Vertaling van "behaviour therapy " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

behaviour therapy | behavioural therapy
gedragstherapie

behaviour therapy | BT [Abbr.]
gedragstherapie

cognitive behaviour therapy | cognitive-behavioural therapy | cognitive behavioural therapy | cognitive-behavioural therapies
cognitieve gedragstherapie

characteristics of behavioural therapy | foundations of behavioural therapy | behavioural therapy | methods in behavioural therapy
gedragstherapie

challenge patients' behaviour through art | use art therapy to gently provoke patients | challenge patient behaviour by means of art | challenge patients' behaviour using art
gedrag van de patiënt uitlokken door middel van kunst

Definition: This block contains a wide variety of disorders that differ in severity and clinical form but that are all attributable to the use of one or more psychoactive substances, which may or may not have been medically prescribed. The third character of the code identifies the substance involved, and the fourth character specifies the clinical state. The codes should be used, as required, for each substance specified, but it should be noted that not all fourth character codes are applicable to all substances. Identification of the psychoactive substance should be based on as many sources of information as possible. These include self-report data, analysis of blood and other body fluids, characteristic physical and psychological symptoms, clinical signs and behaviour, and other evidence such as a drug being in the patient's possession or reports from informed third parties. Many drug users take more than one type of psychoactive substance. The main diagnosis should be classified, whenever possible, according to the substance or class of substances that has caused or contributed most to the presenting clinical syndrome. Other diagnoses should be coded when other psychoactive substances have been taken in intoxicating amounts (common fourth character .0) or to the extent of causing harm (common fourth character .1), dependence (common fourth character .2) or other disorders (common fourth character .3-.9). Only in cases in which patterns of psychoactive substance-taking are chaotic and indiscriminate, or in which the contributions of different psychoactive substances are inextricably mixed, should the diagnosis of disorders resulting from multiple drug use (F19.-) be used. | Modifiers The following fourth-character subdivisions are for use with categories F10-F19: Code Title .0 Acute intoxication A condition that follows the administration of a psychoactive substance resulting in disturbances in level of consciousness, cognition, perception, affect or behaviour, o ...
Omschrijving: Dit blok omvat een grote verscheidenheid van stoornissen van verschillende ernst en klinische vorm, die evenwel alle aan het gebruik van een of meer psychoactieve middelen, al dan niet op medisch voorschrift, zijn toe te schrijven. De betrokken stof wordt aangegeven door middel van het derde teken van de code en het vierde teken specificeert de klinische toestand; deze codering dient, waar nodig, gebruikt te worden voor elk gespecificeerd middel, met dien verstande dat niet elk vierde teken van toepassing is op elke stof.

Definition: This block includes a variety of conditions and behaviour patterns of clinical significance which tend to be persistent and appear to be the expression of the individual's characteristic lifestyle and mode of relating to himself or herself and others. Some of these conditions and patterns of behaviour emerge early in the course of individual development, as a result of both constitutional factors and social experience, while others are acquired later in life. Specific personality disorders (F60.-), mixed and other personality disorders (F61.-), and enduring personality changes (F62.-) are deeply ingrained and enduring behaviour patterns, manifesting as inflexible responses to a broad range of personal and social situations. They represent extreme or significant deviations from the way in which the average individual in a given culture perceives, thinks, feels and, particularly, relates to others. Such behaviour patterns tend to be stable and to encompass multiple domains of behaviour and psychological functioning. They are frequently, but not always, associated with various degrees of subjective distress and problems of social performance.
Omschrijving: Dit blok omvat een verscheidenheid van aandoeningen en gedragspatronen van klinische betekenis die permanent neigen te zijn en de uitdrukking lijken te zijn van de typische levenswijze van de betrokkene en van de manier om met zichzelf en anderen om te gaan. Sommige van deze stoornissen en gedragspatronen ontstaan vroeg in de ontwikkeling van het individu, ten gevolge van zowel constitutionele factoren als sociale ervaringen, terwijl andere later in het leven worden verworven. Specifieke persoonlijkheidsstoornissen (F60.-), gemengde en andere persoonlijkheidsstoornissen (F61.-) en duurzame persoonlijkheidsveranderingen (F62.-) zijn diep gewortelde en permanente gedragspatronen, aan de dag tredend als starre reacties op een breed scala van persoonlijke en maatschappelijke situaties. Ze vertegenwoordigen extreme of belangrijke afwijkingen van de manier waarop het gemiddelde individu in een bepaalde cultuur waarneemt, denkt, voelt en - vooral - omgaat met anderen. Zulke gedragspatronen neigen stabiel te zijn en velerlei terreinen van gedrag en psychisch functioneren te bestrijken. Ze gaan vaak, maar niet altijd, samen met verschillende graden van subjectief leed en bemoeilijkt sociaal functioneren.

Definition: Disorders characterized by a repetitive and persistent pattern of dissocial, aggressive, or defiant conduct. Such behaviour should amount to major violations of age-appropriate social expectations; it should therefore be more severe than ordinary childish mischief or adolescent rebelliousness and should imply an enduring pattern of behaviour (six months or longer). Features of conduct disorder can also be symptomatic of other psychiatric conditions, in which case the underlying diagnosis should be preferred. Examples of the behaviours on which the diagnosis is based include excessive levels of fighting or bullying, cruelty to other people or animals, severe destructiveness to property, fire-setting, stealing, repeated lying, truancy from school and running away from home, unusually frequent and severe temper tantrums, and disobedience. Any one of these behaviours, if marked, is sufficient for the diagnosis, but isolated dissocial acts are not.
Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.

antiretroviral therapy | antiretroviral treatment | combination therapy | combined antiretroviral therapy | highly active antiretroviral therapy | ART [Abbr.]
multitherapie

behavioural sciences [ behavioural psychology | behaviourism ]
gedragswetenschap [ behaviourisme | gedragspsychologie ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2. Urges the Commission to invest in programmes on research into and the development of behavioural therapies;
2. moedigt de Commissie aan te investeren in onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma's inzake gedragspatronen;

This does not exclude devoting resources to individual offenders by, for example, offering conversation therapy and other methods to counteract violent behaviour.
Dat staat er echter niet aan in de weg om tevens middelen te besteden aan individuele daders door hun bijvoorbeeld gesprekstherapie aan te bieden of andere therapieën waarmee zij gewelddadig gedrag kunnen afleren.

21. Recognises the current importance of the European Union's support, totalling EUR 159 million, for 34 projects on neurodegenerative diseases; considers it essential, nevertheless, in the context of the forthcoming 8th RDFP, to address the fragmented nature of research, particularly that on Alzheimer's, and to include projects in the insufficiently explored fields of non-drug, behavioural and cognitive therapies;
21. erkent het huidige belang van de door de Europese Unie verleende steun van in totaal 159 miljoen EUR voor 34 projecten met betrekking tot neurodegeneratieve ziekten; acht het evenwel noodzakelijk om in het kader van het 8ste Kaderprogramma voor Onder zoek en Ontwikkeling, een antwoord te vinden op het probleem van de gefragmenteerde aard van het onderzoek, in het bijzonder ten aanzien van de ziekte van Alzheimer, en om daarin projecten op te nemen ten aanzien van niet-farmaceutische verzorgingsmethoden, gedragstherapie en cognitieve therapie, gebieden waarnaar nog te weinig onderzoek is gedaan;

increased access to cessation therapies - both pharmacological (e.g. nicotine replacement therapy) and behavioural (counselling) - through reimbursement and interventions of healthcare providers;
het toegankelijker maken van antirooktherapieën - zowel farmacologische therapieën (bijv. met nicotinevervangers) als gedragstherapie (consulten) - door vergoeding van verrichtingen van zorgverleners,

Such “flanking policies” could include awareness raising campaigns highlighting the right to smoke-free air and the dangers of passive smoking as well as increased access to cessation therapies (both behavioural and pharmacological) for persons who wish to stop smoking.
Dergelijk “flankerend beleid” zou bijvoorbeeld kunnen bestaan uit bewustmakingscampagnes die wijzen op het recht op rookvrije lucht en de gevaren van passief roken, naast betere toegang tot therapieën om te stoppen met roken (zowel gedrags- als farmacologische therapieën) voor degenen die dat willen.

Assessment of the knowledge, attitudes and behaviour of the general public and certain target groups (populations with high-risk lifestyles or in high-risk environments, marginalized communities), information and awareness-raising campaigns for the public and these groups; 2. Examination and exchange of information about HIV/AIDS in schools and other educational and training establishments for young people in the Member States; 3. Prevention of HIV transmission among particular groups and in particular settings (travel and tourism, prisons, drug users, women exposed to specific risks of infection by HIV, vertical transmission of HIV from mothers to children...), 4. Elaboration and dissemination of manuals, information bulletins and directories providing the latest information on prevention of transmission of HIV, care and therapy and on organizations providing information and support, encouragement of networks of organizations, particularly in the non-governmental sector; 5. Appropriate support for epidemiological monitoring systems in the member States to improve the quality and accessibility of data at Community level; 6. Analysis at Community level, in co-operation with member States , of actual and potential discriminatory situations in the Member States, notably in the field of employment, insurance, housing, education and health-care system; 7. Promotion of closer links with other Community programmes related to HIV/AIDS, including research and international assistance, and enhancement of Community added value.
Evaluatie van de kennis, de attitudes en het gedrag bij het grote publiek en in doelgroepen (populaties met een manier van leven die grote risico's inhoudt of in een omgeving waar de risico's groot zijn, gemeenschappen aan de rand van de samenleving), voorlichtings- en bewustmakingscampagnes onder het grote publiek en in bedoelde groepen; 2. Onderzoek en uitwisseling van informatie over H.I.V./aids op scholen en andere onderwijs- en opleidingsinstituten voor jongeren in de Lid- Staten; 3. Preventie van H.I.V.-overdracht onder bepaalde groepen en in bepaalde omstandigheden (reizen en toerisme, gevangenissen, druggebruikers, vrouwen die blootstaan aan specifieke risico's voor H.I.V.-infectie, verticale H.I.V.-overdracht van moeders op kinderen enz.); 4. Opstelling en verspreiding van handleidingen, informatiebulletins en adresboeken met de jongste informatie over het voorkomen van de H.I.V.- overdracht, verzorging en therapie en organisaties die zorgen voor informatie en begeleiding, stimulering van netwerken van organisaties, in het bijzonder NGO's; 5. Passende ondersteuning voor systemen voor epidemiologische controle in de Lid-Staten ten einde de kwaliteit en de toegankelijkheid van gegevens op communautair niveau te verbeteren; 6. Analyse op communautair niveau, in samenwerking met de Lid-Staten, van de bestaande en potentiële discriminerende situaties in de Lid-Staten, met name op het gebied van werkgelegenheid, verzekeringen, huisvesting, onderwijs en het stelsel van de gezondheidszorg; 7. Bevordering van nauwere banden met andere communautaire programma's die met H.I.V./aids te maken hebben, zoals onderzoek en internationale bijstand en verhoging van de communautaire toegevoegde waarde.