt.

The social policy agenda is the EU's roadmap for modernising and improving the European social model by investing in people and building an active welfare state.
De Agenda voor het sociaal beleid is de blauwdruk van de EU voor de modernisering en verbetering van het Europees sociaal model door investeringen in mensen en de opbouw van een actieve verzorgingsstaat.