The rich countries, foolishly falling in line with the imperialist rules of the IMF and the World Bank, were nonetheless the first to realise that this cannot damage economic take-off since their own development did not fail on occasion to resort to the rules of protectionism, ensuring, moreover, a privileged place for the state and for public intervention in all its forms.
Toch wisten de rijke landen, die zich dom genoeg conformeren aan de imperialistische regels van het IMF en de Wereldbank, als eersten dat liberalisering en privatisering funest zijn voor een zich ontwikkelende economie, aangezien zij bij hun eigen ontwikkeling immers ook vaak gebruik maakten van protectionistische regels, waarbij overigens een geprivilegieerde rol was weggelegd voor de staat en allerlei vormen van overheidsinterventie.