Vertaling van "multiple point entry " (Engels → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

multiple point entry | MPE [Abbr.]
meerkanalig

attack point | entry or attack point
inlaatpunt en insteekpunt | insteekpunt

multiple point-to-point configuration
sterconfiguratie

guided missile [ MIRV | multiple independently targetable re-entry vehicle | subsurface-to-surface missile | surface-to-surface missile ]
geleide raket [ kruisraket | MIRV ]

multiple entry visa
meervoudig visum

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2. In particular for groups, resolution authorities shall assess whether it would be more appropriate to apply a single point of entry or a multiple point of entry strategy.
2. Met name voor groepen onderzoeken afwikkelingsautoriteiten of het beter is te kiezen voor een eenkanalige of voor een meerkanalige strategie.

Namely, resolution strategies can involve a single resolution authority applying resolution tools at the holding or parent company level of a group (single point of entry), involve more than one resolution authority applying resolution tools in respect of more than one regional or functional subgroup or entity in a cross-border group (multiple point of entry); or can combine aspects of both.
Zo kunnen afwikkelingsstrategieën worden uitgevoerd door één enkele afwikkelingsautoriteit die afwikkelingsinstrumenten op het niveau van de holding of moedermaatschappij van een groep (eenkanalig) toepast, of door meer dan één afwikkelingsautoriteit die afwikkelingsinstrumenten voor meer dan één regionale of functionele subgroep of entiteit in een grensoverschrijdende groep toepast (meerkanalig), of het kan gaan om een combinatie van beide.

‘multiple point of entry (MPE)’ means a resolution strategy involving the application of resolution powers by two or more resolution authorities to regional or functional subgroups or entities of a group.
„meerkanalig”: een afwikkelingsstrategie waarbij afwikkelingsbevoegdheden worden uitgeoefend door twee of meer afwikkelingsautoriteiten op regionale of functionele subgroepen of entiteiten van een groep.

In particular, the minimum requirement for own funds and eligible liabilities should be required at the appropriate level in the group in order to reflect a multiple-point-of-entry or a single-point-of-entry approach contained in the resolution plan while keeping in mind that there could be circumstances where an approach different from that contained in the plan is used as it would allow, for instance, reaching the resolution objectives more efficiently.
Met name moet de minimumvereiste voor eigen vermogen en in aanmerking komende passiva voor het passende niveau in de groep gelden, volgens de meerkanalige of éénkanalige benadering van het afwikkelingsplan, waarbij er rekening mee moet worden gehouden dat in sommige omstandigheden een andere benadering dan die van het plan zal worden gevolgd om, bijvoorbeeld, de afwikkelingsdoelstellingen doeltreffender te kunnen verwezenlijken.

Against that background, regardless of whether a group has chosen the multiple-point-of entry or the single-point-of-entry approach, all entities of the group should have at any time a robust minimum requirement for own funds and eligible liabilities so as to avoid the risk of contagion or of a bank run.
Tegen deze achtergrond moeten alle entiteiten van de groep, ongeacht of de groep voor de éénkanalige dan wel de meerkanalige benadering heeft gekozen, te allen tijde over een solide minimumvereiste voor eigen vermogen en in aanmerking komende passiva beschikken om het risico van besmetting en van een bankrun te voorkomen.

Against that background, regardless of whether a group has chosen the single-point- of-entry or the multiple-point-of entry approach, all institutions and other legal persons in the group where required by the resolution authorities should, at all times, have a robust MREL so as to avoid the risk of contagion or a bank run.
Tegen deze achtergrond moeten alle instellingen en andere rechtspersonen in de groep, ongeacht of de groep voor een éénkanalige dan wel meerkanalige benadering heeft gekozen, waar zulks door de afwikkelingsautoriteiten vereist wordt, te allen tijde over een solide MREL beschikken om het risico van besmetting of van een bankrun te voorkomen.

In particular, the MREL should be required at the appropriate level in the group in order to reflect a multiple-point-of-entry approach or single-point-of-entry-approach contained in the resolution plan while keeping in mind that there could be circumstances where an approach different from that contained in the plan is used as it would allow, for instance, reaching the resolution objectives more efficiently.
Met name moeten de MREL voor het passende niveau in de groep gelden, volgens de meerkanalige of éénkanalige benadering van het afwikkelingsplan, waarbij rekening moet worden gehouden met het feit dat er in sommige omstandigheden een andere benadering dan die van het plan wordt gevolgd, bijvoorbeeld om de afwikkelingsdoelstellingen doeltreffender te kunnen verwezenlijken.

Against this background, regardless of whether a group has chosen the single-point- of-entry or the multiple-point-of entry approach, all entities of the group should have at any time a robust MREL so as to avoid contagion risk and the risk of a bank run.
Tegen deze achtergrond moeten alle entiteiten van de groep, ongeacht of de groep voor een éénkanalige dan wel meerkanalige benadering heeft gekozen, te allen tijde over een solide MREL beschikken om het risico van besmetting en van een bankrun te voorkomen.

In particular, the MREL should be required at the appropriate level in the group in order to reflect a multiple-point-of-entry approach or single-point-of-entry-approach, contained in the resolution plan while keeping in mind that there could be circumstances where an approach different from that contained in the plan will be used as it would allow reaching the resolution objectives more efficiently.
Met name moeten de MREL voor het passende niveau in de groep gelden, volgens de meerkanalige of éénkanalige benadering van het afwikkelingsplan, waarbij rekening moet worden gehouden met het feit dat er in sommige omstandigheden een andere benadering dan die van het plan zal worden gevolgd om de afwikkelingsdoelstellingen doeltreffender te kunnen verwezenlijken.

33. Considers that the Dublin Regulation, which governs the allocation of responsibility for asylum applications, places a disproportionate burden on Member States constituting entry points into the EU, and does not foresee for a fair distribution of asylum responsibility among Member States; notes that the Dublin system as it has been applied so far, in a context characterised by very different asylum systems and insufficient levels of asylum acquis implementation, has led to the unequal treatment of asylum seekers while also having an adverse impact on family reunification and integration; stresses, moreover, its shortcomings in terms of efficiency and cost-effectiveness, since more than half of agreed transfers never take place and there are still significant numbers of multiple applications; calls on the Commission and the Member States to ensure that asylum-seekers who are returned to a Member State on the basis of the Dublin II Regulation are not discriminated against for the sole reason of being Dublin II transferees;
33. is van oordeel dat de Dublin-verordening, die de toewijzing van verantwoordelijkheid voor asielaanvragen regelt, een onevenredige last op de lidstaten legt die een ingangspunt van de EU zijn en niet voorziet in een eerlijke verdeling van de asielverantwoordelijkheid tussen de lidstaten; stelt vast dat het Dublin-systeem zoals het tot dusverre is toegepast, in een context die werd gekenmerkt door zeer uiteenlopende asielstelsels en ontoereikende niveaus van tenuitvoerlegging van het asielacquis, tot ongelijke behandeling van asielzoekers heeft geleid en eveneens negatieve gevolgen voor gezinshereniging en integratie heeft gehad; onderstreept voorts de tekortkomingen ervan voor wat betreft de doeltreffendheid en kostenefficiëntie ervan, aangezien meer dan de helft van de overeengekomen overdrachten nooit plaatsvindt en er nog steeds sprake is van een groot aantal meerdere asielaanvragen; verzoekt de Commissie en de lidstaten ervoor te zorgen dat asielzoekers die terugkeren naar een lidstaat op grond van de Dublin II-verordening niet worden gediscrimineerd enkel en alleen omdat ze Dublin II-repatrianten zijn;