Consequently, recovery plans must not, under any circumstances, lead to definitive measures to reduce fishing, such as fostering the scrapping of vessels, or the paralysis of economically untenable fleets in the absence of socio-economic compensation measures.
De belangrijkste doelstelling van deze plannen bestaat namelijk in het zeker stellen van de duurzaamheid van de hulpbronnen om zo de toekomst van de visserij te garanderen. De herstelplannen mogen dus niet leiden tot definitieve maatregelen voor het terugbrengen van de vangsten, zoals het uit de vaart nemen van schepen, en evenmin tot de situatie dat vloten economisch niet meer houdbaar zijn omdat er geen maatregelen worden getroffen om de sociaal-economische gevolgen op te vangen.