Vertaling van "expulsion decision " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

expulsion decision | expulsion measure
uitwijzingsmaatregel | uitzettingsmaatregel | verwijderingsmaatregel

expulsion decision | expulsion order
bevel tot verwijdering

removal [ deportation | expulsion | refoulement | refusal of entry | removal order | return decision | deportation(UNBIS) | refoulement(UNBIS) ]
verwijdering [ bestuurlijke uitzetting | ongewenstverklaring | terugsturen aan de grens | uitwijzing | uitzetting ]

decision (EU) [ Commission Decision | Community decision | Council Decision | decision of the European Central Bank | decision of the European Council | decision of the European Parliament | European Council decision ]
besluit (EU) [ beschikking van de Commissie | beschikking van de Raad | besluit van de Europese Centrale Bank | besluit van de Europese Raad | besluit van het Europees Parlement | EG-beschikking ]

definitive expulsion | expulsion
verwijdering

forestry management decision making | make decisions regarding forestry management | decision making regarding forestry management | make decisions regarding forestry management
beslissingen nemen inzake bosbeheer

implementing decision [ Commission implementing decision | Council implementing decision ]
uitvoeringsbesluit [ uitvoeringsbesluit van de Commissie | uitvoeringsbesluit van de Raad ]

making of time-critical decisions | making time-critical decisions | aim for optimal time-critical decision making | make time-critical decisions
tijdkritische besluiten nemen | tijdskritische besluiten nemen

advanced practice clinical decision-making | taking decisions applying advanced practice | application of advanced practice with regard to clinical decision-making | clinical decision-making at advanced practice
klinische beslissingen nemen in de geavanceerde praktijk

Vaginal expulsion of fetus
miskraam

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

3. Recalls that Directive 2004/38 circumscribes the possibility of expelling a Union citizen within very clearly defined limits, notably the fact of being a threat to public order or public security or of being an unreasonable burden on the social assistance system; expulsions decisions have to be assessed and decided individually, taking into consideration the personal circumstances (Article 28), procedural safeguards have to be applied (Article 30), access to judicial and administrative suspension and redress procedures shall be guaranteed (Article 31), expulsions of citizens on grounds of representing an unreasonable burden on the host Member State's social assistance system is not sufficient in itself to justify automatic expulsion (recital 16 and Article 14), any restriction of freedom of movement and residence based on grounds of public policy, public security or public health cannot be invoked to serve economic ends, shall be proportional and be based solely on the personal conduct of the individual concerned and not on considerations of general prevention and the personal conduct of the individual concerned must represent a genuine, present and sufficiently serious threat affecting one of the fundamental interests of society (Article 27), sanctions laid down by Member States must be effective and proportionate (Article 36) and persons have to be given at least one month to leave;
3. herinnert eraan dat Richtlijn 2004/38/EG voorziet in de mogelijkheid een burger van de Unie uit te zetten binnen zeer duidelijk bepaalde grenzen, met name als er een gevaar is voor de openbare orde of de openbare veiligheid of als er sprake is van een onredelijke belasting voor het socialebijstandsstelsel; overwegende dat uitzettingsbesluiten afzonderlijk moeten worden beoordeeld en vastgesteld, rekening houdend met de persoonlijke omstandigheden (artikel 28), dat procedurele waarborgen in acht moeten worden genomen (artikel 30), dat toegang moet worden gegarandeerd tot gerechtelijke en administratieve beroepsprocedures met opschorting van de uitvoering van het besluit (artikel 31), dat een onredelijke belasting voor het socialebijstandsstelsel op zich niet volstaat om automatische uitzetting te verantwoorden (overweging 16 en artikel 14), dat de vrijheid van verkeer en verblijf mag worden beperkt om redenen van openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid, maar dat deze redenen niet voor economische doeleinden mogen worden aangevoerd, dat de bedoelde vrijheidsbeperking evenredig moet zijn en uitsluitend gebaseerd mag zijn op het gedrag van betrokkene en niet op algemene preventieve overwegingen en dat het gedrag van de betrokkene een actuele, werkelijke en voldoende ernstige bedreiging voor een fundamenteel belang van de samenleving moet vormen (artikel 27), dat de door de lidstaten vastgestelde sancties doeltreffend en evenredig moeten zijn (artikel 36) en dat de betrokkene minimum een maand moet krijgen om te vertrekken;

3. Recalls that Directive 2004/38 circumscribes the possibility of expelling a Union citizen within very clearly defined limits and that, specifically, expulsions decisions have to be assessed and decided individually, taking into consideration the personal circumstances (Article 28), procedural safeguards have to be applied (Article 30), access to judicial and administrative suspension and redress procedures shall be guaranteed (Article 31), expulsions of citizens on grounds of representing an unreasonable burden on the host Member State’s social assistance system is not sufficient in itself to justify automatic expulsion (recital 16 and Article 14), any restriction of freedom of movement and residence based on grounds of public policy, public security or public health cannot be invoked to serve economic ends, shall be proportional and be based solely on the personal conduct of the individual concerned and on no account on considerations of general prevention (Article 27), sanctions laid down by Member States must be effective and proportionate (Article 36);
3. wijst erop dat Richtlijn 2004/38 uitzetting van EU-burgers aan zeer duidelijk omschreven grenzen bindt: uitzettingsbesluiten moeten afzonderlijk worden beoordeeld en vastgesteld, rekening houdend met de persoonlijke omstandigheden (artikel 28); er gelden procedurele waarborgen (artikel 30); er wordt toegang gegarandeerd tot gerechtelijke en administratieve beroepsprocedures met opschortende werking (artikel 31); een onredelijke belasting voor het socialebijstandsstelsel volstaat op zich niet om automatische uitzetting te motiveren (overweging 16 en artikel 14); de vrijheid van verkeer en verblijf mag worden beperkt om redenen van openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid, maar deze redenen mogen niet voor economische doeleinden worden aangevoerd, en de bedoelde vrijheidsbeperking moet evenredig zijn en moet uitsluitend gebaseerd zijn op het gedrag van betrokkene en niet op algemene preventieve redenen (artikel 27); de door de lidstaten vastgestelde sancties moeten doeltreffend en evenredig zijn (artikel 36);

3. Recalls that Directive 2004/38 circumscribes the possibility of expelling a Union citizen within very clearly defined limits and that, specifically, expulsions decisions have to be assessed and decided individually, taking into consideration the personal circumstances (Article 28), procedural safeguards have to be applied (Article 30), access to judicial and administrative suspension and redress procedures shall be guaranteed (Article 31), expulsions of citizens on grounds of representing an unreasonable burden on the host Member State's social assistance system is not sufficient in itself to justify automatic expulsion (recital 16 and Article 14), any restriction of freedom of movement and residence based on grounds of public policy, public security or public health cannot be invoked to serve economic ends, shall be proportional and be based solely on the personal conduct of the individual concerned and on no account on considerations of general prevention (Article 27), sanctions laid down by Member States must be effective and proportionate (Article 36);
3. wijst erop dat Richtlijn 2004/38 uitzetting van EU-burgers aan zeer duidelijk omschreven grenzen bindt: uitzettingsbesluiten moeten afzonderlijk beoordeeld en vastgesteld worden en rekening met de persoonlijke omstandigheden houden (artikel 28); er gelden procedurele waarborgen (artikel 30); de toegang tot gerechtelijke en administratieve beroepsprocedures met opschortende werking moet gewaarborgd zijn (artikel 31); onredelijke belasting voor de sociale bijstand is op zich geen voldoende motivering voor automatische uitzetting (overweging 16 en artikel 14); vrij verkeer en verblijf mogen om redenen van openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid beperkt worden, maar die redenen mogen niet voor economische doeleinden aangevoerd worden, en de vrijheidsbeperking moet evenredig zijn en mag uitsluitend met het persoonlijk gedrag van betrokkene en niet met algemene preventieve overwegingen verantwoord worden (artikel 27); de sancties van de de lidstaten moeten doeltreffend en redelijk zijn (artikel 36);

4. Notes that the expulsions have targeted Roma specifically as a community generically considered as a threat to public order and safety, or as a burden on the social assistance and carried out in an extremely short lapse of time under modalities that included public stigmatization and the use of force and intimidation; no precise individual and case-by-case evaluation can reasonably and properly be done in such conditions; material and procedural safeguards have not been applied and guaranteed; the condition of proportionality has been violated; the measures could have been taken for economic ends or for general prevention; the directive does not foresee any procedure allowing for the facilitated or voluntary return of EU citizens to the Member State of origin on the basis of an economic “compensation”, which would also be contrary to the spirit and letter of the Treaties, since freedom of movement is a fundamental right that cannot be alienated, bought or sold, and would create a discrimination between EU citizens; furthermore, according to Romanian authorities, none of those returned have ever committed a crime in France or in Romania, while French courts have ruled against authorities' expulsion decisions against Roma that were based on their being a "threat to public order";
4. merkt op dat de uitzettingen specifiek gericht waren tegen de Roma als gemeenschap, die in het algemeen zijn beschouwd als een gevaar voor de openbare orde en veiligheid of een belasting voor het socialebijstandsstelsel, en dat de uitzettingen zijn uitgevoerd in een bijzonder korte tijdspanne, volgens een handelwijze waarbij sprake was van publieke stigmatisering en waarbij een beroep is gedaan op geweld en intimidatie; overwegende dat in deze omstandigheden een precieze, persoonlijke, op behoorlijke wijze uitgevoerde beoordeling per geval redelijkerwijze niet mogelijk is; dat geen feitelijke en procedurele waarborgen zijn geëerbiedigd; dat niet aan de vereiste van evenredigheid is voldaan; dat het mogelijk is dat de maatregelen zijn genomen voor economische doeleinden of voor algemene preventie; dat de richtlijn niet voorziet in een procedure waarbij EU-burgers met hulp of vrijwillig terugkeren naar hun lidstaat van origine met een economische "compensatie", hetgeen ook strijdig zou zijn met de geest en de letter van de verdragen, aangezien de vrijheid van verkeer een fundamenteel recht is dat onvervreemdbaar is en niet kan worden gekocht of verkocht en de bedoelde maatregel discriminatie tussen EU-burgers zou opleveren; dat bovendien geen van de teruggestuurde personen volgens de Roemeense autoriteiten ooit een misdrijf in Frankrijk of Roemenië heeft begaan, terwijl de Franse rechtbanken uitspraak hebben gedaan tegen besluiten van de autoriteiten om Roma uit te zetten die waren gebaseerd op het feit dat deze een "gevaar voor de openbare orde" vormden;

Under Article 28.3 of Directive 2004/38/EC, an expulsion decision may not be taken against a Union citizen except if the decision is based on imperative grounds of public security if they have resided in the host Member State for the previous ten years or if they are a minor, except if the expulsion is necessary for the best interests of the child as provided for in the United Nations Convention on the Rights of the child of 20 November 1989.
Krachtens artikel 28, lid 3, van Richtlijn 2004/38/EG kan, behalve om dwingende redenen van openbare veiligheid, ten aanzien van burgers van de Unie geen besluit tot verwijdering worden genomen, indien zij de laatste tien jaar in het gastland hebben verbleven of minderjarig zijn, tenzij de verwijdering noodzakelijk is in het belang van de minderjarige, zoals bepaald in het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind van 20 november 1989.

b) the Directive on the mutual recognition of expulsion decisions[18] aims to allow the recognition of an expulsion decision taken by one Member State against a third-country national who is in the territory of another Member State.
b) de richtlijn betreffende de onderlinge erkenning van besluiten inzake verwijdering[18] is erop gericht de erkenning mogelijk te maken van een verwijderingsbesluit dat door een lidstaat is genomen jegens een onderdaan van een derde land die zich in een andere lidstaat bevindt.

(b) "expulsion decision" shall mean any decision which orders an expulsion taken by a competent administrative authority of an issuing Member State;
b) "verwijderingsbesluit": elk door een bevoegde administratieve instantie van een uitvaardigende lidstaat genomen besluit waarin de verwijdering wordt bevolen;

Legal residence can be terminated by an expulsion decision based on specified statutory preconditions. Initial standards for expulsion decisions have been set in Directive 2001/40/EC on the mutual recognition of decisions on the expulsion of third-country nationals, which was adopted in May 2001 [13].
Aan legaal verblijf kan een einde worden gemaakt door middel van een uitzettingsbesluit op basis van specifieke wettelijke voorschriften Een eerste aanzet voor normen voor uitzettingsbesluiten wordt gegeven in Richtlijn 2001/40/EG betreffende de onderlinge erkenning van besluiten inzake de verwijdering van onderdanen van derde landen, die in mei 2001 werd goedgekeurd [13].

The Directive 2001/40/EC on the mutual recognition of decisions on the expulsion of third-country nationals [15] must be seen as a very first step towards making it possible for an expulsion decision issued by one Member State to be enforced in another Member State without the latter's having to issue a new expulsion decision.
Richtlijn 2001/40/EG betreffende de onderlinge erkenning van besluiten inzake de verwijdering van onderdanen van derde landen [15] kan worden beschouwd als een eerste stap in de richting van een situatie waarin een verwijderingsbesluit van de ene lidstaat in een andere lidstaat ten uitvoer kan worden gelegd zonder dat daar een nieuw verwijderingsbesluit moet worden genomen.

(3) The need to ensure greater effectiveness in enforcing expulsion decisions and better cooperation between Member States entails mutual recognition of expulsion decisions.
(3) Om te zorgen voor een doelmatiger uitvoering van de verwijderingsbesluiten en voor een betere samenwerking tussen de lidstaten, is onderlinge erkenning van verwijderingsbesluiten noodzakelijk.