My question is: who will decide whether people, organisations or parties are still involved in this harmful activity? Or is it about them, as in our case, having as their objective the promotion of national awareness, the necessary preservation of national self-determination? In other words, does this provide us with a basis for talking here in Europe about national cultures, languages and diversity?
Mijn vraag is nu: wie zal bepalen of mensen, organisaties of partijen schadelijke praktijken ontplooien of dat er alleen maar sprake van is dat zij, net zoals dat bij ons het geval is, zich ten doel hebben gesteld het nationale bewustzijn te bevorderen en nationale zelfbeschikking noodzakelijkerwijs te behouden, aangezien dit de basis vormt van het feit dat we hier in Europa kunnen spreken over nationale culturen, talen en verscheidenheid?