If the reply is in the affirmative, would the practice operated by the
Kingdom of Spain of paying directly to workers, in the event of the insolvency of their employer, ‘salarios de tramitación’ falling due beyond the 60th (now the 90th) working day after the date on which th
e action for unfair dismissal was brought, but of doing so only in the case of dismissals which have been declared by a court to be unfair and not in the case of dismissals which have been declared by a court to be null and void, be regarded as being contrary to A
...[+++]rticle 20 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union (2) and, in any event, the general principle of equality and non-discrimination under European Union law?
Zo ja, is de praktijk van de overheid van het Koninkrijk Spanje om, bij insolventie van de werkgever, rechtstreeks aan de werknemers „salarios de tramitación” te betalen vanaf het verstrijken van de 60ste (thans 90ste) werkdag na het instellen van het beroep, maar alleen voor ontslagen waarvan het kennelijk onredelijk karakter door de rechter is vastgesteld en niet voor ontslagen waarvan de nietigheid door de rechter is vastgesteld, in strijd met artikel 20 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (2) en in elk geval met het algemeen beginsel van gelijkheid en non-discriminatie van het Unierecht?