17. Recalls that the internal imbalances between Member States, especially in employment and social indicators, is widening; points out that Member States with relatively unsegmented labour markets, strong welfare systems and an ability to temporarily adjust working hours, working time and other flexible working arrangements (internal flexibility) and efficient collective bargaining models have proved more resilient in the face of the employment and social consequences of the crisis;
17. wijst opnieuw op het feit dat de kloof tussen de lidstaten, met name qua werkgelegenheid en sociale indicatoren, groter wordt; merkt op dat de lidstaten met relatief ongesegmenteerde arbeidsmarkten, met sterke sociale voorzieningen, de mogelijkheid om arbeidsuren en arbeidstijd tijdelijk aan te passen en met andere flexibele arbeidspatronen (interne flexibiliteit) en met krachtige modellen voor collectieve arbeidsonderhandelingen, qua werkgelegenheid en op sociaal vlak minder te lijden hebben van de crisis;