First there are those already referred to in relation to Articles 3, 4 and 5, pertaining in particular to determination of the tacit choice, to frequent use of the exception clause and the interaction between the mandatory provisions provided for in Article 6 and the public-order legislation referred to in Article 7, to which we will not return here.
Ten eerste zijn er de reeds genoemde moeilijkheden in verband met de artikelen 3, 4 en 5, die met name betrekking hebben op de vaststelling van de stilzwijgende keuze, op het veelvuldige gebruik van de uitzonderingsbepaling alsook op de wisselwerking tussen de dwingende bepalingen die in artikel 6 zijn vastgelegd en de bepalingen van bijzonder dwingend recht van artikel 7, waarop hier niet zal worden teruggekomen.