Traduction de «extraditable criminal offence » (Anglais → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

extraditable criminal offence
strafbaar feit dat tot uitlevering aanleiding kan geven

person who is presumed to have participated in an extraditable criminal offence
persoon te wiens aanzien er een redelijk vermoeden bestaat dat hij is betrokken bij het plegen van een strafbaar feit

related criminal offence | related offence
daarmee samenhangend strafbaar feit

Data Protection Law Enforcement Directive | Directive on Law Enforcement | Directive on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data by competent authorities for the purposes of the prevention, investigation, detection or prosecution of criminal offences or the execution of criminal penalties, and on the free movement of such data
richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door bevoegde autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing en de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen, en betreffende het vrije verkeer van die gegevens | richtlijn wetshandhaving

criminal offence (1) | offence (2)
strafbaar feit

criminal offence
strafbaar feit

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

"(f) The officers carrying out the surveillance may only challenge or provisionally arrest the person under surveillance if that person commits an extraditable criminal offence or is about to do so and officers of the country in whose territory the surveillance is being carried out are unable to make the challenge or arrest".
(f) de observerende ambtenaren zijn slechts bevoegd de te observeren persoon staande te houden of voorlopig aan te houden, indien deze een strafbaar feit begaat of op het punt staat te begaan, dat tot uitlevering aanleiding kan geven, en de ambtenaren van het land op wiens grondgebied de observatie plaatsvindt, niet in staat zijn deze staandehouding resp. aanhouding zelf te verrichten".

(f) The officers carrying out the surveillance may only challenge or provisionally arrest the person under surveillance if that person commits an extraditable criminal offence or is about to do so and officers of the country in whose territory the surveillance is being carried out are unable to make the challenge or arrest.
(f) de observerende ambtenaren zijn slechts bevoegd de te observeren persoon staande te houden of voorlopig aan te houden, indien deze een strafbaar feit begaat of op het punt staat te begaan, dat tot uitlevering aanleiding kan geven, en de ambtenaren van het land op wiens grondgebied de observatie plaatsvindt, niet in staat zijn deze staandehouding resp. aanhouding zelf te verrichten".

Denmark, Finland and Sweden will therefore continue to apply the uniform legislation in force between them (in Sweden: the Act (1959:254) concerning extradition to Denmark, Finland, Iceland and Norway for criminal offences) in so far as it allows the prescriptions of the Framework Decision to be extended or enlarged and helps to simplify or facilitate further the procedures for surrender of persons who are the subject of European arrest warrants.
Denemarken, Finland en Zweden zullen derhalve de tussen hen vigerende wetgeving blijven toepassen (in Zweden: de Wet (nr. 254 van 1959) met betrekking tot de uitlevering van personen aan Denemarken, Finland, IJsland en Noorwegen wegens strafbare feiten), voorzover bij die wetgeving de voorschriften van het kaderbesluit kunnen worden verlengd of verruimd en die wetgeving de procedures voor de uitlevering van personen tegen wie een Europees aanhoudingsbevel is uitgevaardigd, helpt te vereenvoudigen of verder te vergemakkelijken.

If an offence as established in accordance with Article 7 constitutes a criminal offence and concerns at least two Member States, those States shall cooperate effectively in the investigation, in the prosecution and in carrying out the punishment imposed by means, for example, of mutual legal assistance, extradition, transfer of proceedings or enforcement of sentences passed in another Member State.
Wanneer twee of meer lidstaten betrokken zijn bij een krachtens artikel 7 strafbaar gesteld feit, werken deze lidstaten doeltreffend samen bij het onderzoek, de vervolging en de bestraffing van het strafbare feit, bij voorbeeld door middel van wederzijdse rechtshulp, uitlevering, overdracht van strafvervolging of tenuitvoerlegging van in een andere lidstaat gewezen rechterlijke beslissingen.

Each Member State shall, when one of its nationals is alleged to have committed in another Member State a criminal offence involving the conduct described in Chapter II, and it does not extradite that person to the other Member State solely on the grounds of his or her nationality, submit the case to its competent authorities for the purpose of prosecution, if appropriate.
Wanneer een onderdaan van een lidstaat ervan wordt verdacht zich in een andere lidstaat schuldig te hebben gemaakt aan strafbaar gestelde gedragingen als bedoeld in hoofdstuk II, en de lidstaat de betrokkene louter op grond van zijn of haar nationaliteit niet aan die andere lidstaat uitlevert, legt deze lidstaat de zaak aan zijn bevoegde autoriteiten voor opdat, indien daartoe aanleiding bestaat, een strafvervolging kan worden ingesteld.

1. If an offence as established in accordance with Article 7 of the present Directive constitutes a criminal offence and concerns at least two Member States, those States shall cooperate effectively in the investigation, in the prosecution and in carrying out the punishment imposed by means, for example, of mutual legal assistance, extradition, transfer of proceedings or enforcement of sentences passed in another Member State.
1. Wanneer twee of meer lidstaten betrokken zijn bij een overeenkomstig artikel 7 strafbaar gesteld feit, werken deze lidstaten doeltreffend samen bij het onderzoek, de vervolging en de bestraffing van het strafbare feit, bij voorbeeld door middel van wederzijdse rechtshulp, uitlevering, overdracht van strafvervolging of tenuitvoerlegging van in een andere lidstaat gewezen rechterlijke beslissingen.

Article 5 : Although only the legislative modifications laid down by Cyprus refer explicitly to extradition for terrorist offences, it appears that all Member States are able to meet the terms of paragraph (1), obliging Member States to ensure that the offences referred to in Articles 1 to 4 are punishable by effective, proportionate and dissuasive criminal penalties that may entail extradition.
Artikel 5: ofschoon alleen de door Cyprus geplande wetswijzigingen uitdrukkelijk naar uitlevering op grond van terroristische misdrijven verwijzen, lijkt het dat alle lidstaten voldoen aan de voorwaarden van lid 1, dat de lidstaten verplicht om op de in de artikelen 1 tot en met 4 bedoelde strafbare feiten doeltreffende, evenredige en afschrikwekkende straffen te stellen, die kunnen leiden tot uitlevering.

Controlled deliveries may be permitted on the territory of another Member State within the framework of criminal investigations into extraditable offences.
Gecontroleerde aflevering wordt toegestaan op het grondgebied van een andere lidstaat in het kader van strafrechtelijke onderzoeken die betrekking hebben op strafbare feiten die kunnen leiden tot uitlevering. De strafrechtelijke onderzoeken vinden plaats onder leiding en controle van de aangezochte staat.

If a fraud constitutes a criminal offence and concerns at least two EU countries, those countries must cooperate effectively in the investigation, the prosecution and the enforcement of the penalties imposed by means, for example, of mutual legal assistance, extradition, transfer of proceedings or enforcement of sentences passed in another EU country.
Als fraude een strafbaar feit vormt dat ten minste twee EU-landen betreft, moeten deze landen doeltreffend samenwerken bij het onderzoek, de vervolging en de handhaving van de opgelegde sancties door middel van, bijvoorbeeld, wederzijdse rechtshulp, uitlevering, overdracht van vervolging of tenuitvoerlegging van in een ander EU-land uitgesproken vonnissen.

According to the Convention, the sentencing State may request another Contracting State to enforce a sentence only if one or more of the conditions set out in Article 5 are fulfilled, namely: (a) if the sentenced person is ordinarily resident in the other State; (b) if the enforcement of the sentence in the other State is likely to improve the prospects for the social rehabilitation of the sentenced person; (c) if, in the case of a sentence involving deprivation of liberty, the sentence could be enforced following the enforcement of another sentence involving deprivation of liberty which the sentenced person is undergoing or is to undergo in the other State; (d) if the other State is the State of origin of the sentenced person and has declared itself willing to accept responsibility for the enforcement of that sentence; or (e) if it considers that it cannot itself enforce the sentence, even by having recourse to extradition, and that the other State can. In addition, the judgment handed down in the requesting State must be final and enforceable and the offence in respect of which the sentence has been passed must also constitute an offence under the law of the requested State ("double criminality" requirement [76]).
Op grond van dit verdrag kan de staat van veroordeling slechts om de tenuitvoerlegging van een sanctie door een andere verdragsluitende staat verzoeken, indien aan één of meer van de in artikel 5 genoemde voorwaarden is voldaan: a) de veroordeelde heeft zijn vaste woonplaats in de andere staat, b) de tenuitvoerlegging van de sanctie in de andere staat schept naar verwachting betere kansen voor de reclassering van de veroordeelde, c) het betreft een sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt, die in de andere staat kan worden ten uitvoer gelegd in aansluiting op een andere sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt en die de veroordeelde in die staat ondergaat of moet ondergaan, d) de andere staat de staat van herkomst van de veroordeelde is en zich reeds bereid heeft verklaard tot tenuitvoerlegging van de sanctie, e) de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan. Bovendien moet het vonnis dat in de verzoekende staat is gewezen, onherroepelijk en uitvoerbaar zijn en moet het strafbare feit waarvoor de straf is uitgesproken, eveneens een strafbaar feit zijn volgens de wetgeving van de aangezochte staat (vereiste van "dubbele strafbaarheid" [76]).