However, whilst explaining the need to ‘ensure that environmental information is disseminated to the public as widely as possible’, the report half-closes the door that it has just half-opened by assuring that ‘the Member States may refuse a request for environmental information on specific grounds’, in other words whenever they see fit.
In het verslag wordt uitgelegd dat het noodzakelijk is “ervoor te zorgen dat milieu-informatie zo breed mogelijk voor het publiek toegankelijk wordt gemaakt”. De deur die hiermee op een kier werd gezet, wordt echter weer gedeeltelijk gesloten met de verklaring dat “de lidstaten op bepaalde gronden een verzoek om milieu-informatie kunnen afwijzen”, oftewel iedere keer dat zij dit wenselijk achten.