Such a consensus will only be obtained if all countries follow restrictive regulations once they pass a sustainable limit, i.e. when their GHG production per inhabitant per year exceeds that which would result, if respected by everybody, in zero climate change (This quantity is in the region of 500 to 600 kg of carbon in CO2 per inhabitant per year for a predicted population of 9 billion human beings.) In any event, the Conference of the Parties (COP 6) in The Hague envisaged that the allocations per person authorised in each country would converge by around 2050.
Dat is alleen mogelijk als alle landen voldoen aan een bindende regel wanneer zij een duurzaamheidslimiet overschrijden, dus wanneer hun productie van broeikasgassen per inwoner per jaar hoger is dan de waarde die de mensheid niet mag overschrijden om haar bijdrage aan de klimaatverandering te beperken (Dit is 500 tot 600 kg koolstof in het CO2 per inwoner per jaar bij een geschatte bevolking van 9 miljard mensen). In ieder geval is de Conferentie van Partijen (COP 6) van Den Haag er vanuit gegaan dat in 2050 de toegestane hoeveelheid per persoon voor alle landen is gelijkgetrokken.